Hadel Maciej, Stosowanie przepisów k.p.a. o administracyjnych karach pieniężnych do kar nakładanych na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach

Wątpliwości w orzecznictwie sądów administracyjnych budzi kwestia dopuszczalności stosowania przepisów k.p.a. o administracyjnych karach pieniężnych (w tym art. 189f k.p.a., dającego możliwość odstąpienia od wymierzenia takiej kary) do kar nakładanych na podstawie rozdziału 4d ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2021 r., poz. 888, tekst jedn. ze zm.). Ukształtowały się w tym zakresie dwie, rozbieżne linie orzecznicze. Zgodnie z pierwszą linią, przepisów ogólnych dotyczących dyrektyw wymiar kar administracyjnych oraz przesłanek odstąpienia od nakładania takich kar nie mają zastosowania do takich kar administracyjnych, które zostały skonstruowane w oparciu o ściśle określony mechanizm sankcji pieniężnych, czyli taryfikację, dodatkowo podkreśla się, że przepisy szczególne ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (art. 9zc w zw. z art. 189a § 2 pkt 1 k.p.a.) wyłączają zastosowanie przepisów ogólnych. Druga linia orzecznicza przewiduje, iż zawarcie w ustawie szczególnej regulacji odnoszących się do jednej z instytucji wymienionych w art. 189a § 2 k.p.a. nie oznacza automatycznie braku możliwości stosowania przepisów k.p.a. w odniesieniu do innych instytucji, o których mowa w art. 189a § 2 k.p.a. – jeśli ustawa szczególna ich nie reguluje. Skoro więc miarkowanie kar administracyjnych nakładanych w oparciu o ustawę o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zostało zawarte w tej ustawie szczególnej, to w tym zakresie nie mają zastosowania przepisy k.p.a. Jednakże okoliczność ta nie stanowi przesłanki negatywnej do zastosowania instytucji odstąpienia od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej lub udzielenia pouczenia. Instytucje te bowiem nie zostały uregulowane w przepisach szczególnych. Jednym z najnowszych orzeczeń w tym zakresie jest uchwała 7 sędziów NSA z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. III OPS 1/21. NSA opowiedział się za drugim z ww. poglądów.