Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 listopada 2023 r. w sprawie wniosku Stefano Maullu o skorzystanie z przywilejów i immunitetu (2023/2038(IMM))

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2024.2839

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 maja 2024 r.

P9_TA(2023)0377
Wniosek Stefano Maullu o skorzystanie z immunitetu Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 9 listopada 2023 r. w sprawie wniosku Stefano Maullu o skorzystanie z przywilejów i immunitetu (2023/2038(IMM))
(C/2024/2839)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek Stefano Maullu z 17 marca 2023 r. dotyczący skorzystania z jego przywilejów i immunitetu w związku z postępowaniem karnym toczącym się przed Sądem w Wenecji (Włochy), ogłoszony na posiedzeniu plenarnym 29 marca 2023 r.,

- po wysłuchaniu wyjaśnień Stefano Maullu zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

- uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

- uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r., 17 stycznia 2013 r. i 19 grudnia 2019 r. 1 ,

- uwzględniając art. 5 ust. 2 oraz art. 7 i art. 9 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A9-0318/2023),

A. mając na uwadze, że Stefano Maullu, poseł do Parlamentu Europejskiego w okresie od 13 lipca 2015 r. do 1 lipca 2019 r., wybrany we Włoszech, zwrócił się o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego w związku z postępowaniem karnym toczącym się przeciwko niemu przed Sądem w Wenecji w związku z naruszeniem honoru i godności prokuratora generalnego przy Sądzie Apelacyjnym w Brescii na podstawie art. 595 ust. 1, 2 i 3 włoskiego kodeksu karnego oraz art. 13 włoskiej ustawy nr 47 z 8 lutego 1948 r.;

B. mając na uwadze, że podstawą tych postępowań są oświadczenia Stefano Maullu opublikowane we włoskiej gazecie 5 kwietnia 2018 r.; mając na uwadze, że oświadczenia te zawierały komentarz dotyczący wywiadu na temat broni palnej, którego prokurator generalny Sądu Apelacyjnego w Brescii udzielił innej włoskiej gazecie; mając na uwadze, że komentarz ten zawierał zarzuty, które prokurator odebrał jako zniewagę;

C. mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 2 Regulaminu immunitet parlamentarny nie jest osobistym przywilejem posła, lecz gwarancją niezależności Parlamentu jako całości oraz jego członków, oraz mając na uwadze, że immunitet parlamentarny ma chronić Parlament i posłów do niego przed postępowaniami sądowymi w związku z działaniami podejmowanymi w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych i niemożliwych do oddzielenia od tych obowiązków;

D. mając na uwadze, że oświadczenie złożone przez posła poza siedzibą Parlamentu Europejskiego może stanowić opinię wyrażoną w trakcie wykonywania obowiązków służbowych w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 tylko wtedy, gdy charakter i treść takiego oświadczenia ma bezpośredni i oczywisty związek z pełnieniem przez tego posła obowiązków w Parlamencie Europejskim;

E. mając na uwadze, że w tej sprawie zarzucany czyn nie dotyczy opinii wyrażonych lub głosów oddanych w ramach wykonywania przez Stefano Maullu obowiązków posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

F. mając na uwadze, że art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej ma zastosowanie wyłącznie do posłów do Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że Stefano Maullu był posłem do Parlamentu Europejskiego do 1 lipca 2019 r.; mając na uwadze, że utrata mandatu posła do Parlamentu Europejskiego wiąże się z utratą związanego z nim immunitetu, którego czas trwania jest ograniczony, zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7, do tego mandatu 2 ;

1. nie wyraża zgody na skorzystanie przez Stefano Maullu z przywilejów i immunitetu;

2. zobowiązuje swoją przewodniczącą do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania sporządzonego przez właściwą komisję Parlamentu właściwym władzom włoskim i Stefano Maullu.

1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Goll- nisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2019 r., Junqueras Vies, C-502/19, ECLI:EU:C:2019:1115.
2 Postanowienie Sądu z dnia 15 grudnia 2017 r., Marion Le Pen przeciwko Parlamentowi Europejskiemu, T-284/17, pkt 28, ECLI:EU:T:2017:939.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.