Filipczak Mateusz, Przygotowanie i usiłowanie w polskim prawie karnym

Streszczenie

Tematem artykułu jest rozróżnienie dwóch sposobów kształtowania odpowiedzialności karnej za przygotowanie jako przestępstwa sui generis oraz jako formy stadialnej przestępstwa. Przedstawiono argumenty przeczące tezie, że polski kodeks karny opiera się na takim rozróżnieniu. Ponadto, z teoretycznego punktu widzenia nie można inaczej uzasadniać kryminalizacji w jednej, jak i drugiej postaci, ponieważ obie techniki dotyczą ogólnych granic kryminalizacji przedpola zagrożenia dla dobra prawnego. Potraktowanie art. 16 § 1 i 2 jako modelu normatywnego dla typizacji przygotowania zarówno jako klauzuli karalności, jak i delictum sui generis jest uzależnione od przyjęcia koncepcji jedności normy sankcjonowanej form stadialnych. W kodeksie karnym można także wyróżnić sui generis przestępstwo „usiłowania”, którego przykładami są typy czynów z art. 128 § 1 oraz art. 164 § 1 k.k.