Kopaczyńska-Pieczniak Katarzyna, Problem stosowania art. 210 § 1 k.s.h. odpowiednio lub per analogiam do wspólników uprawnionych do reprezentowania handlowych spółek osobowych

Zagadnienie stosowania norm prawnych per analogiam, a także odpowiedniego ich stosowania na tle uregulowań kodeksu spółek handlowych rodzi wiele kontrowersji na płaszczyźnie wzajemnych relacji pomiędzy przepisami dotyczącymi spółek kapitałowych a tymi, które odnoszą się do spółek osobowych. Przyznanie spółkom osobowym podmiotowości prawnej oraz zakwalifikowanie ich jako jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, którym przepisy odrębnej ustawy przyznają zdolność prawną, o których mowa w art. 33¹ § 1 kodeksu cywilnego , rodzi wiele pytań o dopuszczalność odpowiedniego stosowania do nich przepisów o spółkach kapitałowych, będących osobami prawnymi. Ich źródłem jest regulacja zawarta we wskazanym przepisie, w myśl której do takich jednostek stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. Natomiast zagadnienie dopuszczalności wnioskowania per analogiam pojawia się w aspekcie potrzeby uzupełnienia ewentualnych luk w prawie, w sytuacji braku odpowiedniej regulacji w stosunkach spółki osobowej, gdy jednocześnie przepisy o spółce kapitałowej normują podobny przypadek. Ponieważ przepisy kodeksu spółek handlowych nie regulują zasad reprezentowania handlowej spółki osobowej w stosunkach ze wspólnikiem uprawnionym do jej reprezentowania, celem niniejszego opracowania jest analiza dopuszczalności zastosowania art. 210 § 1 k.s.h. do wspólników uprawnionych do reprezentowania spółki osobowej przy wykorzystaniu wskazanych zabiegów interpretacyjnych.