Zasada trwałości decyzji ostatecznych

Zasada trwałości decyzji ostatecznych

Procedura ma na celu przybliżenie celu istnienia zasady trwałości decyzji ostatecznych w systemie prawa podatkowego oraz praktyki stosowania tej zasady przez organy podatkowe.

Krok: (!) zasada trwałości decyzji ostatecznych

Zasada trwałości decyzji ostatecznych jest jedną z zasad ogólnych postępowania podatkowego (zob. procedura Ogólne zasady postępowania podatkowego), która służy ochronie ogólnego porządku prawnego i chroni przed wielokrotnym rozstrzyganiem tych samych spraw (zob. wyrok NSA z dnia 16 marca 2011 r., II FSK 708/10). Decyzja ostateczna ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą prawną stanowi przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Słowem tożsamość musi dotyczyć podmiotów oraz przedmiotu orzekania, tj. podstawy prawej, podstawy faktycznej i treści żądania strony ( wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 listopada 2012 r., I SA/Wr 1032/12).

Uwaga! Ryzyko: Należy mieć na uwadze, że nie wystarczy powołać się na zasadę ogólną, lecz należy powiązać jej naruszenie z odpowiednimi przepisami stanowiącymi wykonanie danej zasady ogólnej (zob. wyrok NSA z dnia 1 marca 2013 r., II FSK 2941/12).

Krok: ostateczność decyzji

Decyzja podatkowa jest ostateczna, jeśli:

1) strona nie wniosła odwołania;

2) organ odwoławczy stwierdził niedopuszczalność odwołania, uchybienie terminowi do jego wniesienia lub upływ terminu do wniesienia odwołania bez zaskarżenia decyzji (art. 228 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm. - dalej o.p.);

3) została wydana przez organ odwoławczy.

Musiał Krzysztof J., Zasada trwałości decyzji ostatecznych