IPPP1-443-116/09-4/PR - Zwrot podatku VAT z tytułu zakupu środków trwałych w przypadku likwidacji działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku z tytułu zakupu środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku z tytułu zakupu środków trwałych, uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku VAT od 1 kwietnia 2008 r. Podatek naliczony z tytułu zakupu środków trwałych został zwrócony w całości. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego wspólnie z mężem i właśnie jako rolnik jest opodatkowana podatkiem VAT wyłącznie sama. Obecnie trwa sprawa rozwodowa z mężem oraz podział majątku. Mąż chce przejąć gospodarstwo w całości, a Zainteresowanej dać spłatę. Mąż stoi na stanowisku, iż żona jako podatnik może zrzec się podatku VAT na jego rzecz, jak on zarejestruje się jako podatnik podatku VAT. Wnioskodawczyni twierdzi, że stanowisko prezentowane przez męża jest błędne. Wnioskodawczyni zamierza zlikwidować działalność gospodarczą 30 czerwca 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyrejestrowując się z podatku VAT Wnioskodawczyni musi zwrócić podatek zwrócony z tytułu zakupu środków trwałych. Czy po podziale gospodarstwa rolnego można scedować zobowiązania w podatku VAT (dot. zwrotu z US) na rzecz męża.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli zrezygnuje z podatku VAT, musi zwrócić 4/5 podatku z tytułu zakupu środków trwałych, natomiast mąż nie może przejąć zobowiązań, nawet gdy spełniałby wymogi rejestracyjne. Ponadto podkreśla, iż w ustawie o podatku VAT nie znalazła przepisu prawnego dotyczącego scedowania zobowiązań podatkowych. Scedowanie zobowiązań może zarządzić Sąd przy podziale majątku. W informacji Wnioskodawczyni wynika, iż obecnie toczy się postępowanie rozwodowe. Orzeczenie o podziale majątku tekst jedn. gospodarstwa rolnego, którego małżonkowie są współwłaścicielami może toczyć się przez długi okres czasu - nawet kilka lat, zatem w opinii Zainteresowanej winna jest zwrócić podatek naliczony, chociaż został zwrócony w czasie wspólnego prowadzenia gospodarstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 14 ust. 8 ww. ustawy jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 30 czerwca 2009 r. zamierza zlikwidować działalność gospodarczą, z tytułu której jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na dzień likwidacji działalności Wnioskodawczyni będzie posiadała środek trwały, od którego przy zakupie w całości odliczyła podatek naliczony.

Mając na uwadze definicję towarów zawartą w ustawie, która nie dzieli towarów na te które zostały nabyte lub wytworzone z zamiarem ich dalszej odsprzedaży ani na te które zostały nabyte lub wytworzone bez tego zamiaru, należy stwierdzić iż w przypadku zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności opodatkowanych, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wniosku wynika, że w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów, stanowiących środek trwały.

Zatem, w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż jeżeli Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia środka trwałego, który na dzień likwidacji działalności gospodarczej będzie znajdował się na stanie firmy Zainteresowanej, to będzie ona zobowiązana do wykazania przedmiotowego środka trwałego w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, a tym samym będzie zobowiązana do jego opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Kwestii odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe nie regulują przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże powyższe unormowania zawarte są w rozdziale 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Szczególnie zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajdzie art. 110 § 1 cyt. ustawy, zgodnie z brzmieniem którego rozwiedziony małżonek podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z byłym małżonkiem za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej, jednakże tylko do wysokości wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.