Musiał Krzysztof J., Środki bezpieczeństwa finansowego

Środki bezpieczeństwa finansowego

Jednym z obowiązków, wynikającym z przepisów ustawy z 1.03.2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, jest stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego. W niniejszej procedurze znajduje się katalog takich środków oraz zasady ich stosowania.

Dla wypełniania obowiązków, związanych w przepisami ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, kluczowym jest posiadanie statusu instytucji obowiązanej (IO). Katalog takich instytucji znaleźć można w art. 2 ust. 1 ustawy z 1.03.2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2023 r. poz. 1124 ze zm.) – dalej u.p.p.p.f.t. Przykładowo, można tu wymienić banki, fundusze inwestycyjne, notariuszy, radców prawnych, doradców podatkowych czy podmioty prowadzące biura rachunkowe.

Instytucje obowiązane:

1) stosują wobec swoich klientów środki bezpieczeństwa finansowego;

2) rozpoznają ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną;

3) oceniają poziom rozpoznanego ryzyka;

4) dokumentują rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę.

Tworząc dokumentację IO, uwzględniają w szczególności czynniki dotyczące:

1) rodzaju klienta;

2) obszaru geograficznego;

3) przeznaczenia rachunku;

4) rodzaju produktów, usług i sposobów ich dystrybucji;

5) poziomu wartości majątkowych deponowanych przez klienta lub wartości przeprowadzonych transakcji;

6) celu, regularności lub czasu trwania stosunków gospodarczych.

Instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w przypadku:

1) nawiązywania stosunków gospodarczych;

2) przeprowadzania transakcji okazjonalnej:

a) o równowartości 15 000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane, lub

b) która stanowi transfer środków pieniężnych na kwotę przekraczającą równowartość 1000 euro,

c) z wykorzystaniem waluty wirtualnej o równowartości 1000 euro lub większej - w przypadku instytucji obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 u.p.p.p.f.t.;

3) przeprowadzania gotówkowej transakcji okazjonalnej o równowartości 10 000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane - w przypadku instytucji obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 21-23 u.p.p.p.f.t.;

4) obstawiania stawek oraz odbioru wygranych o równowartości 2000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane – obowiązek taki mają podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier w karty i gier na automatach;

5) podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;

6) wątpliwości, co do prawdziwości lub kompletności dotychczas uzyskanych danych identyfikacyjnych klienta.

IO stosują środki bezpieczeństwa finansowego również w odniesieniu do klientów, z którymi utrzymują stosunki gospodarcze, z uwzględnieniem rozpoznanego ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w szczególności gdy:

1) doszło do zmiany uprzednio ustalonego charakteru lub okoliczności stosunków gospodarczych;

2) doszło do zmiany uprzednio ustalonych danych dotyczących klienta lub beneficjenta rzeczywistego;

3) instytucja obowiązana była w ciągu danego roku kalendarzowego zobowiązana na podstawie przepisów prawa do skontaktowania się z klientem w celu weryfikacji informacji dotyczących beneficjentów rzeczywistych, w szczególności gdy obowiązek taki wynikał z przepisów ustawy z 9.03.2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz.U. z 2023 r. poz. 241).