Hoc Stanisław (red.), Bezwzględny zakaz dowodowy z art. 168a kpk - w ujęciu zasad intertemporalnych

Komentarz dotyczy problematyki oceny dowodów w odniesieniu do objęcia ich bezwzględnym zakazem dowodowym, o którym mowa w art. 168a k.p.k. - na podstawie zasad intertemporalnych Przedstawione w komentarzu argumenty przydatne są odpowiednio do rozstrzygania problemów intertemporalnych i pozwalają odpowiedzieć na pytanie, jakie prawo należy stosować w związku z jego zmianą do oceny skutków prawnych postępowań karnych oraz czynności procesowych powstałych i zakończonych na podstawie poprzedniego stanu prawnego, a jakie do oceny skutków postępowań i czynności będących w jego toku. Przedstawiono w nim e zakres dopuszczalności przeprowadzenia oraz wykorzystania dowodu na podstawie przedmiotowego przepisu. Podkreślono znaczenie art. 1 § 1 k.k. dla ustalenia granic obowiązywania bezwzględnego zakazu dowodowego. Zgodnie z wykładnią autentyczną dotyczy on przede wszystkim dowodu z dokumentu prywatnego, o którym mowa w art. 393 § 3 k.p.k., uzyskanego nielegalnie, np. w wyniku nielegalnego podsłuchu czy przeszukania. Ustawodawca nie mógł jednak założyć ex ante, że zgromadzony materiał w wyniku wykonanych czynności operacyjno-rozpoznawczych może stanowić dowody, o których mowa w art. 168a k.p.k., czyli nie zakłada ex lege nielegalnego działania swoich funkcjonariuszy.