Partyk Aleksandra, Brak zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych jako podstawa przyznania zasiłku celowego dla osób poszkodowanych podczas klęsk żywiołowych

W orzecznictwie sądów administracyjnych dostrzec można dwa przeciwstawne zapatrywania co do tego, czy dla przyznania zasiłku celowego w trybie art. 40 ustawy o pomocy społecznej w związku z uszkodzeniem budynku mieszkalnego, uszkodzony budynek powinien przed kataklizmem stanowić centrum życiowe osób poszkodowanych. Pierwsze stanowisko orzecznicze wskazuje, że ustawa nie stawia takiego wymogu. Drugi pogląd opiera się natomiast na założeniu, iż jedynie uszkodzenie budynku będącego faktycznym miejscem zamieszkania osób poszkodowanych uzasadnia przyznanie zasiłku celowego. Z tym stanowiskiem koresponduje zapatrywanie, zgodnie z którym zasiłek celowy w trybie art. 40 ustawy o pomocy społecznej może zostać przyznany osobom, których dom został uszkodzony na skutek klęski żywiołowej, jeżeli nie mogą one zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych w innym miejscu.