Partyk Aleksandra, Przewlekłość postępowania wskutek ponad rocznego oczekiwania na termin rozprawy. Glosa do postanowienia SN z dnia 13 czerwca 2017 r., III SPP 24/17

W niniejszej glosie chciałabym poddać analizie postanowienie Sądu Najwyższego z 13.06.2017 r., III SPP 24/17, LEX nr 2329016. Orzeczenie to zostało wydane na podstawie skargi na przewlekłość postępowania wniesionej na podstawie ustawy z 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - dalej u.s.n.p.s. W rozpoznawanej sprawie Sąd Najwyższy uznał za niezasadną skargę zainteresowanej, mimo że okres oczekiwania na termin rozprawy odwoławczej wyniósł ponad 14 miesięcy. Zdaniem Sądu Najwyższego prowadzone postępowanie nie było przewlekłe. Jednocześnie Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że skarżąca, wnosząc skargę bezpośrednio przed terminem rozprawy odwoławczej, korzystała ze swego uprawnienia (do wniesienia skargi) w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami. Moim zdaniem argumentacja, którą przyjął Sąd Najwyższy w glosowanym orzeczeniu, jest niesłuszna, gdyż okres ponad 14 miesięcy oczekiwania na termin rozprawy odwoławczej należało określić jako rażąco przewlekły. Jednocześnie, moim zdaniem, dopóki postępowanie sądowe co do istoty sprawy nie zostało prawomocnie zakończone, dopóty strona może wnieść skargę na przewlekłość postępowania, złożenie zaś skargi „na końcowym” etapie procesu sądowego nie może być ocenione jako sprzeczne z dobrymi obyczajami.