Kostrzewa Piotr, Okres zasiłkowy

Okres zasiłkowy

Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek choroby. Dla potrzeb u.s.o.z. na równi z niezdolnością do pracy traktuje się niemożność wykonywania pracy będącą następstwem:

a) decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,

b) przebywania w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego lub stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych,

c) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów,

d) wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Zasadniczo niezdolność do pracy musi wystąpić w okresie, w którym ubezpieczony jest objęty ubezpieczeniami chorobowym. Wyjątkowo, po spełnieniu warunków określonych w art. 7 u.ś.p., zasiłek choroby może przysługiwać również z tytułu niezdolności do pracy, która wystąpiła już po ustaniu ubezpieczenia chorobowego.

Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy lub niemożności wykonywania pracy, ale okres ten ograniczony jest w czasie. Maksymalny okres, w którym ubezpieczony ma prawo do zasiłku chorobowego jest określany mianem okresu zasiłkowego.

Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego przysługuje:

1) absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,

2) jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy,

3) ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,

4) posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji,

5) funkcjonariuszom Służby Celnej, którzy przyjęli propozycję pracy na podstawie art. 165 ust. 7 i art. 167 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, z późn. zm.) i stali się pracownikami w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej .

W powyższych przypadkach nie jest zatem konieczne ustalanie, czy ubezpieczony posiada wymagany przez u.ś.p. okres nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego zwany potocznie „okresem wyczekiwania”.

Ważne!

Do okresu co najmniej 10-letniego okresu obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego zalicza się również okresy obowiązkowego ubezpieczenia społecznego przebyte przed dniem 1 stycznia 1999 r., które uprawniało do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, niezależnie od tego, jak długo trwały przerwy między tymi okresami. W przedmiotowym okresie nie uwzględnia się natomiast okresów urlopu wychowawczego oraz okresów urlopu bezpłatnego.