Janczukowicz Krzysztof, Zbieg przepisów ustawy: fałszywe zeznania i poplecznictwo

Przestępstwo złożenia fałszywych zeznań (art. 233 k.k.) może być popełnione w różnych rodzajach postępowań i z różnych powodów. W tym miejscu chodzi o fałszywe zeznania składane w postępowaniu karnym przez świadka, w celu uchronienia oskarżonego przed odpowiedzialnością karną. Jeśli taka właśnie sytuacja zaszła, to zasadne jest stwierdzenie, że świadek pomaga sprawcy uniknąć odpowiedzialności karnej, a więc zarazem wyczerpuje znamiona przestępstwa poplecznictwa (art. 239 k.k.). Zachodzi więc zbieg obu powołanych przepisów. Jaki jest charakter tego zbiegu? Czy należy zastosować kumulatywnie oba przepisy (w myśl art. 11 § 2 k.k.), czy może jeden z nich zostanie wyłączony?