Skubiszak-Kalinowska Irena, Wybór właściwych przepisów w przypadku niepodzielnego przedmiotu umowy koncesji

Wybór właściwych przepisów w przypadku niepodzielnego przedmiotu umowy koncesji

Jeżeli przedmiot umowy koncesji, który nie może być podzielony, w szczególności ze względów technicznych, organizacyjnych, ekonomicznych lub celowościowych, obejmuje części:

– z których część jest objęta art. 346 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, do zawarcia takiej umowy koncesji nie stosuje się przepisów u.k.r.b.u.;

– które stanowią zamówienie, o którym mowa w art. 131a ust. 1 prawa zamówień publicznych, do zawarcia umowy koncesji stosuje się przepisy u.k.r.b.u. albo przepisy prawa zamówień publicznych, zgodnie z wyborem zamawiającego.

Swoje prace zamawiający powinien rozpocząć od identyfikacji konkretnego projektu i ustalenia pożądanego wariantu jego realizacji. Jest to podstawa do określenia przedmiotu przyszłej umowy koncesji. Jeżeli opisanego przedmiotu nie da się podzielić, to rodzi to określone w u.k.r.b.u. skutki prawne.

Zgodnie z art. 346 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej postanowienia Traktatów nie stanowią przeszkody w stosowaniu następujących reguł:

a) żadne państwo członkowskie nie ma obowiązku udzielania informacji, których ujawnienie uznaje za sprzeczne z podstawowymi interesami jego bezpieczeństwa;

b) każde państwo członkowskie może podejmować środki, jakie uważa za konieczne w celu ochrony podstawowych interesów jego bezpieczeństwa, a które odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojennymi; takie środki nie mogą negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych.

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może wprowadzać zmiany do sporządzonej przez siebie 15 kwietnia 1958 r. listy produktów, do których mają zastosowanie postanowienia ustępu 1 litera b.