Partyk Aleksandra, Wniosek o uzupełnienie orzeczenia merytorycznego a dopuszczalność apelacji od rozstrzygnięcia niewyrażonego wprost w sentencji tego orzeczenia

W judykaturze przyjmuje się, że w przypadku, gdy sąd w orzeczeniu merytorycznym kończącym postępowanie w sprawie (wyroku, postanowieniu co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym) nie zawarł rozstrzygnięć o wszystkich żądaniach będących przedmiotem danego postępowania, to stronie przysługuje prawo do złożenia wniosku o uzupełnienie tego orzeczenia w trybie art. 351 § 1 k.p.c. Dostrzec można jednak również poglądy odmienne. W szczególności w przypadku niektórych spraw rozpoznawanych w trybie nieprocesowym, judykatura stoi na stanowisku, iż jeżeli orzeczenie kończące postępowanie w sprawie cechuje się integralnością, a sąd powinien rozstrzygnąć w nim z urzędu o określonych kwestiach, to w przypadku braku takich wyrzeczeń w sentencji orzeczenia, nie jest właściwym uzupełnienie go, lecz korekta w drodze kontroli instancyjnej wywołanej środkiem odwoławczym. Również w orzeczeniach w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych dostrzec można zapatrywanie, wedle którego w przypadku uwzględnienia przez sąd jednego z roszczeń alternatywnych dochodzi automatycznie do nieuwzględnienia pozostałych, a właściwą drogą podważenia orzeczenia, również w odniesieniu do żądań nieobjętych sentencją jest apelacja, natomiast wykluczona jest możliwość złożenia wniosku o uzupełnienie orzeczenia na podstawie art. 351 § 1 k.p.c.