Brodecki Zdzisław, Prawo ubezpieczeń morskich
Prawo ubezpieczeń morskich
Od Autora
Książka zawiera refleksyjne wprowadzenie na temat rynku ubezpieczeń morskich, które ukazuje rozwój i instytucje zajmujące się świadczeniem usług ubezpieczeniowych związanych z żeglugą i inną działalnością człowieka na morzu. Pozwala ona zrozumieć pozycję polskich zakładów ubezpieczeń w świecie oraz ich powiązania z klubami P & I i z reasekuratorami, a jednocześnie wyjaśnia przyczyny, dla których stosuje się w Polsce obce prawo i obce orzecznictwo sądowe.
Klienci zakładów ubezpieczeń z ostrożności powinni poznać konsekwencje, jakie wiążą się z podpisaniem umowy ubezpieczenia. Dlatego praca jest przedstawiona w formie komentarza do Marine Insurance Act z 1906 roku oraz obcych warunków ubezpieczeń armatorskich (tak instytutowych klauzul dotyczących ubezpieczenia statków morskich, jak i klubowych reguł ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej właścicieli statków) i ubezpieczeń w handlu zagranicznym (instytutowe klauzule dotyczące ubezpieczenia ładunków).
Niezwykle cenne są zamieszczone w książce załączniki w postaci Marine Insurance Act (aktu przetłumaczonego z języka angielskiego na język polski przez Marka Sodolskiego) oraz stosowanych w polskiej praktyce londyńskich klauzul instytutowych i reguł wybranego klubu P and I (w wersjach, w jakich korzysta z nich w swej praktyce HESTIA INSURANCE S.A.).
Przygotowanie tej książki do druku zawdzięczam pomocy Sopockiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego HESTIA INSURANCE S.A. Jest przeto moim obowiązkiem i przyjemnością podziękować wiceprezesowi Witoldowi Januszowi i wielu pracownikom Biura Ubezpieczeń Morskich, w tym zwłaszcza Mirosławie Mandziuk i Markowi Sodolskiemu za cenne uwagi do teksu i opracowanie załączników.
W celu nadania książce odpowiedniej formy skorzystałem z usług Tomasza Kuchty, pracownika HESTIA ART, który starał się w żartobliwy sposób przybliżyć Czytelnikowi atmosferę pracy w ubezpieczeniach morskich.
RYNEK UBEZPIECZEŃ MORSKICH
1.Towarzystwa ubezpieczeniowe
1.1.Lloyd's
Lloyd's
Edward Lloyd był właścicielem kawiarni, w której spotykali się kupcy, armatorzy, kapitanowie statków i marynarze w celu załatwienia wielu spraw związanych z żeglugą morską ). "Lloyd's Coffee House" przy Lombard Street w Londynie była doskonałym miejscem dla zawierania umów przez jednostkowych ubezpieczycieli . Członkowie Lloyda (names) wciąż występują solo, a nie w imieniu swojej korporacji . Zasada osobistej reprezentacji (i osobistej odpowiedzialności) tworzy oryginalną, niepowtarzalną strukturę, której nie zmienił nawet Lloyd's Act 1982 .
Towarzystwa ubezpieczeniowe i reasekuracyjne
Od początku istnienia ubezpieczeń na londyńskim rynku istniały też towarzystwa ubezpieczeniowe w postaci spółek akcyjnych. Wydana w 1720 r. ustawa wprowadziła w Anglii monopol na rzecz The London Assurance Corporation i The Royal Exchange Assurance Association. Z czasem ten monopol został zniesiony i zezwolono na prowadzenie reasekuracji w dziale ubezpieczeń morskich, co przyczyniło się do...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX