Dział 2 - Kontrola celna towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego - Kodeks celny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.75.802 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 2003 r.

Dział  II

Kontrola celna towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego

Jeżeli organ celny stwierdzi, że deklaracja skrócona obejmująca przedstawione towary nie spełnia wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 42 § 3, lub gdy wraz z przedstawieniem towaru nie została złożona deklaracja skrócona albo dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze tej deklaracji, a organ celny nie odstąpił od wymogu złożenia deklaracji skróconej, towar składa się w magazynie celnym, w depozycie urzędu celnego lub w innym miejscu wskazanym przez organ celny.

§  1. 
W wypadku podejmowania czynności kontroli celnej dotyczących wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego przesyłek pocztowych, organ celny może w szczególności kontrolować dokumenty pocztowe, w tym wykazy i deklaracje, oraz sprawdzać liczbę przywożonych lub wywożonych paczek z liczbą wskazaną w wykazie zdawczym.
§  2. 
Rewizję celną przesyłek pocztowych i pobieranie próbek towarów w nich przesyłanych przeprowadza się w obecności zgłaszającego lub pracownika urzędu pocztowego.

W wypadku towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego przez podróżnych, organ celny może w szczególności:

1)
ustalać tożsamość osoby, w tym kontrolować dokumenty uprawniające do przekraczania granicy państwowej,
2)
przeprowadzać rewizję celną bagażu,
3) 181
 (skreślony),
4)
przeszukiwać osoby.
§  1. 
W celu ustalenia, czy towary zostały wprowadzone na polski obszar celny lub wyprowadzone z tego obszaru zgodnie z przepisami prawa celnego, organ celny może zatrzymywać środki transportu i podejmować inne czynności kontroli celnej.
§  2.  182
 Zatrzymanie środków transportu może być dokonane tylko przez umundurowanych funkcjonariuszy celnych znajdujących się w pobliżu oznakowanego pojazdu służbowego.
§  3. 
Zatrzymywanie środków transportu, innych niż środki transportu przemieszczające się po drodze, odbywa się przy udziale innych służb lub instytucji, a w szczególności:
1)
policji,
2)
Straży Granicznej,
3)
służb lotniczych i morskich,
4)
służb administracji kolei państwowych.
§  4. 
Po zatrzymaniu środka transportu organ celny może w szczególności:
1)
kontrolować dokumenty i dane dotyczące środka transportu oraz osoby kierującej pojazdem, z wyłączeniem dokumentów uprawniających do kierowania środkiem transportu, z zastrzeżeniem § 5,
2)
kontrolować dokumenty dotyczące przewożonych towarów,
3)
sprawdzać zamknięcia celne, jeżeli z dokumentów wynika, że zostały one nałożone,
4)
przeprowadzać rewizję środków transportu i towarów.
§  5. 
Organ celny może kontrolować dokumenty uprawniające do kierowania środkiem transportu, jeżeli osoba kontrolowana nie posiada innych dokumentów pozwalających określić jej tożsamość albo występuje uzasadniona wątpliwość co do ich autentyczności.
§  6.  183
 Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania pojazdów służbowych Służby Celnej, uwzględniając w szczególności zapewnienie jednoznacznej identyfikacji pojazdów.
§  1. 
Organ celny, w drodze decyzji, może zarządzić konwój celny, w wypadku gdy:
1)
niemożliwe jest nałożenie zamknięć celnych, a zachowanie tożsamości towaru jest niezbędne do przestrzegania warunków procedury celnej lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że towar może zostać usunięty spod dozoru celnego,
2)
istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary nie zostaną dostarczone do urzędu celnego albo miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny,
3)
kwota długu celnego mogącego powstać w związku z przewozem towarów w ramach procedury tranzytu jest wyższa niż kwota zabezpieczenia,
4)
procedurą tranzytu objęte są towary niekrajowe, których przemieszczanie ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym,
5)
w ramach procedury tranzytu przewożone są towary, których przewóz jest związany ze zwiększonym ryzykiem.
§  2. 
Organ celny może zobowiązać osobę odpowiedzialną za wykonywanie czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, aby określone czynności w ramach konwoju celnego wykonywały wyspecjalizowane jednostki działające w zakresie ochrony osób lub mienia.
§  3. 
Koszty konwoju celnego ponosi osoba odpowiedzialna za wykonywanie obowiązków przewidzianych przepisami prawa celnego.
§  1. 
Organ celny, w drodze decyzji, może zarządzić strzeżenie przez funkcjonariuszy celnych towarów w wypadku, gdy:
1)
towar wprowadzony na polski obszar celny na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej nie zostanie dostarczony do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny,
2)
towar wprowadzony na polski obszar celny wymaga przeładunku,
3)
towar czasowo składowany nie może zostać przekazany do depozytu lub do magazynu celnego.
§  2. 
W wypadku, o którym mowa w art. 27711 § 1 pkt 1, organ celny zamiast konwoju może zarządzić strzeżenie towaru.
§  3. 
Przepis art. 27711 § 3 stosuje się odpowiednio.
181 Art. 2779 pkt 3 skreślony przez art. 45 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz.U.02.141.1178) z dniem 1 października 2002 r.
182 Art. 27710 § 2 zmieniony przez art. 9 pkt 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zniesieniu Generalnego Inspektora Celnego, o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.02.89.804) z dniem 1 lipca 2002 r.
183 Art. 27710 § 6 dodany przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.