DI/100000/43/402/2016 - Wyłączenie z podstawy wymiaru składek wartości dofinansowania kursu językowego dla pracowników.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z siedzibą w (...) z dnia 31 marca 2016 r., doręczonym w dniu 5 kwietnia 2016 r., uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2016 r., doręczonym w dniu 16 maja 2016 r. oraz pismem 9 czerwca 2016 r. doręczonym w dniu 14 czerwca 2016 r., w części dotyczącej wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wartości dofinansowania uczestnictwa osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w zorganizowanym kursie językowym, w sytuacji gdy kwota dofinansowania nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dnia 5 kwietnia 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 31 marca 2016 r. złożony przez przedsiębiorcę (...) z siedzibą w (...). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 maja 2016 r., doręczonym w dniu 16 maja 2016 r. oraz pismem 9 czerwca 2016 r. doręczonym w dniu 14 czerwca 2016 r.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, iż jest podmiotem prowadzącym publiczne i niepubliczne szkoły i przedszkola, m.in. (...) w (...) zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę oraz współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych - umów zlecenia z osobami, które nie prowadzą działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazuje, iż bierze udział w realizacji Projektu (...) w ramach (...) współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego. Projekt realizowany jest na podstawie umowy finansowej zawartej z (...) nr umowy (...) z dnia (...).

Następnie przedsiębiorca dodaje, iż w ramach ww. projektu uczestnicy projektu mogą otrzymać dofinansowanie na udział w następujących formach wsparcia (tzw. mobilnościach):

* działalność dydaktyczna (teaching assignment) - działania pozwalające nauczycielom na prowadzenie zajęć dydaktycznych w szkołach partnerskich;

* szkolenia kadry - uczestnictwo w zorganizowanych zajęciach lub szkoleniach za granicą;

* job shawdowing.

Udział uczestnika w mobilności ma miejsce na podstawie umowy zawieranej pomiędzy uczestnikiem mobilności a organizacją wysyłającą w ramach projektu (...) finansowanego z (...). Umowa ta zawierana jest według wzoru stanowiącego załącznik do umowy finansowej zawartej z (...).

Dalej wnioskodawca wskazuje, iż wsparcie finansowe przewidziane jest w kategoriach budżetowych: podróż, wsparcie indywidualne i opłata za udział w kursie. Może ono przybrać postać pełnego wsparcia finansowego w ww. kategoriach budżetowych w formie udziału ryczałtowego bądź wsparcia finansowego w ww. kategoriach budżetowych w formie zapewnienia/zorganizowania uczestnikom podróży, utrzymania i kursu. Dopuszczalne jest również łączenie obu ww. form wsparcia. Przyszłe zdarzenie realizowane jest w ramach wyżej opisanego projektu (...) w ramach (...) współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego i dotyczy udziału nauczycieli oraz nauczycieli-dyrektorów, których miejscem pracy jest (...) w (...) w zorganizowanym kursie językowym w Wielkiej Brytanii (7 uczestników) i na Malcie (1 uczestnik). Wśród uczestników projektu są zarówno pracownicy wnioskodawcy zatrudnieni na umowę o pracę, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej a współpracujące z wnioskodawca na podstawie umowy zlecenie.

Fundacja podaje, iż w przyszłym zdarzeniu uczestnik mobilności do Wielkiej Brytanii otrzyma od organizacji wysyłającej dofinansowanie w wysokości (...) PLN na: podroż, wsparcie indywidualne, opłatę za udział w kursie.

Dofinansowanie przybierze formę bezpośredniego zorganizowania usług oraz dofinansowania wypłaconego uczestnikowi w formie udziału ryczałtowego, według następujących zasad:

* Wartość wsparcia w formie bezpośredniego zapewnienia/zorganizowania usług wyniesie następującą część dofinansowania: PLN i będzie zawierać:

– zorganizowanie i pokrycie kosztów Podróży z miejsca siedziby organizacji wysyłającej do miejsca docelowego w kraju organizacji przyjmującej oraz podróż powrotną,

– Wsparcie Indywidualne polegające na zapewnieniu i pokryciu kosztów zakwaterowania oraz wyżywienia (śniadanie i obiad w dni kursu, 3 posiłki w soboty i niedziele),

– pokrycie opłaty za udział w kursie na rzecz organizatora wraz z kosztem zakupu podręczników,

– pokrycie kosztów Ubezpieczenia na czas mobilności.

* Dofinansowanie w kwocie PLN na Wsparcie indywidualne - dofinansowanie wypłacone uczestnikowi mobilności z przeznaczeniem na inne niż koszty zakwaterowania i wyżywienia (zapewnione w ramach bezpośredniego zapewnienia/zorganizowania usług związanych ze Wsparciem Indywidualnym) indywidualne koszty uczestnika mobilności w trakcie realizacji działania.

Wsparcie będzie w całości finansowane z budżetu programu (...). Umowy z uczestnikami mobilności o udział w mobilności i dofinansowanie zostały już zawarte przy czym wykonanie umowy, w tym wypłata kwot pieniężnych, nastąpi w terminie późniejszym. Pierwsze mobilności rozpoczną się z dniem (...) i trwać będą do (...) (plus dwa dni na podróż).

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, stwierdzając iż w jego ocenie otrzymywane przez uczestników mobilności - zarówno pracowników, jak osoby, które nie prowadzą działalności gospodarczej a świadczą pracę na podstawie umowy zlecenia - wsparcie finansowe w postaci zarówno wypłaconej uczestnikowi kwoty pieniężnej tytułem Wsparcia indywidualnego, jak i w postaci bezpośredniego zapewnienia/zorganizowania usług, to jest zorganizowania przez organizację wysyłającą podróży, zakwaterowania, wyżywienia, ubezpieczenia, opłaty za kurs i pokrycia związanych z tym kosztów:

* nie jest wliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne zarówno zatrudnionych przez wnioskodawcę pracowników, jak i pracujących na umowę zlecenia zleceniobiorców - przy założeniu, że wsparcie stanowi przychód ze stosunku pracy/umowy zlecenia;

* nie powoduje obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenie społeczne zarówno w przypadku zatrudnionych przez wnioskodawcę pracowników, jak i osób współpracujących na podstawie umowy zlecenie - przy założeniu, że wsparcie nie stanowi przychodu ze stosunku pracy/umowy zlecenia lecz jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Jak wskazuje wnioskodawca, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są:

* pracownikami (art. 6 ust. 1 pkt 1),

* osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (art. 6 ust. 1 pkt 4),

* osobami pobierającymi stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez inne niż powiatowy urząd pracy podmioty kierujące na szkolenie, staż lub przygotowanie zawodowe dorosłych (art. 6 ust. 1 pkt 9a).

Następnie wnioskodawca powołuje się na treść art. 9 ust. 1 ww. ustawy i wskazuje, że osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1,3, 10, 18a, 20 i 21, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi z innych tytułów, są objęte ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego albo wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W myśl art. 18 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 4 stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 12.

Następnie wnioskodawca wskazuje, iż przez przychód w rozumieniu art. 4 pkt 9 ustawy rozumie się przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powoływania. W myśl art. 12 ust. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przedsiębiorca wskazuje, iż zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2236) w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowi wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Następnie fundacja stwierdza, iż regulację podnoszenia kwalifikacji zawodowych zawiera Kodeks pracy w art. 102 i n. W myśl art. 103¹ k.p. przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Przepisy Kodeksu pracy przewidują możliwość zawarcia przez pracodawcę umowy pracownikiem podnoszącym kwalifikacje. zawodowe określającej prawa i obowiązki stron. Zgodnie z art. 103¹ k.p. pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługując bądź urlop szkoleniowy, bądź zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.

Wnioskodawca wskazuje, iż zawarł już umowy cywilnoprawne z nauczycielami - pracownikami, których przedmiotem jest dofinansowanie kosztów kursu języka angielskiego w ramach projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej (Europejskiego Funduszu Społecznego). Pracownicy wnioskodawcy zwolnieni będą z pracy na czas niezbędny do odbycia mobilności. Udział w kursach pozwoli na podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników. Nauczyciele są uczestnikami projektu, a środki na realizację przedmiotowego projektu otrzymuje wnioskodawca. W związku z powyższym, w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym nauczyciele otrzymają od wnioskodawcy (pracodawcy) świadczenie w postaci dofinansowania kosztów kursu języka angielskiego.

Wobec powyższego wnioskodawca stwierdził, iż na mocy § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, kwoty i świadczenia przyznane tytułem wsparcia finansowego nie są wliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zatrudnionych przez wnioskodawcę pracowników.

Następnie przedsiębiorca zauważa, że wartości powyższych świadczeń jego zdaniem nie można także wliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne również w sytuacji, gdyby uznać, że wsparcie finansowe, jako że pochodzi z Europejskiego Funduszu Społecznego, w gruncie rzeczy nie jest wypłacane przez pracodawcę, który co najwyżej pośredniczy w przekazaniu tych kwot. Przy przyjęciu tej koncepcji, zdaniem fundacji wsparcia finansowego nie można rozumieć jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kontynuując swe rozważania, fundacja stwierdza iż w takim wypadku obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne mógłby jej zdaniem wynikać z art. 6 ust. 1 pkt 9a, niemniej przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do osób, które nie podlegają z mocy ustawy ubezpieczeniu z innego tytułu ubezpieczenia, np. ze stosunku pracy. Art. 9 ust. 1 ustawy wyraźnie stanowi, że pracownicy spełniający jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowani ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy. Nadto, zgodnie z art. 9 ust. 6a, osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9, 9a, 9b, 11 i 12, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Analogicznie, zdaniem wnioskodawcy, sytuacja przedstawia się w przypadku osób współpracujących z wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia. Przyjmując, że środki na szkolenie pochodzą od wnioskodawcy, który otrzymuje dofinansowanie, § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe znajdzie zastosowanie poprzez jego odpowiednie stosowanie na mocy § 5 ust. 2 pkt 2 tego rozporządzenia.

Z kolei, przy przyjęciu że środki i świadczenia stanowiące wsparcie finansowe przyznawane uczestnikom projektu nie pochodzą od wnioskodawcy, który jest tylko pośrednikiem w ich przekazaniu, wówczas zastosowanie zdaniem wnioskodawcy znajdzie art. 9 ust. 6a, który stanowi, że osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9, 9a, 9b, 11 i 12, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych. Tymczasem, osoby te podlegają ubezpieczeniu z tytułu umowy zlecenia bądź z umowy o pracę.

W związku z brakiem jednoznacznego wskazania we wniosku istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy elementów zdarzenia przyszłego, Zakład wezwał pismem z dnia 27 kwietnia 2016 r. do uzupełnienia braków. Wnioskodawca w piśmie z dnia 11 maja 2016 r., wskazał, że: (1) umowy zawarte przez wnioskodawcę z nauczycielami - pracownikami, których przedmiotem jest dofinansowanie kosztów kursu języka angielskiego, są umowami zawartymi w trybie art. 103⁴ § 1 k.p.; (2) według wnioskodawcy, świadczenie, o którym traktuje wniosek, jest przyznawane na podstawie art. 103⁴ k.p., z tym zastrzeżeniem, że środki przeznaczone na wsparcie finansowe pochodzą z Europejskiego Funduszu Społecznego i zostały przekazane na ten właśnie cel.

Uzasadniając dwa powyższe stanowiska, wnioskodawca wskazuje, że to wnioskodawca jako pracodawca decyduje o tym, czy pracownik będzie uczestniczył w kursie języka angielskiego i czy ten kurs będzie finansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach projektu (...) w ramach (...). Umowa o udział w kursie i o dofinansowanie zawierana jest pomiędzy pracodawcą (wnioskodawcy) a pracownikiem (uczestnikiem kursu). Na czas kursu pracownicy zwolnieni są z dnia pracy. Środki przeznaczone na wsparcie pochodzą jednak z Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca nadmienia, iż już te środki otrzymał.

(3) Co do tego, czy wartość świadczeń, o których traktuje wniosek, stanowi dla pracowników przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, wnioskodawca wskazuje, iż miał wątpliwości i w związku z tym we wniosku, we własnym stanowisku przyjął dwa warianty: I wariant - wsparcie finansowe stanowi przychód ze stosunku pracy; II wariant - wsparcie nie stanowi przychodu ze stosunku pracy lecz jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe wątpliwości wynikają z faktu, że to wnioskodawca co prawda zawarł z pracownikami umowy dotyczące udziału w kursie (podnoszenia kwalifikacji zawodowych) i to wnioskodawca rozdysponowuje środki przyznane w ramach projektu (...) w ramach (...) niemniej dofinansowanie ostatecznie pochodzi z Europejskiego Funduszu Społecznego. W tych okolicznościach pojawia się u wnioskodawcy wątpliwość czy pracodawca wypłaca te środki, czy może tylko pośredniczy w ich przekazaniu.

Wobec powyższego, fundacja wskazuje iż skłania się do stanowiska, że jest jedynie pośrednikiem w przekazaniu dofinansowania na udział w szkoleniu, które to dofinansowanie przyznawane jest z Europejskiego Funduszu Społecznego. W takim wypadku wsparcie nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, lecz jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorca stwierdza, iż w takim wypadku obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne mógłby jej zdaniem wynikać z art. 6 ust. 1 pkt 9a, niemniej przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do osób, które nie podlegają z mocy ustawy ubezpieczeniu z innego tytułu ubezpieczenia, np. ze stosunku pracy. Art. 9 ust. 1 ustawy wyraźnie stanowi, że pracownicy spełniający jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowani ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy. Nadto, zgodnie z art. 9 ust. 6a, osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9, 9a, 9b, 11 i 12, obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 24a, który stanowi, że obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez podmiot inny niż powiatowy urząd pracy, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, wnioskodawca nie byłby również zobowiązany do odprowadzania składek na ubezpieczenia zdrowotne z tytułu uzyskania przez pracownika wsparcia finansowego w związku z udziałem w kursie.

Jako, że wnioskodawca w piśmie z dnia 11 maja 2016 r. przedstawił jednoznaczną odpowiedź tylko na jedno z trzech zadanych w wezwaniu z dnia 27 kwietnia 2016 r. pytań, Zakład Ubezpieczeń Społecznych pismem z dnia 30 maja 2016 r. ponownie wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków. W odpowiedzi na kolejne wezwanie, wnioskodawca przesłał pismo z dnia 9 czerwca 2016 r., w którym jednoznacznie wskazał, iż: (1) wartość wypłaconej kwoty pieniężnej tytułem wsparcia indywidualnego, jak i w postaci bezpośredniego zapewnienia/zorganizowania usług, o których traktuje wniosek, nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz (2) świadczenie, o którym traktuje wniosek nie jest przyznawane przez wnioskodawcę na podstawie art. 103³ k.p. albowiem środki finansowe nie pochodzą od wnioskodawcy, tylko z Europejskiego Funduszu Społecznego, a wnioskodawca jedynie pośredniczy w ich przekazaniu.

Według wnioskodawcy, świadczenia o których traktuje wniosek, stanowią stypendium, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Świadczenia te stanowią przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za prawidłowe w części dotyczącej wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wartości dofinansowania uczestnictwa osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w zorganizowanym kursie językowym.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem, wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego. Wydając pisemną interpretację Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawczynię oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawczynię, obciąża jedynie przedsiębiorcę.

W dalszej kolejności zaznaczyć należy także, iż na podstawie art. 10 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej wniosek o wydanie interpretacji podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. W niniejszej sprawie wnioskodawca przedstawił dwa odrębne stany faktyczne. W związku z wniesieniem przez niego opłaty w wysokości 40 zł, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przedmiotem interpretacji zawartej w niniejszej decyzji uczynił jedynie pierwsze z przedstawionych we wniosku zagadnień, odnoszące się do osób zatrudnionych u wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę.

Składki na ubezpieczenia społeczne odprowadza się po ustaleniu takiego obowiązku, w sytuacji istnienia tytułu podlegania tym ubezpieczeniom od podstawy wymiaru składek. W przypadku osób będących pracownikami, w myśl art. 18 ust. 1 i 2 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla tych osób stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Brak jest możliwości dokonywania przez Zakład kwalifikacji danego świadczenia jako pochodzącego z konkretnego źródła uzyskania przychodu, (co zarezerwowane zostało do wyłącznej kompetencji organów podatkowych - art. 10a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Kwestia przychodowa stanowi zawsze zagadnienie pierwotne, które poprzedza ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Kwalifikacja podatkowa danego świadczenia musi znaleźć swoje odniesienie w opisie stanu faktycznego bądź w opisie zdarzenia przyszłego. Stwierdzenie przedsiębiorcy dotyczące tej materii wiąże Zakład i brak jest możliwości zakwestionowania danej kwalifikacji podatkowej w ramach postępowania prowadzonego przez Zakład w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w zw. z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W związku z jednoznacznym stwierdzeniem przedsiębiorcy, zawartym w piśmie z dnia 9 czerwca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanej pisemnej interpretacji, iż wartość wypłaconej kwoty pieniężnej tytułem wsparcia indywidualnego, jak i w postaci bezpośredniego zapewnienia/zorganizowania usług, o których traktuje wniosek, nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż w takiej sytuacji brak będzie obowiązku odprowadzania od ich wartości składek na ubezpieczenia społeczne. Jak bowiem podkreślono powyżej, podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia zawsze stanowi przychód osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Jednocześnie w odniesieniu do ubezpieczenia zdrowotnego wskazać należy, iż zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, a więc powyższe ma zastosowanie również do tychże składek.

W konsekwencji, wartość świadczeń opisanych we wniosku o wydanie interpretacji, poniesionych przez fundację względem pracowników, w warunkach opisanych we wniosku, nie będzie podlegać uwzględnieniu także w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Jednocześnie w związku z jednoznacznym wskazaniem przez wnioskodawcę w uzupełnieniu do wniosku źródła przychodu ww. świadczeń jako niestanowiących przychodu z działalności wykonywanej osobiście, Zakład nie odnosi się do założenia przedstawionego w pkt I uzasadnienia. Ponadto, Zakład zwraca uwagę, iż w związku z jednoznacznym brzmieniem art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład nie ma podstaw do kwalifikacji danego świadczenia otrzymywanego przez zleceniobiorców jako stypendium oraz do stwierdzenia, że wnioskodawca jest jedynie pośrednikiem przekazywania dofinansowania na udział w szkoleniu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.