0111-KDIB2-2.4015.37.2022.1.PB - Zwolnienie z podatku darowizny od osoby najbliższej

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB2-2.4015.37.2022.1.PB Zwolnienie z podatku darowizny od osoby najbliższej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 26 marca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny lokalu mieszkalnego od brata. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pana brat oraz jego żona nabyli od gminy w drodze umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży lokalu z 19 października 2021 r. lokal mieszkalny. Lokal mieszkalny został przez nich nabyty do majątku objętego wspólnością ustawową. Wskazany lokal mieszkalny Pana brat chciałby w drodze umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego darować Panu (Wnioskodawcy). Wskazana umowa darowizny zostanie zawarta wyłącznie pomiędzy Panem (Wnioskodawcą), a Pana bratem przed notariuszem, za pisemną zgodą żony Pana brata wyrażoną zgodnie z art. 37 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Pytania

Czy w przypadku zawarcia pomiędzy Panem, a Pana bratem za zgodą jego żony (wyrażoną przez nią na podstawie art. 37 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) umowy darowizny lokalu mieszkalnego czynność ta będzie w całości zwolniona z podatku od spadków i darowizn?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, darowizna dokonana przez Pana brata w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nie powinna podlegać opodatkowaniu, a to z następujących przyczyn. Lokal mieszkalny, który ma być przedmiotem umowy darowizny zawartej pomiędzy Panem, a Pana bratem został nabyty przez Pana brata i jego żonę do ich majątku wspólnego. W konsekwencji ocena powyższej sytuacji powinna uwzględniać specyfikę ustroju wspólności ustawowej małżeńskiej, wynikającą z przepisów art. 31-46 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359), której istotą jest prawo każdego z małżonków do niepodzielnej własności całego majątku wspólnego oraz wpływ czynności prawnych związanych z zarządem tym majątkiem na prawa i obowiązki obojga małżonków. Zgodnie z powyższymi przepisami zbycie lokalu mieszkalnego może nastąpić przez obu małżonków (Pana brata i jego żonę) jak i przez jednego z nich za zgodą drugiego z małżonków, na co wskazuje art. 37 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Zgodnie zaś z § 2 wskazanego artykułu ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka. W świetle powyższego zbycia lokalu mieszkalnego może formalnie dokonać tylko jeden z małżonków za zgodą drugiego. W konsekwencji małżonek udzielający zgody formalnie nie będzie stroną umowy darowizny i z faktu wyrażenia tejże zgody nie można wywodzić, że małżonek wyrażający taką zgodę również staje się stroną takiej umowy. Skutkiem zaś takiej czynności będzie przeniesienie składnika majątkowego w postaci lokalu mieszkalnego z majątku wspólnego, tj. obojga małżonków do majątku osoby obdarowanej, tj. to Pana majątku. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043, dalej "Ustawa") - podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny. Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych (art. 5 Ustawy) i powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń (art. 6 ust. 1 pkt 4 Ustawy). Zasadą jest, że darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca, którą to grupę ustala się w zależności od stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa nabywcy z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy - opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej, a jeżeli nabywca jest osobą zaliczaną do II grupy podatkowej - 7276 zł. Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca (art. 14 ust. 1 Ustawy). Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 Ustawy). Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 i 2 Ustawy - do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów, zaś do II grupy podatkowej - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych. Jak wynika z treści art. 4a ust. 1 pkt 1 Ustawy - zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron (art. 4a ust. 4 pkt 2 Ustawy). Z uwagi na powyższe, uznać należy, że zgoda wyrażona w trybie art. 37 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w kontekście przepisów dotyczących opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn będzie neutralna podatkowo bowiem nie będzie powodować, że żona Pana brata nie stanie się stroną umowy darowizny zawartej pomiędzy Panem, a Pana bratem pomimo tego, że przedmiotem darowizny będzie nieruchomość wchodzącą w skład ich majątku wspólnego. W konsekwencji Pana zdaniem darowizna przez Pana brata na Pana rzecz lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład majątku wspólnego Pana brata i jego żony, dokonana za zgodą żony Pana brata, będzie podlegała w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Nie będzie też również ciążyć na Panu obowiązek zgłoszenia darowizny lokalu mieszkalnego do urzędu skarbowego, ponieważ darowizna zostanie dokonana w formie aktu notarialnego. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego darowizny, jednakże w analizowanej sprawie brak obowiązku zgłoszenia wynika z treści art. 4a ust. 4 pkt 2 wskazanej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl