Bełczącki Robert Marek, Cofnięcie wniosku w postępowaniu nieprocesowym przed sądem pierwszej instancji po wydaniu postanowienia co do istoty sprawy

Cofnięcie wniosku w postępowaniu nieprocesowym przed sądem pierwszej instancji po wydaniu postanowienia co do istoty sprawy

W postępowaniu nieprocesowym znajduje odpowiednie zastosowanie art. 332 § 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., pozwalający cofnąć wniosek o wszczęcie postępowania nieprocesowego po wydaniu postanowienia sądu pierwszej instancji co do istoty sprawy, a przed jego uprawomocnieniem się i zaskarżeniem (por. A. Góra-Błaszczykowska, Komentarz do art. 512 k.p.c. [w:] red. H. Dolecki, T. Wiśniewski, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Lex). Przyjmując, że w postępowaniu nieprocesowym nie wchodzi w rachubę zrzeczenie się roszczenia, jeśli miałoby ono stać na przeszkodzie uwzględnieniu wniosku w kolejnym postępowaniu (por. E. Warzocha, Cofnięcie powództwa oraz wniosku wszczynającego postępowanie nieprocesowe, Wydawnictwo Prawnicze 1977, s. 78–79 oraz 45–47, odmiennie - W. Siedlecki, Recenzja, Zeszyty Naukowe Instytutu Badania Prawa Sądowego 1978, nr 8, s. 204–205), uznać trzeba, że skuteczność cofnięcia wniosku po wydaniu przez sąd pierwszej instancji postanowienia co do istoty sprawy, a przed jego uprawomocnieniem się i zaskarżeniem, w każdym zależy od braku sprzeciwu uczestników biorących udział w postępowaniu. Odpowiednie stosowanie art. 332 § 2 k.p.c. nie obejmuje zrzeczenia się roszczenia, o którym mowa w tym przepisie (podobnie - postanowienie SN z dnia 26 stycznia 2012 r., III CSK 147/11, OSNC 2012, nr 7-8, poz. 96, LEX nr 1129973).

Oświadczenie o cofnięciu wniosku o wszczęcie postępowania nieprocesowego po wydaniu przez sąd pierwszej instancji postanowienia co do istoty sprawy, a przed jego uprawomocnieniem się i zaskarżeniem, wymaga złożenia pisma procesowego.

Pismo zawierające oświadczenie o cofnięciu wniosku spełniać musi wymagania przewidziane w art. 126 i 128 k.p.c. W piśmie wnioskodawca powinien podać przyczynę cofnięcia wniosku, mając świadomość, że sąd oceniać będzie dopuszczalność cofnięcia wniosku w świetle przesłanek z art. 203 § 4 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Nie stanowi to jednak wymagania formalnego, którego niespełnienie powodować może zwrot pisma obejmującego oświadczenie o cofnięciu wniosku. Wnioskodawca cofający wniosek bez podania usprawiedliwienia traci natomiast okazję do przekonania sądu, że cofnięcie wniosku jest dopuszczalne z punktu widzenia art. 203 § 4 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.