Niewiadomski Zygmunt, Doprowadzenie do zgodności z przepisami prawa projektu studium po stwierdzeniu nieważności uchwały w sprawie sporządzenia lub zmiany studium

Doprowadzenie do zgodności z przepisami prawa projektu studium po stwierdzeniu nieważności uchwały w sprawie sporządzenia lub zmiany studium

Z brzmienia przepisu art. 28 ust. 2 u.p.z.p. wynika, iż odnosić go należy do rozstrzygnięć nadzorczych wojewody, a nie do wyroków sądu administracyjnego. Jednak utrwalone orzecznictwo sądowe i doktryna przyjmują zgodnie, że powinien mieć on zastosowanie również do wyroków sądowych, stwierdzających nieważność uchwał w sprawie studium. Nie powtórzenie żadnej z czynności planistycznych wymienionych w art. 11 u.p.z.p. w procedurze doprowadzenia do zgodności z przepisami prawa projektu studium po stwierdzeniu nieważności uchwały w sprawie sporządzenia lub zmiany dokumentu planistycznego stanowi naruszenie art. 28 ust. 2 u.p.z.p. Takie stanowisko zajął sąd administracyjny w odniesieniu do planu miejscowego w uzasadnieniu Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 lipca 2010 r., II SA/Kr 462/10, LEX nr 665474, jednakże stwierdzenia te pozostają prawdziwe także w kontekście zmian dotyczących studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy wymaganych w razie stwierdzenia nieważności uchwały w tej sprawie.

Skutki braku ponowienia określonych czynności planistycznych w przypadku stwierdzenia konieczności dokonania zmian w przedstawionym do uchwalenia projekcie studium należy oceniać na gruncie konkretnego przypadku. Brak ponowienia określonych czynności planistycznych może mieć różne skutki prawne - może nie mieć wpływu na prawidłowość podjętej uchwały, może jednakże w określonych sytuacjach skutkować koniecznością stwierdzenia jej nieważności. Kryterium powinien być tu stopień modyfikacji treści projektu uchwały w stosunku do projektu uchwały sprzed dokonania zmian. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 marca 2019 r., II SA/Łd 27/19, LEX nr 2645815).

Wynikająca z art. 28 ust. 2 u.p.z.p. dyspozycja ponowienia czynności jedynie w zakresie niezbędnym do doprowadzenia zgodności projektu z przepisami prawa oznacza, że zasadą jest uznanie czynności za niewymagające powtórzenia. (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, z dnia 23 stycznia 2018 r., II SA/Ol 893/17, LEX nr 2439384).

Rozstrzygnięciem nadzorczym w rozumieniu przepisów ustawy z 1990 r. o samorządzie gminnym jest tylko takie orzeczenie organu nadzoru, które władczo ingeruje w uchwałodawczą działalność organów gminy, najczęściej stwierdzając nieważność konkretnej uchwały z powodu jej sprzeczności z prawem. Natomiast uchwała organu nadzoru, zawiadamiająca o braku podstaw prawnych do ingerencji w postaci stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy i umarzająca to postępowanie, nie jest rozstrzygnięciem nadzorczym w rozumieniu powyższych przepisów (teza postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r., II GSK 2415/11, LEX nr 1113729). Wojewoda wydając rozstrzygnięcie w sprawie nieważności uchwały w sprawie studium zobligowany jest je doręczyć niezwłocznie gminie.

Do doręczania pism zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) - dalej k.p.a. - zawarte w dziale I rozdziale 8.