Bochentyn Adam, Zawieszenie i podjęcie postępowania na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

Zawieszenie i podjęcie postępowania na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

Wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. poz. 996) - dalej ustawa o BFG - do art. 97 § 1 k.p.a. został dodany pkt 5, przewidujący dodatkową przesłankę obligatoryjnego zawieszenia postępowania. Nowy przepis przewiduje obowiązek zawieszenia postępowania na wniosek Bankowego Funduszu Gwarancyjnego - dalej BFG, w przypadku gdy stroną postępowania jest podmiot w restrukturyzacji, o którym mowa w art. 2 pkt 44 ustawy o BFG. Jeżeli łącznie zostaną spełnione oba warunki przewidziane w art. 97 § 1 pkt 5 k.p.a., tj. z wnioskiem wystąpi BFG, a stroną postępowania jest podmiot w restrukturyzacji, to organ będzie miał obowiązek zawieszenia postępowania. Podobnie obowiązkowe będzie dla niego podjęcie postępowania, jeżeli BFG zwróci się do niego z odpowiednim wnioskiem (art. 97 § 3 k.p.a.).

Wprowadzenie do art. 97 k.p.a. nowej przesłanki zawieszenia postępowania należy ocenić krytycznie z punktu widzenia zasad prawidłowej legislacji. Właściwym miejscem dla tego przepisu jest ustawa o BFG (A. Wróbel, Komentarz do art. 97, (w:) M. Jaśkowska, A. Wróbel, Komentarz aktualizowany do Kodeksu postępowania administracyjnego, LEX/el. 2016, pkt 8). Ponadto należy zwrócić uwagę, że art. 97 k.p.a. przed nowelizacją dotyczył jedynie sytuacji, w których organ jest obowiązany zawiesić postępowanie z urzędu. Nowa przesłanka dotyczy natomiast zawieszenia postępowania na wniosek innego niż strona podmiotu, a zatem działanie organu z urzędu jest w tej sytuacji niedopuszczalne.

Ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji przewiduje możliwość zawieszenia na wniosek BFG różnych postępowań prawnych, których stroną jest podmiot w restrukturyzacji (administracyjnego, cywilnego oraz sądowoadministracyjnego). Uprawnienie BFG do żądania zawieszenia postępowania administracyjnego wynika z przepisu art. 97 § 1 pkt 5 k.p.a. Uprawnienie to obejmuje jedynie te postępowania, w których stroną jest podmiot w restrukturyzacji, o którym mowa w art. 2 pkt 44 ustawy o BFG, tj. podmiot, wobec którego właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7–9 i art. 102 ust. 1 i 4 ustawy o BFG.

Jak zwrócono uwagę w uzasadnieniu do projektu ustawy o BFG, wprowadzenie nowej przesłanki zawieszenia postępowania ma na celu stabilizację sytuacji prawnej podmiotu w restrukturyzacji i umożliwienie przygotowania i zastosowania narzędzi przymusowej restrukturyzacji (druk sejmowy nr 215 Sejmu VIII kadencji). To od BFG zależy, czy skorzysta z uprawnienia, jakie mu daje art. 97 § 1 pkt 5 k.p.a., i zwróci się do organu prowadzącego postępowanie z wnioskiem o zawieszenie postępowania, czy też tego nie uczyni. Organ nie może zawiesić postępowania z urzędu nawet wówczas, gdy w jego ocenie umożliwi to BFG przygotowanie i zastosowanie narzędzi przymusowej restrukturyzacji. Z drugiej strony nie może on oceniać wniosku BFG z punktu widzenia jego zasadności, tj. odnośnie do tego, czy rzeczywiście zawieszenie postępowania usprawni przymusową restrukturyzację. Przesłanki, którymi kieruje się BFG, żądając zawieszenia postępowania, nie mają znaczenia dla zawieszenie postępowania, o ile oczywiście postępowanie dotyczy podmiotu w restrukturyzacji.

W przypadku ustalenia przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, że zawieszenie postępowania jest konieczne dla skutecznego prowadzenia przymusowej restrukturyzacji, powinien on wystąpić do organu prowadzącego postępowanie z wnioskiem o zawieszenie tego postępowania. Wniosek, jako podanie w rozumieniu przepisu art. 63 § 1 k.p.a., może zostać wniesiony w trybie określonym w tym przepisie, tzn. 1) na piśmie (utrwalonym w postaci papierowej lub elektronicznej), 2) za pomocą telefaksu lub 3) ustnie do protokołu. Podanie utrwalone w postaci elektronicznej powinno zostać wniesione na adres do doręczeń elektronicznych. Ponadto wniosek musi czynić zadość wymaganiom formalnym co do treści podania wskazanym w art. 63 § 2 i 3 k.p.a. Powinien zatem zawierać następujące elementy: wskazanie BFG jako wnioskodawcy oraz wskazanie jego adresu (w tym jednak przypadku adres nie będzie trudny do ustalenia przez organ, jeżeli nie zostanie wskazany we wniosku), żądanie (zawieszenia postępowania) oraz podpis osoby upoważnionej do wystąpienia z wnioskiem w imieniu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.