Rozdział 60 - Przepisy ogólne. - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.96

Akt utracił moc
Wersja od: 18 października 1997 r.

Rozdział  60.

Przepisy ogólne.

 W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych nie stosuje się przepisów o postępowaniu uproszczonym, prywatnoskargowym, przyspieszonym i nakazowym, poza tym stosuje się przepisy działów poprzednich, chyba że przepisy działu niniejszego stanowią inaczej.

§  1.
Orzecznictwu sądów wojskowych podlegają sprawy o przestępstwa popełnione przez:
  1)
żołnierzy w czynnej służbie wojskowej,
  2)
pracowników cywilnych zatrudnionych w jednostkach wojskowych, jeżeli czyn pozostaje w związku z zatrudnieniem,
  2a) 128
 żołnierzy sił zbrojnych państw obcych, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz członków ich personelu cywilnego, jeżeli czyn pozostaje w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej,
  3)
jeńców wojennych.
§  2.
 Orzecznictwu sądów wojskowych nie podlegają sprawy o przestępstwa popełnione przez żołnierzy, jeżeli zostali oni zwolnieni z czynnej służby wojskowej przed wniesieniem aktu oskarżenia. Nie dotyczy to przestępstw określonych w rozdziałach XXXVIII-XLIII Kodeksu karnego oraz innych przestępstw, którymi naruszono wojskowy obowiązek służbowy.

Orzecznictwu sądów wojskowych podlegają także sprawy o:

  1)
podżeganie i pomocnictwo do przestępstw określonych w rozdziałach XXXVIII-XLIII Kodeksu karnego,
  2) 129
 przestępstwa określone w rozdziale XIX Kodeksu karnego,
  3)
inne przestępstwa na podstawie przepisów szczególnych.
§  1.
Jeżeli sprawca przestępstwa podlegającego orzecznictwu sądów wojskowych popełnił także przestępstwo podlegające orzecznictwu sądów powszechnych, a przestępstwa pozostają ze sobą w takim związku, że dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga ich łącznego rozpoznania, rozpoznaje je łącznie sąd wojskowy.
§  2.
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w postępowaniu przygotowawczym.
§  1.
Jeżeli w sprawie przeciwko dwom lub więcej oskarżonym sąd wojskowy nie byłby właściwy do jej rozpoznania w całości bądź ze względu na rodzaj jednego z czynów, bądź ze względu na osobę jednego z oskarżonych, a dobro wymiaru sprawiedliwości tego wymaga, sąd wojskowy może rozpoznać sprawę łącznie lub przekazać ją w tym celu sądowi powszechnemu.
§  2.
W toku postępowania przygotowawczego odpowiednie uprawnienia przysługują prokuratorowi wojskowemu.
§  3.
Przekazanie nie może nastąpić, jeżeli sprawa dotyczy przestępstwa określonego w rozdziałach XXXVIII-XLIII Kodeksu karnego lub wymienionego w art. 565 niniejszego kodeksu.
§  1.
Sąd wojskowy może przekazać sądowi powszechnemu sprawę o przestępstwo popełnione przez pracownika cywilnego zatrudnionego w jednostce wojskowej, jeżeli interes Sił Zbrojnych nie wymaga rozpoznania sprawy przez sąd wojskowy.
§  2.
Art. 567 § 2 stosuje się odpowiednio.

Na przekazanie sprawy w myśl art. 567 i 568 zażalenie nie przysługuje.

§  1.
W sprawach o przestępstwa wymienione w art. 564 § 1 pkt 1 i 2 orzeka sąd wojskowy, obejmujący swoją właściwością jednostkę wojskową, w której żołnierz pełnił służbę wojskową lub pracownik cywilny był zatrudniony.
§  2.
Właściwość sądu wojskowego ze względu na przynależność oskarżonego do jednostki wojskowej albo ze względu na zajmowane stanowisko określa się według chwili wszczęcia przeciwko oskarżonemu postępowania karnego.
§  3. 130
 W sprawach o przestępstwa wymienione w art. 564 § 1 pkt 2a do określenia właściwości sądu art. 21 stosuje się odpowiednio.

  131  W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych orzekają:

  1)
wojskowy sąd garnizonowy ,
  2)
wojskowy sąd okręgowy,
  3)
Izba Wojskowa Sądu Najwyższego.
§  1.
 Wojskowy sąd garnizonowy orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu.
§  2.
Wojskowy sąd garnizonowy ma uprawnienia i obowiązki procesowe, które w postępowaniu przed sądami powszechnymi należą do sądu rejonowego.
§  1.
 Wojskowy sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o przestępstwa:
  1)
popełnione przez żołnierzy posiadających stopień majora i wyższy,
  2)
podlegające w postępowaniu przed sądami powszechnymi właściwości sądu wojewódzkiego oraz określone w art. 311 § 3 i art. 313 Kodeksu karnego,
  2a) 134
 popełnione przez żołnierzy i członków personelu cywilnego, o których mowa w art. 564 § 1 pkt 2a,
  3)
inne - przekazane przez ustawę temu sądowi.
§  2.
W postępowaniu przygotowawczym, w przedmiocie tymczasowego aresztowania w stosunku do żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 1, orzeka wojskowy sąd okręgowy w składzie jednego sędziego.
§  3.
Wojskowy sąd okręgowy rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń:
  1)
wydanych w pierwszej instancji w wojskowym sądzie garnizonowym,
  2)
wydanych w postępowaniu przygotowawczym w wypadkach wskazanych w niniejszym kodeksie wobec żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 1.
§  4.
Wojskowy sąd okręgowy ma uprawnienia i obowiązki procesowe, które w postępowaniu przed sądami powszechnymi należą do sądu wojewódzkiego.
§  1.
 Izba Wojskowa Sądu Najwyższego rozpoznaje:
  1)
środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji w wojskowym sądzie okręgowym; przepis art. 383 § 4 stosuje się,
  2)
kasacje,
3) 
sprawy przewidziane w niniejszym kodeksie dla sądu wyższego rzędu nad wojskowym sądem okręgowym,
  4)
inne sprawy przekazane przez ustawę temu sądowi.
§  2.
Przepisy art. 29 i art. 388 pkt 7 stosuje się odpowiednio do orzeczeń Izby Wojskowej i Izby Karnej Sądu Najwyższego. W wypadku określonym w art. 388 pkt 7 rozstrzyga Sąd Najwyższy w tej Izbie, której orzeczenia środek zaskarżenia dotyczy.
§  1. 136
 Jeżeli rozpoznaniu podlega sprawa dwu lub więcej oskarżonych żołnierzy, orzeka ten sąd wojskowy, do którego właściwości należy sprawa o przestępstwo popełnione przez żołnierza zajmującego wyższe stanowisko służbowe, a w razie równości stanowisk - starszego stopniem służbowym. Jeżeli jednak w stosunku do jednego z oskarżonych właściwy jest wojskowy sąd okręgowy, orzeka on w stosunku do wszystkich sprawców.
§  2.
 Jeżeli na podstawie § 1 nie można określić właściwości sądu wojskowego, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla sprawcy przestępstwa zagrożonego karą najsurowszą.

 Uprawnienia procesowe Prokuratora Generalnego przysługują również Naczelnemu Prokuratorowi Wojskowemu, a uprawnienia prokuratora wojewódzkiego przysługują odpowiednio wojskowemu prokuratorowi okręgowemu.

§  1. 138
 Jeżeli kodeks niniejszy mówi o prezesie sądu, należy przez to rozumieć szefa odpowiedniego sądu.
§  2.
 Jeżeli kodeks niniejszy mówi o oskarżycielu publicznym lub prokuratorze, należy rozumieć przez to prokuratora wojskowego.
§  1.
Prokurator wojskowy może wszcząć postępowanie karne o przestępstwa wymienione w art. 303 § 1 i 2, art. 309, 315, 327 i 328 Kodeksu karnego także bez wniosku dowódcy jednostki, jeżeli według jego oceny wymagają tego względy dyscypliny wojskowej.
§  2.
Postępowanie w trybie przewidzianym w rozdziale 42 może się toczyć również przeciwko żołnierzowi oskarżonemu o przestępstwo określone w art. 304 § 3 Kodeksu karnego.
§  1.
Przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego staje się z chwilą złożenia skargi przez pokrzywdzonego przestępstwem ściganym z urzędu.
§  2.
Prokurator wojskowy może także wszcząć z urzędu postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, jeżeli według jego oceny wymaga tego interes społeczny.
§  3.
Na wniosek pokrzywdzonego, złożony przed prawomocnym ukończeniem postępowania wszczętego na podstawie § 1, postępowanie w sprawie umarza się, chyba że interes społeczny stoi temu na przeszkodzie; w razie złożenia wniosku po rozpoczęciu przewodu sądowego w pierwszej instancji konieczna jest ponadto zgoda oskarżonego.
§  1. 139
 W rozprawie lub posiedzeniu przed wojskowym sądem garnizonowym, a w wypadku określonym w art. 587 § 1 także przed wojskowym sądem okręgowym, może - na podstawie upoważnienia prokuratora wojskowego - brać udział asesor prokuratury wojskowej.
§  2.
 Art. 35 § 2 nie stosuje się w postępowaniu przed sądami wojskowymi.

 Ławnikiem i delegatem kolektywu żołnierskiego nie może być żołnierz mający niższy stopień niż oskarżony pełniący czynną służbę wojskową. Ograniczenia tego nie stosuje się, jeżeli ławnik lub delegat mają stopień generała brygady albo kontradmirała.

 Udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy przed wszystkimi sądami wojskowymi, chyba że przedmiotem rozpoznania jest przestępstwo zagrożone karą najwyżej 2 lat pozbawienia wolności, jednakże i wówczas na wniosek żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową albo wtedy, gdy szef sądu lub sąd uznają to za potrzebne, należy wyznaczyć obrońcę.

 Przepisów o obowiązkowym sporządzaniu i podpisywaniu przez adwokata środków zaskarżenia nie stosuje się. Jednakże kasację innej strony niż prokurator sporządza i podpisuje adwokat.

127 Art. 563 zmieniony przez art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.87.21.123) z dniem 1 lipca 1988 r.
128 Art. 564 § 1 pkt 2a dodany przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustaw: o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego, o drogach publicznych, Prawo celne, o ochronie granicy państwowej oraz o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.97.6.31) z dniem 8 lutego 1997 r.
129 Art. 565 pkt 2:

- zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o zmianie niektórych przepisów z zakresu prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.83.44.203) z dniem 1 sierpnia 1983 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 62 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.

130 Art. 570 § 3 dodany przez art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustaw: o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego, o drogach publicznych, Prawo celne, o ochronie granicy państwowej oraz o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.97.6.31) z dniem 8 lutego 1997 r.
131 Art. 571 zmieniony przez art. 1 pkt 63 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
132 Art. 572 zmieniony przez art. 1 pkt 63 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
133 Art. 572a dodany przez art. 1 pkt 64 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
134 Art. 572a § 1 pkt 2a dodany przez art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustaw: o broni, amunicji i materiałach wybuchowych, o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, Kodeks karny, Kodeks postępowania karnego, o drogach publicznych, Prawo celne, o ochronie granicy państwowej oraz o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.97.6.31) z dniem 8 lutego 1997 r.
135 Art. 572b dodany przez art. 1 pkt 64 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
136 Art. 573 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 65 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
137 Art. 574 zmieniony przez art. 1 pkt 66 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
138 Art. 575 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
139 Art. 578 § 1:

- zmieniony przez art. 112 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o Prokuraturze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U.85.31.138) z dniem 1 wrzesnia 1985 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 68 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.

140 Art. 579 zmieniony przez art. 1 pkt 69 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.
141 Art. 581 zmieniony przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.