Janczukowicz Krzysztof, Możliwość udaremnienia lub utrudnienia stwierdzenia przestępnego pochodzenia środków jako warunek konieczny skazania za pranie pieniędzy

Przepis art. 199 § 1 k.k., określający występek prania pieniędzy, zawiera wiele alternatywnych typów czynu zabronionego. Zrodziła się wątpliwość co do relacji pomiędzy nimi. Otóż w pierwszej części tego przepisu określonych jest dziesięć następujących odmian zachowania sprawcy, który środki pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem czynu bazowego: "przyjmuje, posiada, używa, przekazuje lub wywozi za granicę, ukrywa, dokonuje ich transferu lub konwersji, pomaga do przenoszenia ich własności lub posiadania".

Po wyliczeniu tych dziesięciu odmian występuje spójnik "albo", po którym przepis kończy się opisem następujących zachowań: "podejmuje inne czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie albo orzeczenie przepadku".

Wątpliwa okazuje się kwestia, czy znamiona udaremniania lub znacznego utrudnienia przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, wykrycia, zajęcia albo orzeczenia przepadku należy odnosić do wszystkich odmian zachowania sprawcy, czy tylko do "innych czynności" występujących po spójniku "albo". Innymi słowy, czy ustalenie możliwości udaremnienia lub znacznego utrudnienia jest warunkiem koniecznym skazania za pranie pieniędzy?