Węgrzynowski Łukasz, Skutek ex tunc bezskuteczności abuzywnej. Wyrok TS z dnia 7 grudnia 2023 r., C-140/22 (mBank) i jego konsekwencje dla polskiej praktyki orzeczniczej
Skutek ex tunc bezskuteczności abuzywnej. Wyrok TS z dnia 7 grudnia 2023 r., C-140/22 (mBank) i jego konsekwencje dla polskiej praktyki orzeczniczej
I.Uwagi wstępne
1. Wyrok TS z dnia 7 grudnia 2023 r., w sprawie C-140/22, mBank stanowi pierwsze z serii orzeczeń wydanych w odpowiedzi na pytania prejudycjalne polskich sądów, dotyczących zasad dochodzenia roszczeń konsumentów z dyrektywy 93/13, ukształtowanych w uchwale siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2021 r., III CZP 6/21. W tym kontekście trzeba jeszcze wymienić sprawy C-28/22, Getin Noble Bank oraz C-348/23, BNP Paribas Bank Polska, a także, choć w mniejszym stopniu, C-301/23, Bank BPH. Omawiane orzeczenie może stanowić prognostyk co do kierunku rozstrzygnięcia Trybunału unijnego w kolejnych sprawach. Warto też ocenić skutki tego orzeczenia dla polskiej praktyki orzeczniczej.
2. W uchwale III CZP 6/21, Sąd Najwyższy przedstawił charakterystykę sankcji wynikającej z niedozwolonych postanowień umownych oraz podstawowe założenia dotyczące dochodzenia roszczeń. Wskazał w szczególności, że:
Brak związania w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. oznacza bezskuteczność zawieszoną.
Kluczowa jest tu...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX