Czy zleceniodawca powinien wypłacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości wynikającej z minimalnej stawki godzinowej, jeśli w danym miesiącu zleceniobiorca nie przepracował ani jednej godziny?

Strony zawarły umowę podwykonawstwa, która polega na gotowości do zastępstwa świadczeniodawcy, w przypadku, gdy nie może on brać udziału osobiście w wykonywanych zabiegach medycznych. Z treści umowy wynika, iż podwykonawca jest zgłaszany przez świadczeniodawcę do każdego zabiegu, za który będzie miał wypłacane określone wynagrodzenie. Umowa zawarta jest na 2017 rok. Przy czym z treści umowy wynika, iż za gotowość do wykonania podwykonawstwa wynagrodzenie nie przysługuje.

Czy w zakresie ubezpieczeń społecznych umowę tą można zakwalifikować jako umowę zlecenie dla celów ubezpieczeń społecznych?

Czy osoby te należy zgłaszać jedynie do ubezpieczeń w datach konkretnych zabiegów (zleceń), a zawarcie jej na cały 2017 rok traktować jako umowę o współpracę?

Czy na gruncie zmian dotyczących minimalnego wynagrodzenia za pracę i wypłacania wynagrodzenia raz na miesiąc (stawki godzinowe) kwalifikowanie dopiero samego wykonania pracy na podstawie zlecenia świadczeniobiorcy i bieżące rozliczanie będzie prawidłowe?

Czy obliczając podatek dochodowy od wypłaconych świadczeniobiorcy wynagrodzeń stosuje się zasady dotyczące zleceń tj. 20% kosztów i 18% podatku + rozliczenie ewentualnych ubezpieczeń?