FN.IV.0550-1/09 - Opłata targowa z tytułu dostawy towaru jednemu odbiorcy.

Prezydent Grudziądza działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w związku z art. 14b, art. 14c i art. 14k § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych¹ (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) oraz § 1 ust. 1 i załącznik Nr 1 Uchwały Nr XXXVIII/8/09 Rady Miejskiej Grudziądza z dnia 13 marca 2009 r. w sprawie określenia wysokości stawek opłaty targowej

W dniu 10 czerwca 2009 r. do Urzędu Miejskiego w Grudziądzu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa w zakresie poboru opłaty targowej. Opłata za udzielenie interpretacji została uiszczona w dniu 10 czerwca 2009 r. w kwocie 40 zł.

Postanowieniem znak FN.IV.3122-23/09 z dnia 26 czerwca 2009 r. Prezydent Grudziądza wezwał wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych, w związku ze złożonym wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej poprzez:

dnia 7 lipca 2009 r. oświadczył na piśmie pod rygorem odpowiedzialności karnej, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W związku z tym w ocenie, decydujące znaczenie ma fakt dostarczania towaru do pawilonu handlowego mieszczącego się na terenie giełdy (Targowiska Hurtowego). W opinii wnioskodawcy dowóz towarów na giełdę do jednego odbiorcy nie jest sprzedażą towarów na giełdzie, uważa, iż opłata targowa winna być pobierana od osób prowadzących sprzedaż na targowisku. Dlatego, też zdaniem wnioskodawcy pobór od niego opłaty targowej jest bezzasadny i w powyższym przypadku powinien ponosić jedynie koszty opłaty parkingowej.

Po rozpatrzeniu wniosku wobec przedstawionego stanowiska wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, Prezydent Grudziądza mając na uwadze powyższe oraz obowiązujący stan prawny, zważył co następuje.

Stosownie do treści art. 15 przywołanej wyżej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach. Targowiskami, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzony handel. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw. Opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

W opinii organu, dla sprawy istotny jest fakt, iż na Targowisku Hurtowym dochodzi do transakcji kupna-sprzedaży. Wnioskodawca wjeżdża na giełdę i dokonuje sprzedaży jednemu klientowi w godzinach funkcjonowania targowiska. Zdarzeniem prawnym powodującym obowiązek zapłaty opłaty targowej jest sprzedaż, przy czym bez znaczenia pozostaję fakt, iż wnioskodawca dokonuje sprzedaży oferowanych przez siebie towarów jednemu kupującemu. O tym, czy zasadny jest pobór opłaty targowej od wnioskodawcy nie przesądza także fakt ponoszenia jakichkolwiek kosztów przez jego odbiorcę. Obowiązek zapłaty opłaty targowej jest zatem niezależny od istnienia jakichkolwiek stosunków cywilno - prawnych istniejących między wnioskodawcą, czyli sprzedawcą towarów jednemu odbiorcy (dostawcą towarów), a odbiorcą tych towarów - przedsiębiorcą dokonującym sprzedaży w pawilonie handlowym położonym na terenie targowiska.

Zobowiązanie podatkowe w opłacie targowej powstaje wskutek samego dokonywania sprzedaży na targowisku, czyli w miejscu w którym prowadzony jest handel. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "handel", jednakże w potocznym języku oznacza ono "zorganizowaną wymianę dóbr, obrót towarów polegający na kupnie - sprzedaży". Zdarzeniem prawnym powodującym obowiązek zapłaty opłaty targowej jest sprzedaż w rozumieniu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Prowadzenie sprzedaży na targowisku oznacza sprzedaż przez każdego, kto oferuje klientowi wystawiony przez siebie towar, i za tak dokonywaną sprzedaż gmina ma prawo pobierania opłaty targowej niezależnie od obowiązku uiszczania innych należności, opłat czy podatków (wyrok NSA z dnia 27 października 1999 sygn. aktI SA/Ka 304/98). Opłata targowa pobierana jest od samej czynności sprzedaży na targowisku, to w jaki sposób podatnik dokonuje sprzedaży na targowisku (ze stołu, z leżaka, czy z pojazdu samochodowego) dla określenia zobowiązania w opłacie targowej jest bez znaczenia (wyrok WSA z dnia 14 marca 2006 r. sygn. akt. I SA/Rz 478/08). Zatem skoro podatnik dokonywał sprzedaży obwoźnej na Targowisku Hurtowym obowiązany był do uiszczania opłaty targowej według stawki uchwalonej przez Radę Miejską Grudziądza.

Zgodnie z brzmieniem art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zwalnia się od opłaty targowej osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, dokonujące sprzedaży na targowiskach, które są podatnikami podatku od nieruchomości w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowiskach. Należy podkreślić, że przesłanką zwolnienia podmiotu zobowiązanego co do zasady (tj. sprzedawcy dokonującego sprzedaży na targowisku) od ponoszenia opłaty targowej jest posiadanie statusu podatnika podatku od nieruchomości, przy jednoczesnym założeniu, że podatek ten ma związek z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowisku. Z informacji przedstawionej we wniosku wynika, że wnioskodawca dokonuje sprzedaży towaru z pojazdu samochodowego, za co ponosi koszty opłaty targowej zgodnie z obowiązującą stawką określoną w Uchwale Nr XXXVIII/8/09 Rady Miejskiej Grudziądza z dnia 13 marca 2009 r. w sprawie określenia wysokości stawek opłaty targowej.

Należy zaznaczyć, iż opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko, chodzi tu o wszelkiego rodzaju opłaty za wjazd, wejścia na teren targowiska itp., których obowiązek wnoszenia wynika z przepisów szczególnych. Powyższe daje podstawę do stwierdzenia, że opłata targowa winna być pobierana niezależnie od wspomnianej opłaty za "wjazd, bądź wejście na giełdę" (wyrok NSA z dnia 20 lutego 1987 r. SA/Wr 895/96). Opłata targowa obowiązuje od chwili otwarcia targowiska do jego zamknięcia.

Z zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, że wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży na targowisku. Zgodnie z wyrokiem z dnia 19 listopada 2004 r. WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 182/2004) obowiązek uiszczenia opłaty targowej powstaje z mocy prawa. Jej pobór uzależniony jest od dwóch przesłanek: dokonywania sprzedaży i realizowania tej czynności na targowisku - co w przedmiotowej sprawie miało miejsce. Za dopuszczalny należy uznać jedynie pobór opłaty targowej w wysokości stawki dziennej.

W związku z powyższym zdaniem organu podatkowego stanowisko zawarte we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2009 r. jest nieprawidłowe. Nie można zgodzić się z opinią wnioskodawcy, że opłata targowa pobierana od sprzedaży (dostawy towarów) jednemu odbiorcy jest nienależna. W świetle przywołanych wyżej przepisów należy przyjąć, iż na targowisku dochodzi do transakcji kupna-sprzedaży, wnioskodawca wjeżdża na giełdę i dokonuje sprzedaży w godzinach funkcjonowania targowiska, przez co spełnione są przesłanki do poboru dziennej opłaty targowej.

W tym stanie rzeczy postanowiono jak wyżej.

Strome przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy po uprzednim wezwaniu na piśmie Prezydenta Grudziądza, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się za pośrednictwem Prezydenta Grudziądza (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

__________

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczące ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.).