Kędziora Robert, Wstrzymanie wykonania decyzji w postępowaniu wznowieniowym

Wstrzymanie wykonania decyzji w postępowaniu wznowieniowym

W przypadku wznowienia postępowania wstrzymanie wykonania decyzji ma charakter względnie suspensywny. Samo złożenie wniosku o wznowienie postępowania lub też wszczęcie postępowania wznowieniowego z urzędu nie powoduje automatycznie wstrzymania wykonania decyzji, której dotyczy wznowione postępowanie, lecz nakłada na organ obowiązek rozważenia, czy nie zachodzi potrzeba wstrzymania wykonania decyzji. Przesłanki, które organ administracji bierze pod uwagę, oceniając powyższą kwestię, uregulowane zostały w art. 152 k.p.a. Wskazać przy tym należy, że orzeczenie o wstrzymaniu wykonania decyzji może nastąpić zarówno przed wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania, jak i po wydaniu tego postanowienia. Oznacza to, że wstrzymanie decyzji może mieć miejsce zarówno w fazie wszczęcia, jak i w fazie postępowania rozpoznawczego (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 sierpnia 2011 r., II SA/Łd 619/11, LEX nr 864347). Przepisy kodeksu bowiem nie łączą rozstrzygnięcia o wstrzymaniu wykonania decyzji z konkretną fazą postępowania wznowieniowego.

Samo złożenie wniosku o wznowienie postępowania nie powoduje automatycznie wstrzymania wykonania decyzji, której dotyczy wznowione postępowanie, lecz nakłada na organ obowiązek rozważenia, czy zachodzi potrzeba wstrzymania wykonania decyzji. Obowiązek taki rodzi wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji złożony przez stronę w fazie wszczęcia postępowania wznowieniowego (np. zawarty w żądaniu wszczęcia takiego postępowania) albo też zgłoszony w fazie postępowania rozpoznawczego.

Zgłoszenie przez stronę żądania wstrzymania wykonania decyzji w postępowaniu wznowieniowym nakłada na organ obowiązek rozpatrzenia tego wniosku w toku postępowania wpadkowego, które kończy się wydaniem postanowienia w sprawie wstrzymania wykonania decyzji. Na postanowienie to stronie służy zażalenie, chyba że postanowienie wydał minister lub samorządowego kolegium odwoławcze.