Kowalewska-Łukuć Magdalena, Sprawstwo polecające a przymus psychiczny

Słowa kluczowe: wykorzystanie stosunku uzależnienia, przymus psychiczny, wina

Zgodnie z art. 18 § 1 in fine Kodeksu karnego , sprawstwo polecające polega na poleceniu innej osobie wykonania czynu zabronionego z jednoczesnym wykorzystaniem uzależnienia tej osoby od polecającego. Sprawstwo polecające uznawane jest za sprawczą, niewykonawczą formę przestępnego współdziałania. Konstrukcja ta nie była znana Kodeksowi karnemu z 1969 r. Pojawiła się dopiero w Kodeksie obecnie obowiązującym.

Na gruncie problematyki sprawstwa polecającego, podobnie zresztą jak w przypadku pozostałych postaci przestępnego współdziałania, wciąż istnieją sporne w polskiej karnistyce kwestie. Jedną z nich pozostaje chociażby pytanie, w którym momencie można mówić o dokonaniu sprawstwa polecającego . Przeważający w polskiej nauce prawa karnego pogląd zakłada, że dokonanie to następuje dopiero w momencie wykonania czynu przez sprawcę wykonawczego. Pogląd ten wiąże się z twierdzeniem, że w art. 18 § 1k.k. wyrażono...