Piaskowska Olga Maria, Wszczęcie postępowania o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu na wniosek przechowującego

Wszczęcie postępowania o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu na wniosek przechowującego

W myśl art. 9 ust. 1 u.l.n.d. likwidację niepodjętego depozytu stwierdza sąd na wniosek przechowującego depozyt.

Sądem właściwym do rozpoznania wniosku o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu jest sąd miejsca złożenia depozytu (art. 693¹⁸ § 2 k.p.c.).

Uczestnikami postępowania likwidacyjnego, poza wnioskodawcą (przechowującym), są: uprawniony, deponent oraz Skarb Państwa, na rzecz którego przechodzą prawa do depozytu (art. 693¹⁹, 510 k.p.c. i art. 2 pkt 3 i art. 9 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów).

Zob. także:

Wezwanie uczestników do udziału w postępowaniu o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu

Postępowanie o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu może zostać wszczęte także z urzędu (art. 693²⁰ k.p.c.).

Na ten temat zob.:

Stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu z urzędu.

Wniosek o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu powinien spełniać wymagania przewidziane dla każdego pisma w postępowaniu nieprocesowym, tj. art. 511 k.p.c., a ponadto wymagania wskazane w art. 693¹⁹ k.p.c.

W myśl art. 693¹⁹ § 1 k.p.c. we wniosku o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu należy:

1) wskazać okoliczności, w których nastąpiło złożenie depozytu;

2) dokładnie określić depozyt podlegający likwidacji;

3) wskazać osobę, która jest uprawniona do odbioru depozytu.

Ponadto w przypadku, gdy nie jest znana osoba uprawniona do odbioru depozytu lub nie jest znane jej miejsce zamieszkania lub siedziba, wnioskodawca jest obowiązany przedstawić dowody potwierdzające dokonanie czynności mających na celu wyjaśnienie tych okoliczności.

Od wniosku o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu pobiera się opłatę stałą w kwocie 40 zł (art. 23 pkt 1 u.k.s.c.), chyba że wnioskodawcą jest Skarb Państwa (art. 94 u.k.s.c.).