Rozdział 16 - Protokoły. - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.96

Akt utracił moc
Wersja od: 18 października 1997 r.

Rozdział  16

Protokoły.

§  1.
Spisania protokołu wymaga:
  1)
przyjęcie ustnego zawiadomienia o przestępstwie i wniosku o ściganie,
  2)
przesłuchanie oskarżonego, świadka i biegłego,
  3)
przeszukanie pomieszczeń i osób,
  4)
dokonanie oględzin, przeprowadzenie eksperymentu, konfrontacji oraz okazania,
  5)
otwarcie korespondencji i przesyłki,
  6)
zaznajomienie podejrzanego z materiałami zebranymi w postępowaniu przygotowawczym,
  7)
złożenie poręczenia,
  8)
przebieg rozprawy.
§  2.
Z innych czynności procesowych spisuje się protokół, jeżeli przepis szczególny tego wymaga albo przeprowadzający czynność uzna to za potrzebne; poza tym można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej.
§  1.
Protokół rozprawy spisuje aplikant lub pracownik sekretariatu. Protokół może też spisać asesor, jeżeli nie należy do składu orzekającego.
§  2.
Inny protokół spisać może poza osobami wymienionymi w § 1 osoba przybrana w charakterze protokolanta przez prowadzącego czynność lub sam przeprowadzający czynność.
§  3.
Od osoby przybranej, która nie jest pracownikiem organu prowadzącego postępowanie, odbiera się przyrzeczenie następującej treści: "Przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki protokolanta wykonam sumiennie".
§  1.
Niezależnie od spisania protokołu może być sporządzony stenogram czynności, który stenograf przekłada na pismo zwykłe, przy czym czyni wzmiankę, jakim posługiwał się systemem; pierwopis stenogramu dołącza się do protokołu.
§  2.
Art. 130 § 3 stosuje się odpowiednio.
§  1.
Protokolant i stenograf ulegają wyłączeniu z tych samych powodów co sędzia.
§  2.
O wyłączeniu orzeka w toku rozprawy lub posiedzenia sąd, a w innych wypadkach - osoba, która przeprowadza czynność protokołowaną.
§  1.
Przebieg czynności protokołowanych może być utrwalony ponadto za pomocą aparatury utrwalającej obraz lub dźwięk, o czym należy przed uruchomieniem aparatury uprzedzić osoby uczestniczące w czynności.
§  2.
Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym określi w drodze rozporządzenia rodzaje aparatur i środków technicznych służących do utrwalenia obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposób ich zabezpieczenia, przechowywania i odtwarzania.
§  1.
Protokół powinien zawierać:
  1)
oznaczenie czynności, jej czasu i miejsca oraz osób w niej uczestniczących,
  2)
przebieg czynności oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników,
  3)
wydane w toku czynności postanowienia i zarządzenia, a jeżeli postanowienie lub zarządzenie sporządzono osobno, wzmiankę o jego wydaniu,
  4)
w miarę potrzeby stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności.
§  2.
Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenie określonych czynności przez organ prowadzący postępowanie wciąga się do protokołu z możliwą dokładnością, a osoby biorące udział w czynności mogą żądać wciągnięcia do protokołu wszystkiego, co dotyczy ich praw i interesów.
§  1.
Protokół rozprawy oraz posiedzenia podpisują przewodniczący i protokolant.
§  2.
Stenogram oraz jego przekład podpisuje stenograf, a ponadto przewodniczący rozprawy lub przeprowadzający czynność.
§  3.
Jeżeli przewodniczący nie może podpisać protokołu, protokół podpisuje za niego jeden z członków składu orzekającego, zaznaczając przyczynę braku podpisu przewodniczącego.
§  4.
Jeden z koniecznych pod protokołem podpisów nie złożony natychmiast może być złożony później ze wskazaniem daty jego złożenia oraz przyczyny opóźnienia.
§  1.
Protokoły nie wymienione w art. 135 § 1 podpisują osoby biorące udział w czynności; protokół taki należy przed podpisaniem odczytać i uczynić o tym wzmiankę.
§  2.
Osoba uczestnicząca w czynności może podpisując protokół zgłosić jednocześnie zarzuty co do jego treści; zarzuty te należy wciągnąć do protokołu w miarę potrzeby wraz z oświadczeniem osoby wykonującej czynność protokołowaną.

Skreślenia oraz poprawki i uzupełnienia poczynione w protokole wymagają omówienia podpisanego przez osoby podpisujące protokół.

§  1.
Strony oraz osoby mające w tym interes prawny mogą złożyć wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy i posiedzenia, wskazując na nieścisłości i opuszczenia.
§  2.
Wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy lub posiedzenia pozostawia się bez rozpoznania, jeżeli został złożony po wysłaniu akt sprawy do wyższej instancji.
§  1.
Przewodniczący po wysłuchaniu protokolanta może przychylić się do wniosku i wydać zarządzenie o sprostowaniu protokołu; w przeciwnym razie w przedmiocie sprostowania protokołu orzeka po wysłuchaniu protokolanta sąd w składzie, który rozpoznawał sprawę.
§  2.
Jeżeli nie można utworzyć tego samego składu, postanowienie nie zapada, a poszczególni jego członkowie oraz protokolant składają do akt sprawy oświadczenia co do zasadności wniosku.
§  3.
W razie uwzględnienia wniosku należy w sprostowanym protokole umieścić odpowiednią wzmiankę, którą podpisują przewodniczący i protokolant.

Sprostowanie oczywistych omyłek pisarskich lub rachunkowych w protokole rozprawy lub posiedzenia może nastąpić na wniosek lub z urzędu w każdym czasie; art. 139 stosuje się odpowiednio.

O treści sprostowania zawiadamia się strony, a o odmowie sprostowania - osobę, która zgłosiła wniosek o sprostowanie.