Ryszkiewicz Artur, Prawa ucznia i ich rzecznicy w Warszawie, Lublinie i Białymstoku

Artykuł ma na celu przedstawienie problematyki praw ucznia oraz mechanizmów ich ochrony na przykładzie funkcjonowania rzeczników praw ucznia w trzech miastach: Warszawie, Białymstoku oraz Lublinie. Pierwszą część rozważań poświęcono identyfikacji praw ucznia oraz charakteru instytucji rzeczniczych. W toku analizy stwierdzono brak wystarczających ustawowych gwarancji praw ucznia oraz ich niedookreślenie. Zauważono również braki legislacyjne utrudniające powoływanie instytucji mających się tym zajmować na poziomie samorządu terytorialnego. W artykule wykorzystano metodę komparatystyczną – porównano status, podstawy prawne oraz kompetencje tych instytucji w trzech ww. miastach, wskazując na podobieństwa i różnice. Omówienie stanowiska rzecznika praw ucznia w Lublinie ma charakter retrospektywny – od 2021 r. instytucja ta nie działa już w tym mieście. W podsumowaniu wskazano propozycje legislacyjne, które mogłyby pomóc w określeniu zarówno samych praw ucznia, jak i tworzeniu instytucji stojących na ich straży. Ponadto przedstawiono optymalny model funkcjonowania instytucji rzecznika praw ucznia w samorządzie gminnym oraz sformułowano postulat de lege ferenda dotyczący powoływania tego typu stanowisk w jednostkach samorządu terytorialnego.