Wiśniewski Paweł, Sprawa z powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji sądowej

Sprawa z powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji sądowej

Niniejszy schemat dotyczy głównie materialnoprawnych zagadnień związanych z powództwem ekscydencyjnym. Zagadnienia proceduralne zostały szczegółowo omówione w osobnym schemacie.

Patrz również Postępowanie w wyniku powództwa osoby trzeciej o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji sądowej

Powództwo o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji (tzw. powództwo ekscydencyjne) może wytoczyć jedynie osoba trzecia, czyli osoba, przeciwko której jako dłużnikowi nie została skierowana egzekucja (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 17 października 1995 r., III CZP 143/95, OSNC 1996, nr 2, poz. 24). Osobą trzecią nie jest małżonek dłużnika, przeciwko któremu została nadana klauzula wykonalności (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 2008 r., III CZP 105/08, OSNC 2009, nr 10, poz. 136).

Pojęcie „zajętego przedmiotu” obejmuje ruchomości, nieruchomości oraz wierzytelności.

Powództwo należy wytoczyć albo wyłącznie przeciwko wierzycielowi, albo - jeśli dłużnik zaprzecza prawu powoda (osoby trzeciej) - przeciwko wierzycielowi i dłużnikowi, między którymi zachodzi wówczas tzw. współuczestnictwo konieczne.

Prawidłowo sformułowane powództwo opozycyjne powinno obejmować:

– określenie zajętego przedmiotu (rzeczy lub wierzytelności) w sposób umożliwiający jego identyfikację, np. w wypadku samochodu przez podanie numeru dowodu rejestracyjnego,

– dokładne określenie postępowania egzekucyjnego, w którym dokonano zajęcia, przez wskazanie komornika sądowego prowadzącego postępowanie oraz stron postępowania (dłużnika i wierzyciela) z imienia i nazwiska (w wypadku osoby prawnej przez wskazanie jej nazwy i siedziby),

– sformułowanie żądania zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji,

– podanie faktów uzasadniających żądanie.

Sprawa z powództwa przeciwegzekucyjnego rozpoznawana jest w trybie procesu.