Sas-Madej Małgorzata, Stokłosa Angelina, Rozporządzenie 2017/1129 w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenie dyrektywy 2003/71/WE. Komentarz

1. Uwagi wstępne. Komentowane rozporządzenie w założeniu prawodawcy unijnego stanowi „istotny krok w kierunku urzeczywistnienia unii rynków kapitałowych” (ang. Capital Markets Union, CMU), na który wskazano w komunikacie Komisji z 30.09.2015 r. do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowanym Plan działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych (COM(2015) 468 final) (motyw 1 rozporządzenia 2017/1129). Celem unii rynków kapitałowych jest zapewnienie przedsiębiorstwom pomocy w pozyskiwaniu bardziej zróżnicowanych źródeł kapitału w całej Unii Europejskiej oraz sprawienie, aby rynki skuteczniej funkcjonowały, a ponadto stworzenie dodatkowych możliwości inwestowania, w celu pobudzenia wzrostu i tworzenia miejsc pracy .

Rozporządzenie prospektowe zastąpiło dyrektywę 2003/71/WE (tzw. dyrektywę prospektową), której celem było określenie zharmonizowanych zasad i przepisów dotyczących prospektu emisyjnego sporządzanego, zatwierdzanego i publikowanego w związku z ofertą publiczną lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych na rynku regulowanym . Zmiany ustawodawcze i rynkowe, które nastąpiły od czasu wejścia w życie tej dyrektywy, wymusiły jej uchylenie oraz zastąpienie nowym aktem prawnym – rozporządzeniem prospektowym.

2. Ocena dyrektywy 2003/71/WE. W motywie 6 rozporządzenia 2017/1129 wprost wskazano, że ocena dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/73/UE z 24.11.2010 r. zmieniającej dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych oraz dyrektywę 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym (Dz.Urz. UE L 327, s. 1) wykazała, iż niektóre zmiany nią wprowadzone nie przyczyniły się do realizacji jej pierwotnych celów oraz należy wprowadzić dalsze zmiany w systemie prospektu w Unii, aby uprościć i udoskonalić jego stosowanie, zwiększyć jego skuteczność, a także zwiększyć międzynarodową konkurencyjność Unii, przyczyniając się tym samym do zmniejszenia obciążeń administracyjnych. Podkreślono, że ramy prawne przepisów dotyczących prospektów muszą zawierać środki określające szczegółowo wymogi w odniesieniu do wszystkich innych aspektów związanych nieodłącznie z prospektami, gdyż nawet niewielkie rozbieżności w zakresie podejścia stosowanego w odniesieniu do jednego z tych aspektów mogłyby doprowadzić do znaczących utrudnień w zakresie transgranicznych ofert papierów wartościowych, notowań na kilku rynkach regulowanych równolegle (tzw. dual listing) oraz unijnych przepisów dotyczących ochrony konsumentów (motyw 5 rozporządzenia 2017/1129). To właśnie dokonana kilka lat temu ocena dyrektywy 2003/71/WE i jej zmian uzasadniła ostatecznie wybór formy rozporządzenia jako nowego źródła regulacji obowiązków prospektowych. Z uwagi na fakt, że rozporządzenie unijne jest bezpośrednio stosowane bez potrzeby przyjęcia przepisów krajowych, w ocenie prawodawcy unijnego regulacja w tym kształcie programowo pozwoli ograniczyć dostrzegane dotychczas w poszczególnych państwach członkowskich rozbieżności w przyjmowaniu środków na poziomie krajowym. Rozporządzenie ma zapewnić spójne regulacyjne podejście wszystkich państw członkowskich, zwiększyć pewność prawa oraz zapobiec dostrzeżonym w praktyce znaczącym utrudnieniom w stosowaniu przepisów przez państwa członkowskie. Wybór rozporządzenia ma w założeniu wzmocnić także zaufanie do przejrzystości rynków w całej Unii, zmniejszyć złożoność regulacyjną oraz zredukować koszty wyszukiwania informacji i koszty przestrzegania przepisów ponoszone przez przedsiębiorstwa (emitentów). Warto przypomnieć, że w myśl art. 288 TFUE dyrektywa wiąże każdy kraj, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty; organom krajowym pozostawia się swobodę wyboru formy i środków. W przypadku rozporządzenia jest odmiennie – stosuje się je natychmiast w prawie krajowym (wewnętrznym) państw członkowskich UE, zaraz po wejściu w życie, bez potrzeby dokonywania transpozycji.

3. Ujednolicanie przepisów zamiast harmonizacji. Jak wskazano w motywach 3–5 rozporządzenia 2017/1129, ujawnianie informacji w przypadkach ofert publicznych papierów wartościowych lub dopuszczania papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym odgrywa kluczową rolę w ochronie inwestorów, ponieważ eliminuje asymetrię informacji między nimi a emitentami. Harmonizacja takiego obowiązku informacyjnego umożliwia ustanowienie transgranicznego mechanizmu paszportów, który ułatwia skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego w zakresie szerokiej gamy papierów wartościowych. Rozbieżne podejścia doprowadziłyby do fragmentacji rynku wewnętrznego, ponieważ emitenci, oferujący oraz osoby wnioskujące o dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym podlegaliby w poszczególnych państwach członkowskich różnym przepisom, a prospekty zatwierdzone w jednym państwie członkowskim mogłyby nie zostać dopuszczone do stosowania w innych państwach członkowskich. Wobec wciąż dostrzegalnego braku zharmonizowanych ram służących zapewnieniu jednolitego obowiązku informacyjnego oraz funkcjonowania paszportu w Unii do czasu rozpoczęcia stosowania rozporządzenia 2017/1129 istniało prawdopodobieństwo, że różnice w przepisach państw członkowskich tworzyłyby przeszkody utrudniające sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego papierów wartościowych. W tym kontekście, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i poprawić warunki jego funkcjonowania, w szczególności w odniesieniu do rynków kapitałowych, oraz aby zagwarantować wysoki poziom ochrony konsumentów i inwestorów, postanowiono ustanowić ramy regulacyjne dotyczące prospektów na poziomie Unii. Nadrzędnym celem rozporządzenia 2017/1129 jest wprowadzenie jednolitego sposobu stosowania w całej Unii przepisów bezpośrednio nakładających obowiązki na osoby zaangażowane w oferty publiczne papierów wartościowych oraz dopuszczanie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym. Realizacja tego celu wymaga nadania aktowi prawnemu formy rozporządzenia. Istotą każdego rozporządzenia unijnego jest bowiem ujednolicanie ustawodawstw państw członkowskich, które pozwala na realną konwergencję krajowych regulacji prawnych. Tego efektu nie wywoła regulacja w formie dyrektywy, z założenia pozwalającej „jedynie” na harmonizację (zbliżanie) ustawodawstw państw członkowskich. W tym kontekście warto jednak wskazać, że w treści preambuły rozporządzenia 2017/1129 – zarówno w jej tłumaczeniu na język polski, jak i w innych językach narodowych (np. angielskim, niemieckim, francuskim) – prawodawca unijny niejednokrotnie wskazuje na „harmonizację” rozwiązań prawnych za pomocą rozporządzenia prospektowego .

Warto podkreślić, że zastąpienie dyrektywy 2003/71/WE (ze zmianami) rozporządzeniem 2017/1129, poza oczywistymi prawnymi implikacjami wynikającymi ze zmiany rodzaju (charakteru i rangi) aktu prawnego, nie oznacza per se rewolucji w reżimie prospektowym. Wiele instytucji i rozwiązań znanych z dyrektywy 2003/71/WE zostało powtórzonych lub rozwiniętych w rozporządzeniu 2017/1129.

4. Aksjologia i cele rozporządzenia 2017/1129. Cele rozporządzenia prospektowego określono w jego motywie 7. Są to: zapewnienie ochrony inwestorów i efektywności rynku przy jednoczesnym wzmocnieniu rynku wewnętrznego kapitału.

Ochrona inwestorów ma być realizowana zasadniczo przez dostarczanie informacji, które biorąc pod uwagę charakter emitenta i papierów wartościowych, są niezbędne, aby umożliwić inwestorom podejmowanie przemyślanych decyzji inwestycyjnych. Co więcej, takie informacje stanowią skuteczny środek zwiększenia zaufania do papierów wartościowych, przyczyniając się do prawidłowego funkcjonowania i rozwoju rynku papierów wartościowych. Formą udostępniania takich informacji i jednocześnie wykonaniem zasadniczego obowiązku informacyjnego w związku z publicznym oferowaniem papierów wartościowych lub ubieganiem się o ich dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym jest właśnie publikacja prospektu. Na podstawie rozporządzenia 2017/1129 zauważalnie zmodyfikowano procedurę prospektową, kładąc nacisk na redukcję dotychczas występujących w praktyce zbędnych lub nieproporcjonalnych obostrzeń, kosztów oraz na przystępną formę prospektu, który ma być dokumentem o rzeczywistej wartości informacyjnej dla inwestorów. Wykonanie obowiązków informacyjnych ucieleśnionych w prospekcie nie może stanowić jedynie obciążenia dla emitenta – ma służyć realnemu informowaniu inwestorów i potencjalnych inwestorów, dostarczaniu im informacji istotnych dla podjęcia decyzji inwestycyjnych.

W konkluzji można wskazać, że następujące zasadnicze cele regulacyjne rozporządzenia prospektowego to:

W motywie 87 rozporządzenia prospektowego dodano, że ponieważ cele tego rozporządzenia, tj. zwiększenie ochrony inwestorów i efektywności rynku, przy jednoczesnym utworzeniu unii rynków kapitałowych, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, a ze względu na ich skutki możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule rozporządzenie 2017/1129 nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

5. Zakres przedmiotowy i podmiotowy rozporządzenia 2017/1129. Jak wskazano w motywach 8–10 rozporządzenia prospektowego, obowiązki informacyjne zawarte w tym rozporządzeniu nie uniemożliwiają państwom członkowskim, właściwym organom lub giełdom nakładania innych szczególnych wymogów w odniesieniu do dopuszczenia do obrotu papierów wartościowych na rynku regulowanym, w szczególności w odniesieniu do ładu korporacyjnego (zarówno w aktach prawa powszechnego, jak i w regulaminach przyjmowanych przez organizatorów rynków – giełd). Tego rodzaju wymogi nie powinny jednak bezpośrednio ani pośrednio ograniczać możliwości sporządzania, treści ani rozpowszechniania prospektu zatwierdzonego przez właściwy organ. W tym kontekście można przyjąć, że prawodawca unijny zakłada przyjęcie na poziomie rozporządzenia swoistego „minimalnego standardu” (charakterystycznego przede wszystkim dla dyrektyw unijnych), który może być rozszerzany przez państwa członkowskie.

Rozporządzenie prospektowe znajduje zastosowanie do papierów wartościowych zarówno o charakterze udziałowym, jak i nieudziałowym. W motywie 10 rozporządzenia prospektowego wskazano wyraźnie, że w celu zapewnienia ochrony inwestorów obowiązek publikacji prospektu powinien mieć zastosowanie do ofert publicznych lub dopuszczenia do obrotu na rynkach regulowanych obu kategorii papierów wartościowych. Należy jednak wskazać, że zgodnie z motywem 9 rozporządzenia prospektowego papiery wartościowe o charakterze nieudziałowym emitowane przez państwo członkowskie lub władze regionalne lub lokalne państwa członkowskiego, przez międzynarodowe instytucje publiczne, których członkiem jest jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba, przez Europejski Bank Centralny lub przez banki centralne państw członkowskich nie są objęte zakresem stosowania tego rozporządzenia, a tym samym rozporządzenie prospektowe nie powinno mieć na nie wpływu.

Zakres rozporządzenia 2017/1129 obejmuje m.in. akcje, warranty subskrypcyjne, warranty opcyjne, certyfikaty, kwity depozytowe i papiery zamienne, takie jak papiery wartościowe zamienne według wyboru inwestora. Udziałowe papiery wartościowe zdefiniowano w art. 2 lit. b rozporządzenia 2017/1129. Papierami wartościowymi o charakterze nieudziałowym są, zgodnie z art. 2 lit. c rozporządzenia prospektowego, wszystkie (pozostałe) papiery wartościowe, które nie są udziałowymi papierami wartościowymi w rozumieniu tego rozporządzenia.

Szczególne podejście zaprezentowano w rozporządzeniu 2017/1129 do tzw. małych ofert publicznych. W motywie 12 wskazano, że w przypadku ofert publicznych papierów wartościowych o łącznej wartości w Unii niższej niż 1 000 000 EUR koszt sporządzenia prospektu zgodnie z tym rozporządzeniem może być nieproporcjonalny do przewidywanych wpływów z oferty. W związku z tym obowiązek prospektowy (tj. obowiązek sporządzenia prospektu zgodnie z rozporządzeniem 2017/1129) nie powinien mieć zastosowania do takich ofert, zaś państwa członkowskie nie powinny rozszerzać obowiązku prospektowego zgodnie z tym rozporządzeniem na oferty publiczne papierów wartościowych o łącznej wartości poniżej tego progu. Jednocześnie jednak państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania innych obowiązków informacyjnych na poziomie krajowym, ale wyłącznie w zakresie, w jakim takie obowiązki nie stanowią nieproporcjonalnego lub niepotrzebnego obciążenia w odniesieniu do takich małych ofert. Kwestia ta powinna być zatem starannie przeanalizowana na poziomie każdego państwa członkowskiego.

Ponadto w motywie 13 rozporządzenia 2017/1129 wskazano, że z uwagi na różne rozmiary rynków finansowych w całej Unii należy umożliwić państwom członkowskim wyłączenie ofert publicznych papierów wartościowych o wartości nieprzekraczającej 8 000 000 EUR z obowiązku publikacji prospektu zgodnie z tym rozporządzeniem. W szczególności państwom członkowskim pozostawiono swobodą uznania w zakresie ustanawiania w prawie krajowym progu w przedziale od 1 000 000 EUR do 8 000 000 EUR, wyrażonego jako łączna wartość oferty w Unii w okresie 12 miesięcy, poniżej którego wyłączenie od obowiązku prospektowego powinno mieć zastosowanie z uwzględnieniem poziomu krajowej ochrony inwestorów, jaki dane państwo członkowskie uzna za stosowny. Poniżej tego progu państwa członkowskie powinny mieć możliwość nakładania innych obowiązków informacyjnych na poziomie krajowym w zakresie, w jakim takie obowiązki nie stanowią nieproporcjonalnego lub niepotrzebnego obciążenia w odniesieniu do takich ofert papierów wartościowych objętych wyłączeniem. Żaden z przepisów komentowanego rozporządzenia nie powinien uniemożliwiać tym państwom członkowskim wprowadzania na poziomie krajowym przepisów zezwalających operatorom wielostronnych platform obrotu (MTF) na określanie zawartości dokumentu dotyczącego dopuszczenia, jaki emitent jest zobowiązany przedstawić w momencie pierwszego dopuszczenia do obrotu papierów wartościowych, lub warunków jego przeglądu.

Tym samym przepisy rozporządzenia 2017/1129 dotyczące sporządzania i publikacji prospektu znajdują zastosowanie do wszystkich ofert publicznych papierów wartościowych o wartości powyżej 8 000 000 EUR . Jednocześnie obowiązek prospektowy nie ma zastosowania m.in. do ofert publicznych papierów wartościowych o wartości poniżej 1 000 000 EUR w okresie ostatnich 12 miesięcy (wyłączenie spod regulacji prospektowej), a także finansowania społecznościowego do wartości 5 000 000 EUR (wyjątek prospektowy).

Co więcej, zgodnie z motywem 14 rozporządzenia prospektowego samo dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na MTF lub publikacja cen kupna i sprzedaży nie powinny być uznawane za ofertę publiczną papierów wartościowych i w związku z tym nie powinny podlegać obowiązkowi prospektowemu. Prospekt powinien być wymagany jedynie w sytuacjach, którym towarzyszy komunikat stanowiący „ofertę publiczną papierów wartościowych” w rozumieniu art. 2 lit. d rozporządzenia prospektowego. W motywie 22 rozporządzenia 2017/1129 dodano, że nie stanowi oferty publicznej papierów wartościowych alokacja papierów następująca bez uwzględnienia elementu indywidualnego wyboru po stronie odbiorcy, w tym alokacja papierów wartościowych bez prawa do odstąpienia od takiej alokacji lub alokacja automatyczna dokonywana w wyniku orzeczenia sądu (np. alokacja papierów wartościowych obecnym wierzycielom w ramach sądowego postępowania upadłościowego).

Rozporządzenie prospektowe dotyczy ofert publicznych i dopuszczania do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych w państwach członkowskich UE. Zgodnie jednak z motywem 70 rozporządzenia 2017/1129 w celu zapewnienia, aby cele tego rozporządzenia zostały w pełni osiągnięte, konieczne jest również włączenie do jego zakresu stosowania papierów wartościowych emitowanych przez emitentów podlegających przepisom państw trzecich. Aby zapewnić wymianę informacji i współpracę z organami państw trzecich w zakresie skutecznego wykonywania komentowanego rozporządzenia, właściwe organy powinny zawrzeć porozumienia o współpracy ze swoimi odpowiednikami w państwach trzecich.

6. Szczególne wyłączenia od obowiązku prospektowego. Zgodnie z motywem 15 rozporządzenia 2017/1129 w przypadku, gdy oferta papierów wartościowych jest skierowana wyłącznie do ograniczonego kręgu inwestorów niebędących inwestorami kwalifikowanymi, nie należy wymagać sporządzenia prospektu, ponieważ stanowi to wówczas nieproporcjonalne obciążenie ze względu na niewielką liczbę osób, których dotyczy dana oferta. Tytułem przykładu prawodawca unijny wskazuje tutaj oferty adresowane do ograniczonej liczby krewnych lub znajomych kadry kierowniczej przedsiębiorstwa (emitenta). Ponadto w myśl motywu 25 rozporządzenia prospektowego obowiązek informacyjny w postaci prospektu nie powinien mieć zastosowania w przypadku ofert publicznych papierów wartościowych skierowanych wyłącznie do inwestorów kwalifikowanych. Każda publiczna odsprzedaż lub obrót publiczny w drodze dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym powinny jednak wiązać się z publikacją prospektu, co podyktowane jest troską o bezpieczeństwo i pewność obrotu na rynku regulowanym, na którym programowo powinny znajdować się wyłącznie „transparentne” papiery.

Z kolei w motywie 17 rozporządzenia prospektowego wskazano, że zachęcanie dyrektorów i pracowników do posiadania papierów wartościowych swojego przedsiębiorstwa (tj. emitenta) może mieć pozytywny wpływ na zarządzanie przedsiębiorstwami oraz pomóc w tworzeniu wartości w perspektywie długoterminowej przez wspieranie zaangażowania i poczucia odpowiedzialności pracowników, zbliżenie poszczególnych interesów udziałowców i pracowników, jak również zapewnienie tym drugim możliwości inwestycyjnych. W praktyce przybiera to postać tzw. programów motywacyjnych (ang. employee stock option plan – ESOP). Posiadanie przez pracowników udziałów w przedsiębiorstwie, w którym są zatrudnieni, jest szczególnie ważne dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), w przypadku których poszczególni pracownicy mogą odgrywać znaczącą rolę w sukcesie przedsiębiorstwa. Również na potrzeby takich emisji prawodawca unijny postanowił nie nakładać obowiązku publikowania prospektu w przypadku ofert składanych w ramach programu akcji pracowniczych w Unii, pod warunkiem że – w celu ochrony inwestorów – zostanie udostępniony dokument zawierający informacje na temat liczby i charakteru papierów wartościowych oraz uzasadnienia i szczegółów oferty lub przydziału.

W motywie 18 rozporządzenia prospektowego wskazano zaś na tzw. rozwadniające emisje akcji lub papierów wartościowych zapewniających dostęp do akcji jako odznaczające się znaczącym wpływem na strukturę kapitału emitenta, jego perspektywy i sytuację finansową. Informacje na ich temat należy uwzględniać w prospekcie sporządzanym zgodnie z rozporządzeniem 2017/1129. Natomiast w przypadku gdy emitent posiada akcje już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, prospekt nie powinien być wymagany w przypadku jakiegokolwiek kolejnego dopuszczenia do obrotu akcji tej samej klasy na tym samym rynku regulowanym, w tym również w przypadku, gdy akcje wynikają z zamiany lub wymiany innych papierów wartościowych lub z wykorzystania praw przenoszonych przez inne papiery wartościowe, o ile akcje nowo dopuszczone do obrotu stanowią niewielki odsetek akcji tej samej klasy dopuszczonych już na tym samym rynku regulowanym, chyba że dopuszczeniu temu towarzyszy oferta publiczna papierów wartościowych objęta zakresem stosowania rozporządzenia 2017/1129. Jak wskazuje prawodawca unijny, ta sama zasada powinna mieć „bardziej ogólne zastosowanie” do papierów wartościowych tożsamych z papierami wartościowymi dopuszczonymi już do obrotu na rynku regulowanym.

W motywie 20 rozporządzenia 2017/1129 wskazano na dopuszczalność łącznego stosowania wyłączeń z obowiązku prospektowego. Dotyczy to oferty publicznej papierów wartościowych lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym w przypadku, gdy warunki tych wyłączeń są spełnione jednocześnie (np. oferty publicznej kierowanej jednocześnie do inwestorów kwalifikowanych, inwestorów niekwalifikowanych, z których każdy zobowiązuje się do zainwestowania co najmniej 100 000 EUR, pracowników emitenta, a ponadto inwestorów niekwalifikowanych w liczbie nieprzekraczającej 149).

7. Formaty prospektów. W myśl motywu 24 rozporządzenia 2017/1129 ze względu na specyfikę różnego typu papierów wartościowych, emitentów, ofert i dopuszczeń w rozporządzeniu tym ustanawia się zasady dla różnych form prospektów: prospektu standardowego, prospektu dla obrotu hurtowego nieudziałowymi papierami wartościowymi, prospektu podstawowego, uproszczonego prospektu dla ofert wtórnych oraz prospektu UE na rzecz rozwoju.

7.1. Prospekt „standardowy” – zgodnie z art. 6 rozporządzenia 2017/1129 – musi zawierać informacje o aktywach, pasywach, zyskach i stratach, sytuacji finansowej, perspektywach emitenta i każdego podmiotu zabezpieczającego, prawach związanych z danymi (oferowanymi, dopuszczanymi) papierami wartościowymi, przesłankach oferty papierów wartościowych oraz jej wpływie na emitenta. Taki prospekt zawiera podsumowanie (art. 7 rozporządzenia prospektowego), w którym zamieszcza się: wprowadzenie wraz z ostrzeżeniami, że inwestor może stracić całość lub część inwestowanego kapitału; kluczowe informacje na temat papierów wartościowych, w tym na temat ich rodzaju i klasy oraz praw związanych z danymi papierami wartościowymi; informacje dotyczące emitenta; krótki opis charakteru i zakresu zabezpieczenia. Prospekt „standardowy” to prospekt, który ma towarzyszyć większości ofert publicznych papierów wartościowych dokonywanych na podstawie rozporządzenia 2017/1129 .

7.2. Prospekt podstawowy – sporządzany zgodnie z art. 8 rozporządzenia 2017/1129 – zdefiniowano w art. 2 lit. s. W motywie 35 podkreślono, że w odniesieniu do wszystkich papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym, w tym emitowanych w sposób ciągły lub powtarzalny, lub w ramach programu ofertowego, emitenci powinni mieć możliwość sporządzania prospektu w formie prospektu podstawowego. Zgodnie z motywem 37 w ramach prospektu podstawowego emitent powinien sporządzić wyłącznie podsumowanie (por. art. 7 rozporządzenia 2017/1129) w odniesieniu do każdej danej emisji w celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych i zwiększenia czytelności dla inwestorów. To podsumowanie dotyczące danej emisji powinno zostać załączone do ostatecznych warunków i powinno zostać zatwierdzone przez właściwy organ wyłącznie wtedy, gdy ostateczne warunki są uwzględnione w prospekcie podstawowym lub suplemencie do niego. Z kolei w celu zwiększenia elastyczności i efektywności kosztowej prospektu podstawowego emitent powinien mieć możliwość sporządzenia prospektu podstawowego w formie zestawu dokumentów (motyw 38). Prospekt podstawowy dotyczy papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym, w tym warrantów w każdej formie. Zawiera niezbędne informacje dotyczące emitenta oraz papierów wartościowych, które mają być przedmiotem oferty publicznej lub mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.

7.3. Uniwersalny dokument rejestracyjny – art. 9 rozporządzenia 2017/1129. Zgodnie z motywem 39 rozporządzenia prospektowego emitentów dokonujących częstych emisji (ang. frequent issuers; niem. Daueremittenten) należy zachęcać do sporządzania prospektu w formie zestawu dokumentów, ponieważ może się to przyczynić do obniżenia ponoszonych przez nich kosztów przestrzegania tego rozporządzenia oraz umożliwić im szybkie reagowanie na pojawiające się możliwości wejścia na rynek. Emitenci, których papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynkach regulowanych lub MTF, powinni mieć możliwość (nie obowiązek) sporządzania i publikowania w każdym roku obrotowym uniwersalnego dokumentu rejestracyjnego zawierającego informacje prawne, biznesowe, finansowe, księgowe oraz informacje na temat akcjonariatu, a także opis dotyczący emitenta w odniesieniu do danego roku obrotowego. Jeżeli emitent spełnia kryteria określone w rozporządzeniu 2017/1129, należy go uznać za emitenta dokonującego częstych emisji z chwilą przedłożenia przez niego uniwersalnego dokumentu rejestracyjnego do zatwierdzenia właściwemu organowi (np. KNF). Sporządzenie uniwersalnego dokumentu rejestracyjnego ma umożliwić emitentowi zapewnienie aktualności informacji oraz sporządzenie prospektu, gdy warunki rynkowe staną się korzystne w odniesieniu do oferty publicznych papierów wartościowych lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym, w drodze dodania (dołączenia) dokumentu ofertowego i podsumowania. Uniwersalny dokument rejestracyjny ma być programowo wielofunkcyjny, gdyż jego treść powinna być taka sama, niezależnie od tego, czy emitent wykorzysta go następnie do celów dokonania oferty publicznych papierów wartościowych lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym udziałowych papierów wartościowych lub papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym. Standardy informacyjne dla uniwersalnego dokumentu rejestracyjnego powinny opierać się na „uniwersalnych” standardach dla udziałowych papierów wartościowych. Uniwersalny dokument rejestracyjny powinien służyć jako źródło informacji o emitencie, dostarczając inwestorom i analitykom minimum informacji niezbędnych do wyrobienia sobie przemyślanego poglądu na temat działalności danego przedsiębiorstwa, jego sytuacji finansowej, wyników finansowych i perspektyw, struktury zarządzania i akcjonariatu. W myśl motywu 40 rozporządzenia 2017/1129 emitent, który złożył wniosek o zatwierdzenie uniwersalnego dokumentu rejestracyjnego i uzyskał zatwierdzenie od właściwego organu, może być przez dwa kolejne lata uznawany za dobrze znanego temu organowi.

7.4. Prospekt w formie zestawu dokumentów – art. 10 rozporządzenia 2017/1129. Jak wskazano wyżej, w myśl motywu 39 rozporządzenia 2017/1129 emitentów dokonujących częstych emisji należy zachęcać do sporządzania prospektu w formie zestawu dokumentów. Może to bowiem przyczynić się do obniżenia kosztów ponoszonych przez takich emitentów w związku z koniecznością sporządzania właściwego publicznego dokumentu informacyjnego (ofertowego), a ponadto – ułatwić szybsze reagowanie na zmieniające się okoliczności i możliwości pozyskania kapitału w drodze oferty publicznej. Zgodnie zatem z art. 10 ust. 1 akapit 1 rozporządzenia prospektowego emitent, którego dokument rejestracyjny został już zatwierdzony przez właściwy organ (np. KNF), ma obowiązek sporządzenia na potrzeby danej oferty publicznej lub wprowadzenia papierów wartościowych do obrotu jedynie dokumentu ofertowego i podsumowania prospektu, które podlegają osobnemu zatwierdzeniu.

7.5. Prospekt UE na rzecz rozwoju – art. 15 rozporządzenia 2017/1129. Jest to prospekt, który mogą sporządzać przede wszystkim małe lub średnie przedsiębiorstwa (zdefiniowane w art. 2 lit. f rozporządzenia prospektowego), a ponadto emitenci, którzy nie są MŚP i których papiery wartościowe są lub mają być przedmiotem obrotu na rynku rozwoju MŚP (tj. rynku zapewniającym MŚP dostęp do kapitału), których średnia kapitalizacja rynkowa wynosi mniej niż 500 000 000 EUR, jak również inni emitenci, publicznie oferujący papiery wartościowe o wartości nieprzekraczającej łącznie w UE 20 000 000 EUR w okresie 12 miesięcy, pod warunkiem że średnia liczba ich pracowników w poprzednim roku obrotowym nie przekroczyła 499, a żadne papiery wartościowe takich emitentów nie są przedmiotem obrotu na MTF. Prospekt UE na rzecz rozwoju to także instrument, z którego mogą korzystać oferujący papiery wartościowe emitowane przez dwie pierwsze kategorie emitentów, opisane wyżej. Ponadto prospekt UE na rzecz rozwoju mogą sporządzać – od 31.12.2019 r. – emitenci inni niż MŚP, składający publiczną ofertę akcji, a w tym samym czasie ubiegający się o dopuszczenie tych akcji do obrotu na rynku rozwoju MŚP, pod warunkiem że tacy emitenci nie posiadają akcji, które już dopuszczono do obrotu na rynku rozwoju MŚP, i że łączna wartość:

jest mniejsza niż 200 000 000 EUR.

Zgodnie z motywem 52 rozporządzenia prospektowego ograniczony zakres informacji, jakie muszą zostać ujawnione w prospektach UE na rzecz rozwoju, powinien być tak dostosowany, aby skoncentrować się na informacjach, które są istotne i mają znaczenie przy inwestowaniu w oferowane papiery wartościowe, oraz na potrzebie zapewnienia proporcjonalności między wielkością przedsiębiorstwa i jego potrzebami w zakresie pozyskiwania środków finansowych, z jednej strony, a kosztami sporządzenia prospektu, z drugiej strony. W motywie 53 rozporządzenia 2017/1129 wyraźnie podkreślono, że proporcjonalny system obowiązków informacyjnych dla prospektów UE na rzecz rozwoju nie powinien być dostępny w przypadku, gdy papiery wartościowe danego przedsiębiorstwa są już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, tak aby inwestorzy na rynkach regulowanych mieli pewność, że emitenci, w których papiery wartościowe inwestują, podlegają jednolitemu zbiorowi przepisów dotyczących obowiązków informacyjnych. W związku z tym na rynkach regulowanych, co jest zrozumiałe, nie powinien istnieć podwójny standard informacyjny zależny od wielkości emitenta.

7.6. Uproszczona procedura prospektowa dla ofert wtórnych (prospekt uproszczony) – art. 14 rozporządzenia 2017/1129. W myśl motywu 34 rozporządzenia 2017/1129 emitentom, którzy wielokrotnie pozyskują finansowanie na rynkach kapitałowych (ang. issuers which repeatedly raise financing on capital markets; niem. Emittenten, die sich wiederholt über die Kapitalmärkte finanzieren), należy zaproponować szczególne formaty dokumentów rejestracyjnych i prospektów, jak również szczególne procedury ich składania i zatwierdzania, tak aby zapewnić im większą elastyczność oraz umożliwić im reagowanie na pojawiające się możliwości wejścia na rynek. W każdym przypadku wspomniane formaty i procedury powinny mieć charakter fakultatywny, a emitenci powinni móc decydować o ich wyborze. Innymi słowy, uprawnieni emitenci mogą, według własnego wyboru, sporządzić prospekt „standardowy”, a zatem o programowo szerokiej treści, albo „uproszczony” prospekt dla ofert wtórnych. Zgodnie zaś z motywami 48–50 rozporządzenia prospektowego po dopuszczeniu do obrotu na rynku regulowanym klasy papierów wartościowych danego emitenta inwestorzy otrzymują informacje bieżące ujawniane przez emitenta zgodnie z rozporządzeniem MAR i dyrektywą 2004/109/WE. Potrzeba przedstawienia pełnego prospektu jest zatem mniej pilna w przypadkach kolejnych ofert publicznych lub dopuszczeń do obrotu papierów wartościowych na rynku regulowanym tego emitenta. Odrębny „uproszczony” prospekt powinien w związku z tym być dostępny do wykorzystania w przypadkach ofert wtórnych, a jego treść powinna być skrócona w porównaniu ze zwykłym systemem, biorąc pod uwagę informacje już ujawnione. Inwestorom należy jednak zapewnić skonsolidowane i odpowiednio ustrukturyzowane informacje, szczególnie w przypadku, gdy nie ma wymogu ujawniania takich informacji na bieżąco zgodnie z rozporządzeniem MAR i dyrektywą 2004/109/WE. Taki uproszczony system obowiązków informacyjnych w odniesieniu do ofert wtórnych powinien być dostępny dla ofert publicznych dokonywanych przez emitentów, których papiery wartościowe są przedmiotem obrotu na rynkach rozwoju MŚP, ponieważ operatorzy tych rynków mają obowiązek ustanowienia i stosowania przepisów zapewniających ujawnienie odpowiednich informacji bieżących. Co więcej, uproszczony system obowiązków informacyjnych w odniesieniu do ofert wtórnych powinien być dostępny wyłącznie po upływie minimalnego okresu od momentu pierwszego dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym lub na rynku rozwoju MŚP danej klasy papierów wartościowych emitenta. Prawodawca unijny przyjął, że 18-miesięczny okres powinien zapewnić, aby emitent co najmniej raz wywiązał się z obowiązku opublikowania rocznego sprawozdania finansowego zgodnie z dyrektywą 2004/109/WE lub właściwym regulaminem operatora rynku rozwoju MŚP. Tym samym, w myśl art. 14 rozporządzenia 2017/1129, uproszczony prospekt może być sporządzony na potrzeby wtórnej oferty publicznej papierów wartościowych (SPO) lub dopuszczenia papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym przez określone grupy emitentów i oferujących. Mowa w szczególności o emitentach, których papiery wartościowe są już dopuszczone do obrotu od co najmniej 18 miesięcy na rynku regulowanym lub na rynku rozwoju MŚP, emitujących papiery wartościowe tożsame z tymi, które zostały wcześniej wyemitowane przez nich, tj. w trybie tzw. wtórej oferty (SPO), oraz oferujących papiery wartościowe dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub na rynku rozwoju MŚP nieprzerwanie od co najmniej ostatnich 18 miesięcy.

7.7. Prospekt dla obrotu hurtowego nieudziałowymi papierami wartościowym. Zgodnie z motywem 21 rozporządzenia 2017/1129 w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku hurtowego papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym oraz zwiększenia płynności rynku należy ustanowić odrębny system ulgowego traktowania papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym i przeznaczonych dla inwestorów kwalifikowanych. Taki system powinien zawierać minimalne obowiązki informacyjne, mniej uciążliwe od obowiązków mających zastosowanie do papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym oferowanych inwestorom indywidualnym, bez wymogu umieszczania podsumowania w prospekcie oraz z bardziej elastycznymi wymogami językowymi. System ten powinien mieć zastosowanie do papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym – bez względu na ich nominał – które są przedmiotem obrotu wyłącznie na rynku regulowanym, lub na jego określonym segmencie, do którego mogą mieć dostęp jedynie inwestorzy kwalifikowani do celów obrotu takimi papierami wartościowymi, oraz do papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym o jednostkowym nominale w wysokości co najmniej 100 000 EUR.

7.8. Prospekt dobrowolny – art. 4 rozporządzenia 2017/1129. Zgodnie z motywem 23 rozporządzenia 2017/1129 emitenci, oferujący lub osoby wnioskujące o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych, którzy nie podlegają obowiązkowi publikacji prospektu, powinni korzystać z możliwości paszportu jednolitego, o ile dobrowolnie zdecydują, że będą przestrzegać przepisów tego rozporządzenia. Niezależnie zatem od licznych wyłączeń od procedury prospektowej wynikających wprost z rozporządzenia 2017/1129 prawodawca unijny przewiduje możliwość dobrowolnego poddania się procedurze prospektowej. Dobrowolny prospekt można sporządzić zarówno na potrzeby oferty publicznej, której dokonanie nie wymaga sporządzenia prospektu, jak i na potrzeby dopuszczenia papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym. Dobrowolnie sporządzony prospekt zatwierdzony przez właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego implikuje wszystkie prawa i obowiązki przewidziane dla prospektu w komentowanym rozporządzeniu, podlega jego przepisom i nadzorowi właściwego organu, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

7.9. Prospekt UE na rzecz odbudowy – art. 14a rozporządzenia 2017/1129. Przepisy dodanego do komentowanego rozporządzenia – na podstawie rozporządzenia 2021/337 – art. 14a stanowiły podstawę sporządzania tzw. prospektów UE na rzecz odbudowy – szczególnej kategorii prospektu wprowadzonej tymczasowo w związku z pandemią COVID-19. Obowiązkową minimalną treść prospektu UE na rzecz odbudowy określono w załączniku Va do rozporządzenia 2017/1129, dodanym mocą rozporządzenia 2021/337. Tego rodzaju prospekty miały programowo stanowić instrument pozwalający na jeszcze prostsze i szybsze pozyskiwanie kapitału przez emitentów w okresie turbulencji rynkowych związanych z restrykcjami gospodarczymi wywołanymi wprowadzeniem w wielu państwach UE stanów zagrożenia epidemicznego, stanów epidemii lub stanów do nich podobnych. Prospekty UE na rzecz odbudowy można było sporządzać do 31.12.2022 r. i wobec tego nie będą one szerzej omówione w kolejnych częściach komentarza.

8. Uprawnienia Komisji w związku z rozporządzeniem 2017/1129. Zgodnie z motywem 78 rozporządzenia prospektowego w celu sprecyzowania ogólnie określonych w tym rozporządzeniu wymogów należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do informacji minimalnych zawartych w pewnych dokumentach podawanych do wiadomości publicznej w związku z przejęciem poprzez ofertę wymiany, połączeniem lub podziałem, weryfikacji, zatwierdzania, składania i dokonywania przeglądu uniwersalnego dokumentu rejestracyjnego i wszelkich dokonanych w nim zmian, jak również warunków utraty statusu emitenta dokonującego częstych emisji, formatu prospektu, prospektu podstawowego i ostatecznych warunków oraz konkretnych informacji, które muszą zostać zawarte w prospekcie, informacji minimalnych, które mają być zawarte w uniwersalnym dokumencie rejestracyjnym, ograniczonych informacji, które mają być zawarte w uproszczonym prospekcie w przypadkach oferty wtórnej i emisji przez MŚP, szczególnej ograniczonej treści oraz ujednoliconego formatu i ujednoliconej kolejności w odniesieniu do prospektu UE na rzecz rozwoju oraz jego specjalnego podsumowania, kryteriów oceny i prezentowania czynników ryzyka przez emitenta, procedur weryfikacji i zatwierdzania prospektów oraz ogólnych kryteriów równoważności prospektów sporządzonych przez emitentów z państw trzecich. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z 13.04.2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (Dz.Urz. UE L 123, s. 1). W szczególności aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

Zgodnie zaś z motywem 79 rozporządzenia prospektowego w celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania tego rozporządzenia w odniesieniu do równoważności przepisów państw trzecich dotyczących prospektów należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze, aby mogła podejmować decyzje w sprawie takiej równoważności. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem nr 182/2011.

Niezależnie od uprawnień Komisji powierzono ESMA jako organowi dysponującemu wysokim poziomem wiedzy specjalistycznej opracowanie projektów regulacyjnych standardów technicznych, które nie wymagają podejmowania decyzji politycznych, w celu przedłożenia Komisji (motyw 80 rozporządzenia prospektowego). Ponadto zgodnie z motywem 81 rozporządzenia prospektowego Komisja powinna być uprawniona do przyjęcia opracowanych przez ESMA regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do: treści i formatu prezentacji kluczowych informacji finansowych do zamieszczenia w podsumowaniu; przypadków, gdy możliwe jest pominięcie pewnych informacji w prospekcie, informacji włączonych przez odniesienie i innych rodzajów dokumentów wymaganych na mocy prawa Unii; publikacji prospektu; danych niezbędnych do klasyfikacji prospektów w systemie gromadzenia informacji prowadzonym przez ESMA; przepisów dotyczących reklam; sytuacji, w których nowy znaczący czynnik, istotny błąd lub istotna niedokładność w zakresie informacji zawartych w prospekcie wymaga opublikowania suplementu do prospektu; rozwiązań technicznych niezbędnych dla funkcjonowania portalu zgłoszeniowego ESMA; minimalnej treści porozumień o współpracy z organami nadzoru w państwach trzecich oraz wzorów dokumentów stosowanych w tym celu; a także informacji wymienianych między właściwymi organami i ESMA w ramach obowiązku współpracy. Komisja powinna przyjmować te projekty regulacyjnych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia 1095/2010. Zgodnie zaś z motywem 82 rozporządzenia prospektowego Komisja powinna być również uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych opracowanych przez ESMA w odniesieniu do standardowych formularzy, wzorów i procedur powiadamiania dotyczących zaświadczeń o zatwierdzeniu, prospekcie, dokumencie rejestracyjnym, uniwersalnym dokumencie rejestracyjnym, każdym suplemencie do nich i ich tłumaczeniu, suplemencie do prospektu, oraz tłumaczeniu prospektu lub podsumowania, standardowych formularzy, wzorów i procedur współpracy i wymiany informacji między właściwymi organami oraz procedur i formularzy wymiany informacji między właściwymi organami a ESMA. Komisja powinna przyjmować te wykonawcze standardy techniczne w drodze aktów wykonawczych zgodnie z art. 291 TFUE oraz zgodnie z art. 15 rozporządzenia nr 1095/2010.

9. Zasady działania Komisji. W motywie 83 rozporządzenia 2017/1129 wskazano, że Komisja, wykonując uprawnienia delegowane i wykonawcze zgodnie z rozporządzeniem prospektowym, powinna przestrzegać następujących zasad:

10. Pozycja KNF. Jak wspomniano, rozporządzenie prospektowe ma przyczynić się do usprawnienia przepływu kapitału i zapewnienia podmiotom poszukującym kapitału, w tym młodym podmiotom, znajdującym się we wczesnej fazie rozwoju, dostępu do środków na wybranym rynku kapitałowym w ramach UE. W tym celu prawodawca unijny nie tylko wprowadza istotne zwolnienia od obowiązku prospektowego, tj. od wymogu sporządzenia i udostępnienia do publicznej wiadomości prospektu, który jest zasadą, a także uproszczone obowiązki informacyjne w ramach procedury prospektowej. Zapewniając bowiem ochronę prawną poszczególnych grup inwestorów, prawodawca unijny wyraźnie określa w rozporządzeniu prospektowym i aktach wykonawczych do niego kluczowe relacje w procesie związanym z przygotowaniem i udostępnieniem prospektu. W tym kontekście właściwe organy z poszczególnych państw członkowskich UE nie mają wiele swobody działania; wręcz przeciwnie: zadania krajowych organów nadzoru na potrzeby szeroko rozumianej procedury prospektowej są jasno określone i delimitowane. Dotyczy to także „swobody interpretacyjnej” poszczególnych właściwych organów w zakresie przepisów rozporządzenia prospektowego. To Komisja Europejska została upoważniona do wydawania aktów wykonawczych w zakresie określania lub doprecyzowania wymogów prawnych dotyczących zakresu i treści dokumentacji prospektowej. Z kolei ESMA wyposażono m.in. w uprawnienia do opracowania regulacyjnych standardów technicznych oraz wytycznych w celu wsparcia krajowych właściwych organów w wykonywaniu zadań określonych w rozporządzeniu 2017/1129. W warunkach polskich, na potrzeby procedury prospektowej, KNF ma zatem wyraźnie określone zadania polegające na czuwaniu nad właściwym, tj. zgodnym z rozporządzeniem prospektowym, przebiegiem procedury prospektowej oraz publicznego oferowania papierów wartościowych i dopuszczania do obrotu nad rynkiem regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nadzorowanym przez KNF. Zadania wykonywane przez KNF są w określonym przepisami zakresie koordynowane przez ESMA, podobnie jak w przypadku pozostałych właściwych organów w innych państwach członkowskich UE. Do zadań KNF należy m.in. przekazywanie ESMA określonych w przepisach rozporządzenia prospektowego informacji o prowadzonych przez KNF procedurach prospektowych, które są następnie agregowane przez ESMA. Pozycja KNF jest zatem dwuaspektowa: KNF bierze czynny udział w krajowej procedurze prospektowej oraz przekazuje określone informacje do ESMA, które są zbierane i archiwizowane na poziomie ponadnarodowym.

11. Rewizja stosowania rozporządzenia 2017/1129. Zgodnie z motywem 85 rozporządzenia prospektowego Komisja powinna dokonać do 21.07.2022 r. przeglądu stosowania tego rozporządzenia, oceniając w szczególności, czy systemy obowiązków informacyjnych w odniesieniu do ofert wtórnych i prospektu UE na rzecz rozwoju, uniwersalny dokument rejestracyjny i dokument podsumowujący prospektu nadal są właściwe, aby osiągnąć cele przewidziane w rozporządzeniu 2017/1129. Sprawozdanie to powinno w szczególności zawierać analizę danych liczbowych i tendencji dotyczących prospektu UE na rzecz rozwoju oraz ocenę tego, czy nowy system zapewnia właściwą równowagę między ochroną inwestorów a zmniejszeniem obciążenia administracyjnego dla przedsiębiorstw uprawnionych do korzystania z niego. W ramach takiego przeglądu należy również ocenić, czy emitenci, w szczególności MŚP, mogą uzyskać identyfikatory LEI (ang. legal entity identifier ‘identyfikator podmiotu prawnego’) i ISIN (ang. international securities identification number ‘międzynarodowy numer identyfikacji papierów wartościowych’) po rozsądnych kosztach i w rozsądnym terminie. W dacie ukończenia niniejszego komentarza do rozporządzenia prospektowego trwały prace nad kolejną nowelizacją tego rozporządzenia, zapowiedziane przez ESMA.

12. Rozpoczęcie stosowania rozporządzenia 2017/1129. Zgodnie z motywem 86 rozporządzenia prospektowego jego stosowanie powinno zostać odroczone w celu umożliwienia przyjęcia aktów delegowanych i wykonawczych oraz umożliwienia właściwym organom i uczestnikom rynku przyswojenia i zaplanowania stosowania nowych środków. Tym samym, zgodnie z art. 49 ust. 2 rozporządzenia 2017/1129, jego stosowane w całości rozpoczęto z dniem 21.07.2019 r. Jedynie niektóre przepisy stosowane były już od 20.07.2017 r. (art. 1 ust. 5 akapit pierwszy lit. a, b i c oraz akapit drugi) oraz od 21.07.2018 r. (art. 1 ust. 3 oraz art. 3 ust. 2).

13. Zmiany rozporządzenia 2017/1129. Komentowane rozporządzenie zostało zmienione na mocy rozporządzenia 2019/2115. Na mocy art. 2 rozporządzenia 2019/2115 zmieniono następujące przepisy rozporządzenia 2017/1129: art. 1, przez dodanie ust. 6a–6b, art. 14, art. 15 oraz pkt II załącznika V.

Kolejne zmiany komentowanego rozporządzenia i aktów prawnych określających wymaganą (minimalną) treść prospektów lub dokumentów zastępujących prospekt zostały dokonane na mocy: