SP2/AK-861-1174-1553/02 - Zwolnienia i orzeczenia w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Odpowiadając na wystąpienie z dnia 10 września 2002 r. nr (...) w sprawie interpretacji niektórych przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.), Ministerstwo Finansów wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organ egzekucyjny, na wniosek zobowiązanego i ze względu na ważny jego interes, może zwolnić z egzekucji określone składniki majątkowe zobowiązanego, jeżeli zobowiązany uzyskał na to zgodę wierzyciela. Trudno nie zgodzić się z argumentacją Izby Skarbowej w Łodzi, że z brzmienia tego zapisu wynika, że to na zobowiązanym spoczywa ciężar uzyskania zgody wierzyciela. Przyjęcie jednak stanowiska izby, iż złożenie przez zobowiązanego wniosku o zwolnienie z egzekucji danego składnika majątkowego bez jednoczesnego dołączenia zgody wierzyciela winno skutkować wydaniem postanowienia o odmowie zwolnienia spod egzekucji, jest zbyt daleko idące. Organ egzekucyjny wydając postanowienia w sprawie zwolnienia spod egzekucji, bez uprzedniego zajęcia stanowiska w tej sprawie przez wierzyciela, naruszałby zasadę stabilności tego postanowienia, określoną w art. 16 kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Zgodnie bowiem z art. 145 § 1 pkt 6 w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu.

Odnośnie natomiast do wydawania przez organ I instancji rozstrzygnięcia o umorzeniu postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość Ministerstwo Finansów wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli przepisy tej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Stosownie do postanowień zawartych w art. 17 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzygnięcie i zajmowanie przez organ egzekucyjny lub wierzyciela stanowisko w sprawach dotyczących postępowania egzekucyjnego następuje w formie postanowienia. W związku z tym umorzenie, przez organ I instancji, postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość winno nastąpić w formie postanowienia na podstawie art. 105 k.p.a. w związku z art. 17 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.