Olczyk Magdalena, Rozliczenia między stronami po odstąpieniu przez konsumenta od umowy w terminie do namysłu na tle dyrektywy 2011/83/UE

Niedawno przyjęta dyrektywa w sprawie praw konsumentów jest kolejnym aktem prawnym , którego przepisy wpływają na zakres ochrony praw konsumenta. Dyrektywa 2011/83/UE reguluje wiele kwestii dotyczących umów konsumenckich, jednak w niniejszym artykule centralnym zagadnieniem jest wąski wycinek problematyki związanej z rozliczeniem stron po odstąpieniu od umowy zawartej na odległość . Istotną z praktycznego punktu widzenia jest kwestia stanu zwracanego przez konsumenta towaru. W konsekwencji w razie odstąpienia od umowy przez konsumenta w tzw. terminie do namysłu (łac. tempus ad deliberandum, ang. cooling off period) powstaje także pytanie: czy za używanie tej rzeczy w okresie, gdy przysługiwało mu prawo do odstąpienia, konsument jest zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia za jej używanie ? Być może od razu narzucająca się negatywna odpowiedź mogłaby sugerować trywialność postawionego zagadnienia, niemniej jednak dokładna analiza pokazuje, że odpowiedź wcale nie jest oczywista.