Kędziora Robert, Przeprowadzenie dowodu z oświadczenia strony

Przeprowadzenie dowodu z oświadczenia strony

Dowód z oświadczenia strony, o którym mowa w art. 75 § 2 k.p.a., jest oryginalnym rozwiązaniem przyjętym na potrzeby procesu administracyjnego. Ułatwia on i przyspiesza postępowanie dowodowe wszędzie tam, gdzie ustalenie okoliczności istotnej w sprawie nie wymaga zaświadczenia. Mimo zwiększonej mocy dowodowej wynikającej z rygoru odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń oświadczenie takie, jak każdy inny dowód, podlega przewidzianej w art. 80 k.p.a. ocenie. W razie wątpliwości co do prawdziwości złożonego oświadczenia organ administracji winien zawsze podjąć działania zmierzające do ustalenia rzeczywistego stanu rzeczy w oparciu o inne dowody.

Należy pamiętać, że oświadczenie strony z art. 75 § 2 k.p.a. ma zawsze charakter fakultatywny i wnioskowy, dlatego też dowodu tego, mimo terminologicznej zbieżności, nie należy utożsamiać z oświadczeniami obligatoryjnymi przewidzianymi niejednokrotnie w przepisach prawa materialnego.

Dowód z oświadczenia strony może być przeprowadzony wyłącznie na wniosek strony. Wniosek taki może przybrać każdą z form przewidzianych w art. 63 k.p.a., a więc zostać złożony na piśmie, telegraficznie, za pomocą telefaksu, środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu albo ustnie do protokołu (podobnie SN w wyroku z dnia 20 grudnia 2005 r., WA 34/05, OSNwSK 2005, nr 1, poz. 2539).

Sposób zapoznania się przez organ z wnioskiem strony o odebranie oświadczenia zależeć będzie od formy złożenia wniosku. Istotne na tym etapie jest, by w przypadku wniosku zawierającego braki formalne wezwać stronę do ich uzupełnienia w trybie art. 64 § 2 k.p.a.