Rozdział 26 - Kary porządkowe. - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.96

Akt utracił moc

Wersja od: 18 października 1997 r.

Rozdział  26.

Kary porządkowe.

Art.  242.

§ 1. 48  Na świadka, biegłego lub tłumacza, który bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie organu prowadzącego postępowanie albo bez zezwolenia tego organu wydalił się z miejsca czynności przed jej zakończeniem, można nałożyć karę pieniężną w wysokości do 1.000 zł.

§ 2.  W wypadkach określonych w § 1 można ponadto zarządzić przymusowe doprowadzenie świadka. Przymusowe doprowadzenie biegłego i tłumacza należy stosować tylko w wypadku wyjątkowym. W stosunku do żołnierza stosuje się art. 208 § 2.

Art.  243.

Karę pieniężną należy uchylić, jeżeli ukarany usprawiedliwi swe niestawiennictwo lub samowolne oddalenie się. Usprawiedliwienie może nastąpić w ciągu tygodnia od daty doręczenia postanowienia wymierzającego karę pieniężną lub przy pierwszej czynności, do której wezwano osobę ukaraną.

Art.  244.

§ 1. Art. 242 § 1 stosuje się odpowiednio do osoby, która bezpodstawnie uchyla się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego lub tłumacza, złożenia przyrzeczenia, wydania przedmiotu, dopełnienia obowiązków poręczyciela albo spełnienia innego ciążącego na niej obowiązku w toku postępowania.

§ 2. W razie uporczywego uchylania się od złożenia zeznania, wykonania czynności biegłego i tłumacza oraz wydania przedmiotu można zastosować niezależnie od kary pieniężnej aresztowanie na czas nie przekraczający 30 dni.

§ 3. Aresztowanie należy uchylić, jeżeli osoba aresztowana spełni obowiązek albo postępowanie przygotowawcze lub postępowanie w danej instancji ukończono.

§ 4. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do stron procesowych, ich obrońców i pełnomocników, a w zakresie kary za niedopełnienie obowiązku wydania rzeczy - także do osób, które mogą się uchylić od złożenia zeznań.

Art.  245.

§ 1. W razie uchybienia przez żołnierza w czynnej służbie obowiązkom określonym w art. 242 § 1 i art. 244 sąd lub prokurator występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, o pociągnięciu go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się, choćby za uchybienie, którego dopuścił się żołnierz przed wstąpieniem do wojska, była mu poprzednio wymierzona kara porządkowa, lecz nie została do tego czasu wykonana.

§ 3. Orzeczenia i zarządzenia wydane na podstawie art. 242 i 244 § 1 i 2 w stosunku do funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej wykonuje ich przełożony.

Art.  246.

§ 1. Osobę, która przez niewykonanie obowiązków wymienionych w art. 242 § 1 i art. 244 § 1 spowodowała dodatkowe koszty postępowania, można obciążyć tymi kosztami; dopuszczalne jest obciążenie kosztami kilku osób solidarnie. Żołnierza odbywającego służbę zasadniczą nie obciąża się tymi kosztami.

§ 2. W razie uchylenia kary porządkowej odpada również obowiązek pokrycia kosztów postępowania.

Art.  247.

§ 1. Postanowienia przewidziane w rozdziale niniejszym wydaje sąd, a w toku postępowania przygotowawczego - prokurator.

§ 2. Na postanowienia i zarządzenia przewidziane w rozdziale niniejszym przysługuje zażalenie.

§ 3. Złożenie zażalenia wstrzymuje wykonanie postanowienia o aresztowaniu.

⁴⁸ Art. 242 § 1:

- zmieniony przez art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.

- zmieniony przez art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1990 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.90.72.422) z dniem 8 listopada 1990 r.

- zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.92.24.101) z dniem 2 kwietnia 1992 r.

- zmieniony przez art. 3 ust. 3 lit. b) ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.