IPPB6/4510-143/15-2/S/AM - Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób prawnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej IPPB6/4510-143/15-2/S/AM Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób prawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3245/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 12 września 2019 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 czerwca 2019 r. sygn. akt II FSK 2752/17 -stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu przekazania informacji o której mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych, w związku ze skorzystaniem przez Bank z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu przekazania informacji o której mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych, w związku ze skorzystaniem przez Bank z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu przekazania informacji o której mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych, w związku ze skorzystaniem przez Bank z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku organ podatkowy wydał w dniu 11 września 2015 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania Nr IPPB6/4510-143/15-2/TO. Przedmiotowe postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania zostało doręczone Stronie w dniu 16 września 2015 r.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem w dniu 23 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.) Strona wniosła zażalenie znak: Nr IPPB6/4510-143/15-2/TO, odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji w zakresie ustalenia sposobu przekazania informacji o której mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: Rozporządzenie), w związku ze skorzystaniem przez Bank z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych.

W odpowiedzi na ww. zażalenie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał 13 października 2015 r. postanowienie znak: IPPB6/4510-2-1/15-3/TO/AM utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie.

Na powyższe postanowienie z dnia 13 października 2015 r. znak: IPPB6/4510-2-1/15-3/TO/AM, Strona złożyła pismem z dnia 30 października 2015 r. (data stempla pocztowego - 3 listopada 2015 r., data wpływu 5 listopada 2015 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 22 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3245/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie.

Organ podatkowy, nie zgadzając się z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3245/15, pismem z dnia 21 lipca 2017 r. złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W dniu 8 lipca 2019 r. do organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2752/17, w którym oddalono skargę kasacyjną organu.

W dniu 12 września 2019 r. do organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3245/15, w którym uchylono zaskarżone postanowienie z dnia 13 października 2015 r., sygn. IPPB6/4510-2-1/15-3/TO/AM. Jednocześnie w dniu 12 września 2019 r. do organu zwrócono akta po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

W wyżej powołanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie a postępowanie zainicjowane wnioskiem Skarżącej mogło być wszczęte.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej; Bank lub Wnioskodawca) jest bankiem krajowym prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1376 z późn. zm., dalej: prawo bankowe).

Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) w dniu 5 grudnia 2014 r. podjęła decyzję o przejęciu przez S.A. (Bank) A (...) (A). Na, mocy ww. decyzji Bank dokonał przejęcia spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej w rozumieniu ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1450).

Mając na uwadze, iż uczestnictwo w procesie restrukturyzacji kasy znajdującej się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, zagrożonej niewypłacalnością, może wiązać się dla Wnioskodawcy z istotnym ryzykiem ekonomiczno-finansowym i znacznymi kosztami, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, w oparciu o art. 20g ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym udzielił Bankowi wsparcia finansowego w postaci gwarancji i dotacji pozwalającej na ograniczenie ryzyka związanego z zaangażowaniem w ten proces i umożliwiającej skuteczną restrukturyzację.

Udzielona dotacja oraz wypłacone kwoty gwarancji, wobec braku wyłączenia tych form wsparcia finansowego z definicji przychodów, stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) i w konsekwencji Wnioskodawca uzyskujący środki z tytułu gwarancji lub dotację podlega z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z wydanym na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: Rozporządzenie), Minister Finansów zaniechał poboru podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskiwanych przez banki krajowe w postaci ww. wsparcia z BFG (§ 1 i 2 Rozporządzenia). Za zaniechaniem poboru podatku dochodowego w tym zakresie przemawiał interes publiczny w postaci zwiększenia skuteczności ewentualnych procesów restrukturyzacyjnych, konieczności utrzymania stabilności finansowej sektora kas oraz zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w kasach depozytów.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów uzyskanych z tytułu wypłaconych gwarancji oraz udzielonych dotacji stanowi pomoc publiczną w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej udzielaną zgodnie z zatwierdzonym przez Komisję Europejską programem pomocowym. Program pomocowy dla kas został zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie programu uporządkowanej likwidacji spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

Na podstawie § 2 ust. 2 Rozporządzenia, Bank zamierza skorzystać z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego. Z uwagi na fakt, iż Bank w ciągu roku wpłaca stałe zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych, skorzystanie ze zwolnienia nastąpiłoby najwcześniej w momencie złożenia zeznania rocznego z tytułu rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8).

A zatem dopiero wraz ze składanym rocznym zeznaniem CIT-8, Bank faktycznie skorzysta z możliwości zaniechania poboru podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze skorzystaniem przez Bank z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych, informacja o której mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzenia powinna być przekazana poprzez ujęcie w deklaracji CIT-8 (składanej wraz z załącznikiem CIT-8/0) czy w zwykłej formie pisemnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ujęcie w deklaracji CIT-8 (składanej wraz z załącznikiem CIT-8/0) informacji o otrzymanej pomocy publicznej będzie stanowić wykonanie obowiązku określonego w § 2 ust. 2 Rozporządzenia.

Z uwagi na fakt, iż udzielenie pomocy wynikającej z Rozporządzenia następuje bez wymogu wydania decyzji (pomoc automatyczna), Bank wskazuje, iż zamierza skorzystać z możliwości zaniechania poboru podatku w momencie złożenia deklaracji rocznej z tytułu rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych. Dzień ujawnienia zamiaru skorzystania przez Bank z pomocy publicznej jest w tym przypadku również dniem faktycznego skorzystania z pomocy publicznej i przypada na dzień złożenia zgodnie z odrębnymi przepisami zeznania rocznego. Dopiero wraz ze składanym rocznym zeznaniem CIT-8, Bank faktycznie z tej pomocy korzysta.

Powyższy sposób ustalenia dnia udzielenia pomocy (skorzystania z pomocy publicznej w przypadku Banku), skutkuje dopuszczeniem złożenia informacji o której mowa § 2 ust. 2 Rozporządzenia w dniu złożenia zeznania rocznego CIT-8. Należy ponadto zauważyć, iż z punktu widzenia pomocy publicznej bez znaczenia jest informacja, za jaki okres zaniechano poboru podatku dochodowego, a istotny jest fakt, w jakim dniu przedsiębiorca uzyskał pomoc, gdyż w tym dniu uzyskuje on korzyści mogące potencjalnie wpływać na zakłócenie konkurencji.

Na podstawie § 2 ust. 2 Rozporządzenia, podmiot, który zamierza skorzystać z zaniechania poboru podatku, o którym mowa w § 1 pkt 1 Rozporządzenia, jest obowiązany przedłożyć właściwemu urzędowi informacje, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej. W świetle tego przepisu Bank zobowiązany będzie do przedłożenia: informacji dotyczących Wnioskodawcy, prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz informacji o otrzymanej pomocy publicznej, zawierających w szczególności wskazanie dnia i podstawy prawnej jej udzielenia, formy i przeznaczenia.

Należy zauważyć, iż informacje dotyczące Wnioskodawcy i prowadzonej przez Bank działalności gospodarczej znajdują się w treści wypełnionej deklaracji CIT-8. Natomiast w informacji CIT-8/0, w części E "Zwolnienia, zaniechania, obniżki i odliczenia od podatku", przewidziane są pola 67-69, służące uzupełnieniu informacji w zakresie zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia z którego Bank zamierza skorzystać. Informacje wskazujące na podstawę prawną zaniechania poboru podatku powinny zostać wskazane w polu 67 i 69, a kwota otrzymanej pomocy publicznej w postaci zaniechania poboru podatku winna być wskazana w polu 68. Data udzielenia pomocy publicznej z uwagi na automatyczny charakter pomocy, z której zamierza skorzystać Bank, będzie tożsama z datą faktycznego skorzystania przez Bank z pomocy publicznej, którą jest data złożenia zeznania rocznego przez Bank. Formę przyznania pomocy w postaci zaniechania poboru podatku określa treść formularza - informacji CIT-8/0 w opisie pól 67 i 69. Przeznaczenie pomocy publicznej również wynika z treści składanych deklaracji CIT-8 i Informacji CIT-8/0, to jest odliczenie kwoty objętej zaniechaniem poboru podatku wskazanej w polu 68 od podatku dochodowego od osób prawnych Banku.

Przepisy Rozporządzenia nie wskazują na jakąkolwiek inną formę, która zostałaby przewidziana w celu składania informacji, ograniczają się do stwierdzenia, iż "Podmiot (...) jest obowiązany przedłożyć właściwemu urzędowi informacje, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej". Również Uzasadnienie projektu Rozporządzenia nie wskazuje na żadne dodatkowe wymagania dotyczące formy złożenia informacji poza stwierdzeniem, iż: "W § 2 wskazano, że zaniechanie, o którym mowa w § 1 pkt 1 stanowi pomoc publiczną udzielaną zgodnie z zatwierdzonym przez Komisję Europejską programem pomocowym, a korzystanie z zaniechania w tym zakresie wymaga przedłożenia do właściwego urzędu skarbowego w terminie do dnia, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego informacji, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej".

W związku z faktem, iż nie została przewidziana Rozporządzeniem żadna alternatywna forma składania informacji, brak jest podstaw prawnych aby Bank składał informację w innej formie niż składana deklaracja CIT-8, czyli na przykład w zwykłej formie pisemnej.

Podsumowując, Bank stoi na stanowisku, że właściwym sposobem realizacji obowiązku informacyjnego, o którym mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzenia jest przedłożenie wymaganych przez art. 37 ust. 5 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej informacji w deklaracji CIT-8 wraz z prawidłowo uzupełnionym załącznikiem CIT-8/0 złożonej właściwemu urzędowi skarbowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskanych przez:

1.

banki krajowe w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1376, z późn. zm.) oraz spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe w rozumieniu ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1450), z tytułu:

a.

wypłaconej przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny gwarancji, o której mowa w art. 20g ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711 z późn. zm.),

Stosownie do § 2 Rozporządzenia zaniechanie, o którym mowa w § 1 pkt 1, stanowi pomoc publiczną udzielaną zgodnie z zatwierdzonym przez Komisję Europejską programem pomocowym (ust. 1).

W myśl § 2 ust. 2 podmiot, który zamierza skorzystać z zaniechania, o którym mowa w § 1 pkt 1, jest obowiązany przedłożyć właściwemu urzędowi informacje, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Bank dokonał przejęcia spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej w rozumieniu ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1450).

Bankowy Fundusz Gwarancyjny, w oparciu o art. 20g ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym udzielił Bankowi wsparcia finansowego w postaci gwarancji i dotacji pozwalającej na ograniczenie ryzyka związanego z zaangażowaniem w ten proces i umożliwiającej skuteczną restrukturyzację.

Zgodnie z wydanym na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 marca 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: Rozporządzenie), Minister Finansów zaniechał poboru podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów uzyskiwanych przez banki krajowe w postaci ww. wsparcia z BFG (§ 1 i 2 Rozporządzenia). Za zaniechaniem poboru podatku dochodowego w tym zakresie przemawiał interes publiczny w postaci zwiększenia skuteczności ewentualnych procesów restrukturyzacyjnych, konieczności utrzymania stabilności finansowej sektora kas oraz zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w kasach depozytów.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów uzyskanych z tytułu wypłaconych gwarancji oraz udzielonych dotacji stanowi pomoc publiczną w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej udzielaną zgodnie z zatwierdzonym przez Komisję Europejską programem pomocowym. Program pomocowy dla kas został zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie programu uporządkowanej likwidacji spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

Na podstawie § 2 ust. 2 Rozporządzenia, Bank zamierza skorzystać z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego. Z uwagi na fakt, iż Bank w ciągu roku wpłaca stałe zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych, skorzystanie ze zwolnienia nastąpi w momencie złożenia zeznania rocznego z tytułu rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8). A zatem dopiero wraz ze składanym rocznym zeznaniem CIT-8, Bank faktycznie skorzysta z możliwości zaniechania poboru podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku ze skorzystaniem przez Bank z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych w jakiej formie powinna zostać przekazana informacja o której mowa w § 2 ust. 2 Rozporządzenia.

Jak wynika z uzasadnienia projektu Rozporządzenia, na które wskazuje również Wnioskodawca "W § 2 wskazano, że zaniechanie, o którym mowa w § 1 pkt 1 stanowi pomoc publiczną udzielaną zgodnie z zatwierdzonym przez Komisję Europejską programem pomocowym, a korzystanie z zaniechania w tym zakresie wymaga przedłożenia do właściwego urzędu skarbowego w terminie do dnia, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego informacji, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej".

Stosownie do art. 37 ust. 5 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania uchylonego postanowienia podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie jest zobowiązany do przedstawienia podmiotowi udzielającemu pomocy, wraz z wnioskiem o jej udzielenie, informacji dotyczących wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz informacji o otrzymanej pomocy publicznej, zawierających w szczególności wskazanie dnia i podstawy prawnej jej udzielenia, formy i przeznaczenia, albo oświadczenia o nieotrzymaniu pomocy.

W myśl art. 37 ust. 6 powołanej ustawy Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji oraz oświadczenia, o których mowa w ust. 5, oraz wzory formularzy informacji, biorąc pod uwagę przeznaczenie planowanej pomocy oraz konieczność zapewnienia nieprzekroczenia dopuszczalnej wielkości pomocy udzielonej w związku z realizacją danego przedsięwzięcia przez poszczególne podmioty ubiegające się o pomoc oraz uwzględniając wymagania z zakresu sprawozdawczości.

Zakres informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, niezbędnych do udzielenia tej pomocy oraz wzór formularza informacji określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (Dz. U. z 2010 r. Nr 53, poz. 312 z późn. zm.).

W świetle powołanego Rozporządzenia Wnioskodawca, z wyłączeniem wnioskodawcy, o którym mowa w § 2a, przedstawia podmiotowi udzielającemu pomocy informacje dotyczące:

1.

wnioskodawcy:

a.

imię i nazwisko albo nazwę,

b.

adres miejsca zamieszkania albo adres siedziby,

c.

identyfikator gminy, w której wnioskodawca ma miejsce zamieszkania albo siedzibę,

d.

numer identyfikacji podatkowej (NIP),

e.

formę prawną,

f.

wielkość,

g.

klasę działalności, w związku z którą wnioskodawca ubiega się o pomoc publiczną, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 oraz z 2009 r. Nr 59, poz. 489),

h.

datę utworzenia,

i.

wskazanie powiązań z innymi przedsiębiorcami;

2.

sytuacji ekonomicznej wnioskodawcy, w tym sprawozdania finansowe za okres 3 ostatnich lat obrotowych, sporządzane zgodnie z przepisami o rachunkowości;

3.

obowiązku zwrotu kwoty stanowiącej równowartość udzielonej pomocy publicznej, co do której Komisja Europejska wydała decyzję o obowiązku zwrotu pomocy;

4.

prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z którą wnioskodawca ubiega się o pomoc publiczną;

5.

pomocy otrzymanej w odniesieniu do tego samego przedsięwzięcia, w związku z realizacją którego wnioskodawca ubiega się o pomoc publiczną;

6.

pomocy otrzymanej na ratowanie, restrukturyzację lub tymczasowej pomocy na restrukturyzację w okresie 10 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o udzielenie pomocy publicznej, jak również informacje dotyczące zakończenia okresu restrukturyzacji wspieranego pomocą lub wstrzymania realizacji planu restrukturyzacji wspieranego pomocą w okresie 10 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o udzielenie pomocy publicznej - w przypadku ubiegania się o pomoc tego rodzaju zgodnie z kryteriami określonymi przez Komisję Europejską;

7.

rekompensaty otrzymanej z tytułu wykonywania usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym w odniesieniu do tej samej usługi, w związku z którą wnioskodawca ubiega się o pomoc.

Informacji oraz sprawozdań finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie przekazują wnioskodawcy ubiegający się o pomoc udzielaną na podstawie art. 34a ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2015 r. poz. 1052 i 1854).

Informacje, o których mowa w ust. 1 i 1a, przekazuje się na formularzu informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc inną niż pomoc w rolnictwie lub rybołówstwie, pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz przez przekazanie sprawozdań finansowych.

Sprawozdań finansowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie przekazują mikro-i mali przedsiębiorcy, o których mowa w art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz.UE.L 187 z 26.06.2014, str. 1), ubiegający się o pomoc publiczną udzielaną na warunkach określonych w tym rozporządzeniu, jeżeli do ustalenia wartości tej pomocy nie jest konieczne ustalenie stopy referencyjnej mającej zastosowanie do wnioskodawcy.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie stanowi zatem wykonanie delegacji ustawowej zawartej w art. 37 ust. 6 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej i zawiera wzory formularzy informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

Jednocześnie należy wskazać, że w dniu 11 marca 2016 r. weszła w życie nowelizacja ww. rozporządzenia Rady Ministrów, która wprowadziła nowy wzór formularza informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc inną niż pomoc w rolnictwie lub rybołówstwie, pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie została wskazana żadna alternatywna forma składania wskazanej w § 2 ust. 2 Rozporządzenia z dnia 26 marca 2014 r. informacji, o której mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, a w konsekwencji brak jest podstaw prawnych aby Bank składał informację w innej formie niż składana deklaracja CIT-8. Stosowne formularze zostały określone w Rozporządzeniu Rady z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, znowelizowanym Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2016 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ujęcie w deklaracji CIT-8 (składnej wraz z załącznikiem CIT-8/O) informacji o otrzymanej pomocy publicznej będzie stanowić wykonanie obowiązku określonego w § 2 ust. 2 Rozporządzenia, należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonego postanowienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl