WPOiE/IV/MT/3110/6/2/08 - Zapłata podatku od nieruchomości po wszczęciu postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej.

Na podstawie art. 14j § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), oraz upoważnienia Prezydenta Miasta Szczecin,

za słuszne stanowisko podatnika, że zapłata zaległości podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości, dokonana po wszczęciu postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej, nie czyni tego postępowania bezprzedmiotowym.

Pismem z dnia 21 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. urzędu 22 sierpnia 2008 r.) Spółka X zwróciła się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o udzielenie pomocy publicznej poprzez umorzenie zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości za okres od lipca 2003 r. do lipca 2004 r. Uzasadniając wniosek o umorzenie zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości Wnioskodawca wskazał m.in., iż znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Ze względu na przedłużające się postępowanie w zakresie rozpoznania ww. wniosku, dokonano zapłaty podatku od nieruchomości. Uregulowana kwota pokryła zobowiązanie podatkowe, co do którego złożony został wniosek o umorzenie (w całości lub w znacznej części).

W związku z powyższym wnioskodawca zadał następujące pytanie:

"czy w związku z zapłatą należności z tytułu podatku od nieruchomości dokonaną po wszczęciu postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej, postępowanie w zakresie umorzenia zaległości podatkowej staje się bezprzedmiotowe?"

Stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego przedstawia się następująco:

Zdaniem Wnioskodawcy zapłata podatku dokonana po wszczęciu postępowania w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej nie stanowi przesłanki uzasadniającej umorzenie postępowania w zakresie wniosku o umorzenie zaległości podatkowej. Postępowanie podatkowe należy uznać za bezprzedmiotowe wówczas gdy w danej sprawie brak jest podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy. Zdaniem Wnioskodawcy zapłata przez podatnika podatku - którego należność objęta została uprzednio wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej - nie powoduje wygaśnięcia przesłanek faktycznych do rozpoznania wniosku o umorzenie zaległości podatkowej, albowiem czynności polegającej na uregulowaniu zaległości podatkowej nie można uznać za rezygnację podatnika z możliwości skorzystania z postępowania w sprawie umorzenia zaległości podatkowych. Podatnik pomimo dokonanej zapłaty zaległości podatkowej ma nadal interes ekonomiczny (np. trudna sytuacja finansowa przedsiębiorcy) i prawny w rozpoznaniu żądania umorzenia zaległości podatkowej. W odniesieniu do podstaw prawnych, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w momencie składania wniosku o umorzenie zaległości podatkowej przepis prawa umożliwia podatnikowi wystąpienie z takim wnioskiem, co niewątpliwie miało miejsce w tym przypadku, organ podatkowy zobowiązany jest rozpatrzyć dany wniosek i w przypadku spełnienia przez podatnika przesłanek uzasadniających umorzenie zaległości podatkowej, wydać decyzję o umorzeniu zaległości podatkowej.

Na poparcie powyższych argumentów strona przytoczyła następujące rozstrzygnięcia:

Po dokonaniu analizy obowiązujących w przedmiotowym zakresie przepisów prawa, w szczególności art. 208 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa tutejszy organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Celem postępowania podatkowego jest załatwienie sprawy przez wydanie decyzji rozstrzygającej ją co do istoty. W doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, że wykonanie zobowiązania podatkowego w czasie toczącego się postępowania o umorzenie zaległości podatkowych nie czyni tego postępowania bezprzedmiotowym i nie uzasadnia jego umorzenia.

Termin złożenia wniosku o umorzenie zaległości podatkowych umożliwiający jego merytoryczne rozpatrzenie przez organy podatkowe jest zachowany, jeżeli:

Jeżeli zostaną spełnione łącznie te trzy przesłanki, należy przyjąć, iż wniosek o umorzenie zaległości podatkowych uczynił sprawę przedmiotem postępowania administracyjnego i sprawa winna być rozstrzygnięta co do jej istoty. Spółka X złożyła w tutejszym organie podatkowym następujące wnioski:

Na dzień złożenia przedmiotowych wniosków na podatniku ciążyły zaległości podatkowe, zatem postępowanie z wniosku podatnika jest przedmiotowe.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie zachodzi zarówno przesłanka prawna, jak i faktyczna - wniosek podatnika o zastosowanie ulgi podatkowej został złożony w dniu, gdy istniał przedmiot postępowania, to jest zaległość podatkowa. Bezprzedmiotowość postępowania zachodzi wówczas, gdy w sposób oczywisty organ podatkowy stwierdza brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy.

Zatem, poza sytuacją, gdy żądający sam zrezygnuje z rozstrzygnięcia sprawy, fakt uiszczenia przez wnioskodawcę jego zaległości podatkowej lub wyegzekwowanie tych należności w drodze egzekucji administracyjnej - nie może czynić danego postępowania bezprzedmiotowym i być podstawą do jego umorzenia na podstawie art. 208 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przesłanka do umorzenia postępowania zachodziłaby bezspornie w sytuacji, gdyby Spółka X dobrowolnie zapłaciła zaległy podatek od nieruchomości, przed złożeniem wniosku o jego umorzenie.

Niniejsza interpretacja udzielana jest w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące na dzień złożenia zapytania w organie podatkowym i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Od niniejszej interpretacji przysługuje stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, za pośrednictwem Prezydenta Miasta Szczecin. Skargę można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie Prezydenta Miasta Szczecin, do usunięcia naruszenia prawa. Termin do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa wynosi 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o treści wydanej interpretacji. Termin na wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wynosi 30 dni od dnia doręczenia stronie odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ takiej odpowiedzi nie udzielił, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa.