SPS-024-4739/13 - Oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

_{Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości - z upoważnienia ministra - na zapytanie nr 4739 w sprawie oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.}

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) jednym z warunków wydania pozwolenia na budowę jest złożenie oświadczenia, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Znaczenie złożenia oświadczenia w toczącym się postępowaniu administracyjnym polega na tym, że organ je prowadzący może - dla ustalenia, że fakt stwierdzony w oświadczeniu ma miejsce - poprzestać na samym twierdzeniu strony co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy lub co do stanu prawnego bez konieczności dowodzenia tej okoliczności w inny sposób (vide: wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 marca 2012 r., VII SA/Wa 116/12).

Należy bowiem zauważyć, iż oświadczenie jest jednym ze środków dowodowych wymienionych w art. 75 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), zwanej dalej "k.p.a.". Przepis art. 75 § 2 k.p.a. wyraźnie stanowi, że jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia właściwego organu administracji, organ administracji publicznej odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania.

Nie można jednakże pominąć, iż oświadczenie strony jako środek dowodowy podlega ocenie przez organ administracji publicznej zgodnie z przepisami k.p.a. Jeżeli zatem po stronie tego organu powstaną uzasadnione wątpliwości co do jego prawdziwości, organ administracyjny obowiązany jest tę kwestię wyjaśnić (vide: wyrok NSA w Warszawie z dnia 16 marca 2012 r., OSK 2554/10; wyrok NSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2008 r., II OSK 1618/07). Oświadczenie nie jest zatem szczególnym środkiem dowodowym, a okoliczność faktyczna stwierdzona w oświadczeniu może być przedmiotem dowodu np. z zeznań świadków czy opinii biegłych, co stanie się aktualne zwłaszcza wówczas, gdy - w ocenie organu prowadzącego postępowanie - prawdziwość oświadczenia budzi wątpliwości (vide: wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 26 lutego 2008 r., II SA/Bd 1009/07; wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 2 grudnia 2010 r. II SA/Go 733/10).

Na koniec należy zauważyć, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane jest skuteczne dopóty, dopóki inna osoba nie zakwestionuje jego zgodności z rzeczywistością (vide: wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 września 2011 r., II OSK 1288/10; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 maja 2011 r., II SA/Gd 167/11).