Partyk Aleksandra, Partyk Tomasz, Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym

Problematyka uprawdopodobnienia roszczenia na potrzeby postępowania zabezpieczającego wywołuje w praktyce sądowej pewne rozbieżności ocen, z uwagi na niejednolitą wykładnię samego pojęcia uprawdopodobnienia. Jakkolwiek panuje zgoda, iż uprawdopodobnienie to mniej niż ścisłe udowodnienie, a zarazem co do zasady przyjmuje się, że same twierdzenia uprawnionego są niewystarczające, niemniej można w judykaturze dostrzec dwa ujęcia pozytywnej definicji uprawdopodobnienia roszczenia. Według jednej z nich roszczenie jest uprawdopodobnione wtedy, gdy prima facie istnieje szansa na to, że przysługuje ono uprawnionemu. Według drugiej z nich dla uprawdopodobnienia konieczne jest wzbudzenie w sądzie poczucia wysokiego prawdopodobieństwa, nawet na granicy pewności, że powództwo zostanie uwzględnione. Z kolei w ujęciu negatywnym, nie może być uznane za uprawdopodobnione takie roszczenie, co do którego w świetle przepisów prawa należy zakładać, że nie zostanie uwzględnione. Koreluje z powyższym stanowisko, że w przypadku oddalenia powództwa nieprawomocnym wyrokiem sądu pierwszej instancji, nie można co do zasady żądać zabezpieczenia tego powództwa na etapie postępowania odwoławczego – chyba że wyrok sądu pierwszej instancji wydany został w warunkach nieważności postępowania lub nierozpoznania istoty sprawy. Warty dostrzeżenia jest również pogląd wyłączający udzielenie zabezpieczenia częściowego, jeżeli sąd oceni, że roszczenie jest uprawdopodobnione jedynie w pewnym procencie.