PD-2-415-39-06 - Jakie są zasady rozliczania strat z lat poprzednich?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2007 r. Urząd Skarbowy w Nowym Sączu PD-2-415-39-06 Jakie są zasady rozliczania strat z lat poprzednich?

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 listopada 2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

We wniosku skierowano zapytanie dotyczące zasady rozliczenia strat z lat poprzednich.

Podatnikiem podatku dochodowego jest osoba fizyczna.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Natomiast art. 8 ustawy stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy - dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 niestanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy - o wysokość straty ze źródła przychodów poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Artykuł 8 ustęp 1 ustawy stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady wyrażone w wym. przepisie zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stosuje się odpowiednio do:

-

rozliczenia m. innymi strat.

Z powyższego wynika że strata powstała w okresie prowadzonej działalności na imię obojga małżonków może być odliczona w części przypadającej na każdego z małżonków wyłącznie od uzyskanego przez nich dochodu z działalności.

W związku z wejściem w życie art. 68 ustawy z 2 lipca 2004 r. przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808) zobowiązano małżonków zarejestrowanych w ewidencji działalności gospodarczej na podstawie wspólnego wpisu, aby w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie wym. ustawy złożyli wniosek o zmianę wspólnego wpisu. W przypadku niezłożenia stosownego wniosku na organie ewidencyjnym spoczywa obowiązek wykreślenia wspólnego wpisu małżonków z ewidencji działalności gospodarczej.

Oznacza to, iż zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z końcem 2005 r. z ewidencji działalności gospodarczej została wyeliminowana działalność zarejestrowana na imię obojga małżonków zwana "firmą małżeńską", jako forma prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z tym wspólne prowadzenie działalności gospodarczej przez małżonków możliwe jest tylko w formie organizacyjnej przewidzianej prawem cywilnym, tj. spółki cywilnej, lub przepisami kodeksu spółek handlowych, np. spółki jawnej.

Po zmianie wpisu każdy z małżonków posiada status odrębnego przedsiębiorcy, a w przypadku braku między nimi umowy spółki cywilnej każdy z małżonków powinien prowadzić odrębnie pozarolniczą działalność gospodarczą w oparciu o obowiązujące przepisy prawa.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe.

W sytuacji gdy każdy z małżonków jest wpisany do ewidencji działalności gospodarczej i nie została zawiązana przez nich spółka cywilna osób fizycznych, to w zakresie podatku dochodowego każdy z małżonków musi prowadzić odrębną podatkową księgę przychodów i rozchodów i w oparciu o tą księgę ustalać dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z pisma wynika, że do końca 2005 r. działalność prowadzona była na imię obojga małżonków. Od 2006 r. w związku ze zmianą przepisów nie zawiązano spółki cywilnej, jak również nie zarejestrowano działalności na imię żony działalność prowadzona jest przez jednego z małżonków - męża.

W związku z tym dochód uzyskany z wymienionej działalności powinien być deklarowany do opodatkowania w całości przez męża.

Strata z lat ubiegłych zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy może być odliczona od uzyskanego dochodu z tego źródła z którego powstała.

A zatem za 2006 r. strata może być odliczona od dochodu uzyskanego z działalności wyłącznie przez męża w części jaka przypadała na niego czyli w wys. 50% udziału. Pozostała część straty przypadająca na żonę (pozostałe 50%), nie może być odliczona w świetle ww. przepisów od dochodu męża.

Ponieważ żona w 2006 r. nie uzyskała dochodu z działalności również nie może skorzystać z odliczenia części przypadającej na nią straty. W myśl wymienionych przepisów stanowisko zawarte we wniosku nie jest prawidłowe.

Na dzień wydania postanowienia nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa jak również postępowanie przed sądem administracyjnym.

Powyższa interpretacja:

-

dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

-

nie jest wiążąca dla podatnika (następcy prawnego podatnika) osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl