Kidyba Andrzej, Handlowe spółki osobowe

Niniejsze opracowanie jest odpowiedzią na zapotrzebowanie kompleksowego opracowania dotyczącego spółek osobowych. Brak do tej pory było łącznego omówienia wszystkich spółek osobowych w sposób odbiegający od komentarzowego czy podręcznikowego. Spółki osobowe były ograniczone w praktyce do spółki jawnej, a od 1991 r. - bez odniesienia rynkowego - do spółki komandytowej. Wejście w życie kodeksu spółek handlowych wiązało się z wprowadzeniem dwóch nowych typów spółek osobowych, tj. spółki partnerskiej i spółki komandytowo-akcyjnej. Dlatego też opracowanie niniejsze odbiega swoim kontekstem od dotychczasowych.

Praca została przygotowana jako pewna całość. Oznacza to, że zamiarem Autora nie było odrębne odniesienie poszczególnych spółek, niezależnie od siebie, ale próba znalezienia pewnych punktów wspólnych dla spółek osobowych. Również w związku z zamiarem uniknięcia powtórzeń zastosowano technikę odesłań. Przede wszystkim do rozważań dotyczących spółki jawnej. Spółka ta stanowi pewien trzon, na którym budowane są - jednak jako zupełnie odrębne typy spółek - inne konstrukcje spółek osobowych. Uzasadnieniem przyjętej techniki jest uregulowanie art. 86, 102 i 126 k.s.h., które nakazują odpowiednie stosowanie - w zakresie nieuregulowanym - przepisów o spółce jawnej, a w ostatnim przypadku również przepisów o spółce akcyjnej. W ten sposób ograniczona została objętość pracy, usunięte zostały zbędne powtórzenia. Niektóre kwestie zostały świadomie powtórzone, ale tylko tam, gdzie było to konieczne dla pełnego obrazu danej instytucji.

Książka ta stanowi dla mnie, jej Autora, pewne podsumowanie własnych badań nad spółkami osobowymi. Dlatego też mają miejsce częste odniesienia do moich prac publikowanych na temat spółek osobowych. Dotyczy to Kodeksu spółek handlowych. Komentarz (t. I i II, Kraków 2004), współautorskiego komentarza (pod red. K. Kruczalaka, Warszawa 2001), podręcznika Prawo handlowe (Warszawa 2004) oraz monografii Atypowe spółki handlowe (Kraków 2001). Ma to w szczególności też miejsce przy omówieniu tematyki spółki komandytowej, której poświęciłem monografię Status prawny komandytariusza i kilkanaście artykułów. Siłą rzeczy uwagi zawarte w tej części są odwzorowaniem poglądów przyjętych w tych pracach.

Ograniczona formuła objętościowa pozwoliła tylko w okrojonym zakresie wykorzystać i zaprezentować poglądy doktryny. Stąd większość zaprezentowanych uwag ma charakter prezentacji poglądów Autora.

Przygotowanie tej pracy nie byłoby możliwe, gdyby nie wysiłek naukowy, pomoc i uwagi moich współpracowników: Przemysława Bryłowskiego, Katarzyny Kopaczyńskiej-Pieczniak i Grzegorza Kozieła, za co chcę im serdecznie podziękować.

Lublin, 25 września 2004 r.

Prof. dr hab. Andrzej Kidyba