Wilk Leszek, W sprawie zakazu hazardu niereglamentowanego

W zdecydowanej większości współczesnych państw działalność w zakresie hazardu jest raczej przedmiotem reglamentacji niż absolutnych zakazów. Hazard zaliczany jest do kategorii zjawisk z zakresu patologii społecznej ze względu na towarzyszące mu społecznie negatywne skutki, takie jak ryzyko uzależnień, oraz ze względu na jego oddziaływanie kryminogenne i wiktymogenne .

Brak rzetelnej wiedzy w tej materii, ogromna dochodowość hazardu i perspektywa znacznego zmniejszenia wpływów budżetowych w razie jego całkowitej delegalizacji, a także świadomość praktycznej nieskuteczności prawnych zakazów hazardu sprawiają, że współcześni ustawodawcy wykazują zasadniczo znaczny zakres tolerancji wobec hazardu, widząc w nim nie tylko źródło znacznych wpływów budżetowych, ale również alternatywę dla hazardu nielegalnego . Nie ulega wszak wątpliwości, że koszt społeczny „wolnego rynku” w tej sferze byłby ogromny, dlatego większość państw stosuje politykę dość ścisłej reglamentacji wobec hazardu.