Górski Maciej, Zintegrowane plany inwestycyjne - charakterystyka nowego narzędzia planistycznego

Przyjęta przez Sejm 7 lipca bieżącego roku nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , potocznie zwana reformą systemu planowania przestrzennego, oprócz wielu istotnych zmian, wprowadza do polskiego systemu nowe narzędzie planistyczne w postaci zintegrowanego planu inwestycyjnego (ZPI). Ustawa ta weszła w życie 24 września bieżącego roku. Od tej daty inwestorzy są uprawnieni do składania wniosków o uchwalenie ZPI, a gminy zobowiązane do określonego działania. Zgodnie z uzasadnieniem projektu rzeczonej nowelizacji zintegrowany plan inwestycyjny ma być narzędziem dającym gminom dużą swobodę w lokalizowaniu i realizacji inwestycji, przy zachowaniu zgodności z planem ogólnym oraz przy większym udziale partycypacji społecznej . Zintegrowany plan inwestycyjny będzie szczególnym rodzajem planu miejscowego, uchwalanym przez radę gminy na wniosek inwestora, po przeprowadzeniu negocjacji i zawarciu umowy urbanistycznej, określającej zasady i warunki realizacji inwestycji oraz zobowiązania stron. Podobnie jak w przypadku uchwały o lokalizacji inwestycji mieszkaniowej, może się okazać, że taka forma ustalania zasad realizacji inwestycji będzie korzystna zarówno dla inwestorów, jak i dla gmin. Wszystko zależy od tego, jak będzie stosowana w praktyce i jak szybko obie strony nauczą się posługiwać nowym narzędziem. Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe omówienie instytucji zintegrowanego planu inwestycyjnego i procedury jego uchwalania.