Pawlaczyk Bartosz, Ograniczenia stosowania prekluzji w procesie cywilnym

Z formalnego punktu widzenia, prekluzja procesowa jest zabiegiem legislacyjnym stosowanym przez ustawodawcę w celu efektywnego przyspieszenia i usprawnienia biegu postępowania cywilnego. Cel ten uzyskiwany jest przez posłużenie się konstrukcją rygoru procesowego, czyli przewidzianą w prawie procesowym sankcją, stosowaną przez organy procesowe na wypadek niezachowania przez podmioty postępowania cywilnego wymogów prawnych przewidzianych dla danych czynności postępowania . Pojęciem rygoru w odniesieniu do prekluzji posłużył się zresztą expressis verbis ustawodawca (por. art. 207 § 3, art. 479¹² § 1, art. 479¹⁴ § 2, art. 505¹⁸ § 2, art. 505¹⁹ § 2 i 3, art. 843 § 3 k.p.c.).

Istota prekluzji procesowej sprowadza się do ograniczenia dopuszczalności przedstawiania sądowi przez strony materiału procesowego w aspekcie czasowym (a nie np. przedmiotowym). Stosując prekluzję materiału procesowego, ustawodawca obarcza stronę ciężarem wskazania i przytoczenia w ustawowo zakreślonym terminie...