Rozdział 2 - Zapobieganie występowaniu agrofagów i ich zwalczanie - Ochrona roślin przed agrofagami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.301 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 16 lutego 2023 r.

Rozdział  2

Zapobieganie występowaniu agrofagów i ich zwalczanie

Kontrole, o których mowa w art. 22 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031, oraz kontrole urzędowe i inne czynności urzędowe w obszarze, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. g rozporządzenia 2017/625, przeprowadza wojewódzki inspektor, z tym że kontrole na drogach oraz kontrole przemieszczających się środków transportu i towarów nimi przewożonych są przeprowadzane we współpracy z Policją lub Inspekcją Transportu Drogowego.

1. 
Wojewódzki inspektor przeprowadza kontrole występowania agrofagów niekwarantannowych dotychczas niewystępujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. 
W przypadku stwierdzenia wystąpienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej agrofaga niekwarantannowego, który może spełniać kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii, wojewódzki inspektor:
1)
informuje o tym niezwłocznie Głównego Inspektora;
2)
może wprowadzić, w drodze decyzji, na koszt strony, środki, o których mowa w art. 29 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
3. 
W decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 2, określa się nakładane na stronę obowiązki, nakazy lub zakazy mające na celu zwalczenie lub zapobieżenie rozprzestrzenieniu się agrofaga niekwarantannowego, który może spełniać kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii, ze wskazaniem terminu wykonania tych obowiązków, nakazów lub zakazów.
4. 
Decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
5. 
Zmiana i uchylenie decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie wymaga zgody strony.
6. 
W przypadku przeniesienia posiadania roślin, produktów roślinnych, innych przedmiotów, gruntów lub obiektów, których dotyczy decyzja, o której mowa w ust. 2 pkt 2:
1)
dotychczasowy posiadacz informuje o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia, w którym miało miejsce to przeniesienie;
2)
wojewódzki inspektor nakłada na nowego posiadacza, w drodze decyzji, obowiązki, nakazy i zakazy określone w odniesieniu do dotychczasowego posiadacza w decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 2; w decyzji tej wojewódzki inspektor może określić inny zakres lub termin wykonania tych obowiązków, nakazów lub zakazów, mając na uwadze biologię agrofaga, którego dotyczy ta decyzja, oraz sposoby jego rozprzestrzeniania się.
7. 
W przypadku zagrożenia wystąpienia lub rozprzestrzenienia się agrofaga niekwarantannowego, który dotychczas nie występował na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub występował na ograniczonym obszarze, a który może stwarzać szczególne zagrożenie, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce tego zagrożenia udostępnia, na stronie internetowej administrowanej przez wojewódzki inspektorat ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej "wojewódzkim inspektoratem", informacje o sposobach i terminach zwalczania tego agrofaga.
8. 
Informacje, o których mowa w ust. 7, wojewódzki inspektor może udostępniać także w inny sposób zwyczajowo przyjęty na danym obszarze.
1. 
Główny Inspektor po otrzymaniu informacji od wojewódzkiego inspektora o stwierdzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej agrofaga niekwarantannowego, który może spełniać kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii, informuje o tym niezwłocznie ministra właściwego do spraw rolnictwa.
2. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, wykonuje obowiązki państwa członkowskiego Unii Europejskiej w zakresie przeprowadzania ocen, o których mowa w art. 29 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/2031.
3. 
Jeżeli ocena, o której mowa w art. 29 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031, wykaże, że stwierdzony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej agrofag niekwarantannowy spełnia kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii, każdy, do kogo odnoszą się obowiązki, nakazy lub zakazy mające na celu zwalczenie lub zapobieżenie rozprzestrzenieniu się tego agrofaga, określone na podstawie ust. 5, przestrzega tych obowiązków, nakazów i zakazów.
4. 
Obowiązki, nakazy i zakazy, o których mowa w ust. 3, mogą obejmować zwłaszcza:
1)
zakaz wprowadzania, przemieszczania, utrzymywania, rozmnażania lub uwalniania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tego agrofaga lub
2)
nakaz prowadzenia obserwacji występowania tego agrofaga lub organizmów przenoszących tego agrofaga (wektorów), lub
3)
nakaz informowania, w określonym terminie, wojewódzkiego inspektora w przypadku podejrzenia występowania lub stwierdzenia wystąpienia tego agrofaga, lub
4)
nakaz wykonywania określonych zabiegów zwalczających tego agrofaga lub jego wektory, lub
5)
obowiązek dokumentowania prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów oraz przechowywania tej dokumentacji, lub
6)
nakaz prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w określony sposób ograniczający ryzyko rozprzestrzeniania się tego agrofaga lub jego wektorów, lub
7)
nakaz zaniechania prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, lub
8)
obowiązek zaopatrywania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w paszporty roślin lub inne dokumenty lub oznaczenia, lub
9)
obowiązek poddawania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów kontroli przez wojewódzkiego inspektora, lub
10)
zakaz wprowadzania z określonych państw trzecich określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, lub
11)
nakaz zaopatrywania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich w fitosanitarne świadectwo eksportowe lub fitosanitarne świadectwo reeksportowe, lub
12)
obowiązek spełnienia określonych wymagań dotyczących uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania lub przemieszczania w państwie pochodzenia określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich, lub
13)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich przed ich wysyłką kontroli przez organ państwa pochodzenia właściwy do spraw ochrony roślin przed agrofagami, lub
14)
obowiązek potwierdzenia w fitosanitarnym świadectwie eksportowym lub fitosanitarnym świadectwie reeksportowym:
a)
spełnienia wymagań, o których mowa w pkt 12, lub
b)
poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów kontroli, o której mowa w pkt 13, lub
15)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich kwarantannie, lub
16)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich granicznej kontroli fitosanitarnej w zakresie niezbędnym do zwalczenia lub zapobieżenia rozprzestrzenieniu się tego agrofaga.
5. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa, w przypadku określonym w ust. 3, określa, w drodze rozporządzenia, obowiązki, nakazy lub zakazy, o których mowa w ust. 3, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
6. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa może odstąpić od wydania rozporządzenia, o którym mowa w ust. 5, jeżeli środki wprowadzone na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 zapewniają zwalczenie agrofaga, którego one dotyczą, i zapobieżenie jego rozprzestrzenieniu się.
7. 
Jeżeli wykonanie obowiązków, nakazów lub zakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 5 wymaga indywidualnego rozstrzygnięcia o prawach lub obowiązkach określonych podmiotów, rozstrzygnięcia w tym zakresie dokonuje się w drodze decyzji.
1. 
Jeżeli Główny Inspektor stwierdzi, że do zwalczenia lub zapobieżenia rozprzestrzenieniu się określonego agrofaga występującego na danym obszarze nie jest konieczne przekazywanie przez:
1)
podmioty profesjonalne powiadomień, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031,
2)
osoby niebędące podmiotami profesjonalnymi powiadomień, o których mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031

- informuje o tym ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których nie jest wymagane przekazywanie przez:
1)
podmioty profesjonalne powiadomień, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031,
2)
osoby niebędące podmiotami profesjonalnymi powiadomień, o których mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031

- w odniesieniu do podejrzenia wystąpienia lub wystąpienia określonego agrofaga na danym obszarze, mając na uwadze informacje przekazane przez Głównego Inspektora na podstawie ust. 1 oraz zakres informacji niezbędnych Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwanej dalej "Inspekcją", do zwalczenia lub zapobieżenia rozprzestrzenieniu się tego agrofaga.

1. 
Środki, o których mowa w:
1)
art. 10 akapit trzeci rozporządzenia 2016/2031, wprowadza, w drodze decyzji, na koszt strony, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce podejrzenia wystąpienia danego agrofaga,
2)
art. 17 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia 2016/2031, wprowadza, w drodze decyzji, na koszt strony, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce wystąpienia danego agrofaga,
3)
art. 138 ust. 1 lit. b i ust. 2 rozporządzenia 2017/625, w przypadku niezgodności roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów z wymogami ustawy, rozporządzenia 2016/2031 lub przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2016/2031, do których nie mają zastosowania pkt 1 i 2, wprowadza, w drodze decyzji, na koszt strony, wojewódzki inspektor przeprowadzający kontrolę urzędową tych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów

- przy czym, jeżeli jest konieczne wprowadzenie tych środków w miejscu innym niż miejsce podejrzenia wystąpienia lub miejsce wystąpienia danego agrofaga, lub miejsce przeprowadzenia kontroli - środki te wprowadza wojewódzki inspektor właściwy dla tego miejsca.

2. 
Instrukcje, o których mowa w art. 14 ust. 4 i art. 15 ust. 3 rozporządzenia 2016/2031, wydaje, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor.
3. 
W decyzjach, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się obowiązki, nakazy lub zakazy nakładane na stronę, ze wskazaniem terminu wykonania tych obowiązków, nakazów lub zakazów, a w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, określa się ponadto zakres obszaru wyznaczonego zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031, jeżeli są spełnione przesłanki do ustalenia tego obszaru.
4. 
W przypadku postępowania prowadzonego w sprawie roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów sprzedawanych poza punktem stałej lokalizacji (sprzedaż obwoźna i obnośna na targowiskach w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 70) lub roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów objętych kontrolą przemieszczających się środków transportu lub towarów nimi przewożonych, stroną postępowania jest osoba faktycznie władająca tymi roślinami, produktami roślinnymi lub innymi przedmiotami.
5. 
O wszczęciu postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 4, nie zawiadamia się strony i w tym postępowaniu nie stosuje się przepisów art. 10 i art. 81 Kodeksu postępowania administracyjnego.
6. 
W przypadku przeniesienia posiadania roślin, produktów roślinnych, innych przedmiotów, gruntów lub obiektów, których dotyczy decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2 lub 3 lub ust. 2:
1)
dotychczasowy posiadacz informuje o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia, w którym miało miejsce to przeniesienie;
2)
wojewódzki inspektor nakłada na nowego posiadacza, w drodze decyzji, obowiązki, nakazy i zakazy, określone w odniesieniu do dotychczasowego posiadacza w decyzji, o której mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 1, 2 lub 3 lub ust. 2; w decyzji tej wojewódzki inspektor może określić inny zakres lub termin wykonania tych obowiązków, nakazów lub zakazów, mając na uwadze biologię agrofaga, którego dotyczy ta decyzja, oraz sposoby rozprzestrzeniania się tego agrofaga.
7. 
Jeżeli środki określone w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2 lub 3, ust. 2 lub ust. 6 pkt 2, okażą się nieskuteczne lub nie zostaną prawidłowo wykonane, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może określić inny zakres lub termin wykonania określonych w tej decyzji obowiązków, nakazów lub zakazów, mając na uwadze biologię agrofaga, którego dotyczy ta decyzja, oraz sposoby rozprzestrzeniania się tego agrofaga.
8. 
Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, ust. 6 pkt 2 i ust. 7, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
9. 
Zmiana i uchylenie decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, ust. 6 pkt 2 i ust. 7, nie wymaga zgody strony.
10. 
Przepisy ust. 1-9 stosuje się odpowiednio w przypadku podejrzenia wystąpienia lub wystąpienia agrofaga niekwarantannowego spełniającego kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii.
11. 
W przypadku stwierdzenia wystąpienia agrofaga kwarantannowego dla Unii lub agrofaga objętego środkami przyjętymi zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, minister właściwy do spraw rolnictwa może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, środki, o których mowa w art. 10 akapit trzeci lub art. 17 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia 2016/2031, lub instrukcje, o których mowa w art. 14 ust. 4 i art. 15 ust. 3 rozporządzenia 2016/2031, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
12. 
Jeżeli środki fitosanitarne, o których mowa w ust. 11, są wprowadzane na obszarze wyznaczonym, wojewoda ogłasza, w drodze obwieszczenia, w wojewódzkim dzienniku urzędowym, informację o ustaleniu tego obszaru i jego zasięgu.
1. 
Informacje określone w:
1)
art. 12 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031,
2)
art. 13 rozporządzenia 2016/2031,
3)
art. 14 ust. 7 rozporządzenia 2016/2031

- wojewódzki inspektor udostępnia na stronie internetowej administrowanej przez wojewódzki inspektorat, a takie udostępnienie uważa się za przekazanie tych informacji podmiotom profesjonalnym i poinformowanie opinii publicznej.

2. 
Informacje, o których mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor może udostępnić także w inny sposób zwyczajowo przyjęty na danym obszarze.
1. 
Podmiot wykonujący działalność w zakresie:
1)
przemysłowego przetwarzania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów porażonych lub podejrzanych o porażenie przez agrofaga kwarantannowego dla Unii, agrofaga objętego środkami przyjętymi zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031 lub agrofaga niekwarantannowego, który spełnia kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii, lub
2)
przemysłowego przetwarzania na obszarze strefy chronionej roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów porażonych lub podejrzanych o porażenie przez agrofaga kwarantannowego dla tej strefy chronionej

- przy przetwarzaniu tych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów stosuje metody zapewniające zniszczenie tego agrofaga.

2. 
Podmiot, który zamierza podjąć działalność określoną w ust. 1, przekazuje na piśmie informację o zamiarze podjęcia takiej działalności wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na planowane miejsce wykonywania tej działalności, w terminie 14 dni przed dniem rozpoczęcia tej działalności.
3. 
Informacja, o której mowa w ust. 2, zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu zamierzającego wykonywać działalność określoną w ust. 1, z tym że w przypadku gdy tym podmiotem jest osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby informacja ta zawiera adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej;
2)
adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż określony w pkt 1;
3)
numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu zamierzającego wykonywać działalność określoną w ust. 1, a w przypadku podmiotu nieposiadającego tego numeru, numer PESEL, jeżeli taki numer posiada;
4)
planowane miejsce wykonywania działalności określonej w ust. 1;
5)
planowany termin rozpoczęcia działalności określonej w ust. 1;
6)
określenie roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów przeznaczonych do przemysłowego przetwarzania w ramach działalności określonej w ust. 1;
7)
nazwę agrofaga, o którym mowa w ust. 1.
4. 
Jeżeli podmiot, który zamierza podjąć działalność określoną w ust. 1, jest wpisany do urzędowego rejestru podmiotów profesjonalnych, w informacji, o której mowa w ust. 2, zamiast informacji określonych w ust. 3 pkt 1-3 może podać numer, pod którym został wpisany do tego rejestru.
5. 
Wojewódzki inspektor, po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 2, może przeprowadzić kontrolę w celu sprawdzenia, czy stosowane przez podmiot, który zamierza podjąć działalność określoną w ust. 1, metody przetwarzania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów zapewniają zniszczenie agrofaga.
6. 
Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor stwierdzi, że stosowane przez podmiot, który zamierza podjąć działalność określoną w ust. 1, metody przetwarzania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów nie zapewniają zniszczenia agrofaga, zakazuje, w drodze decyzji, wykonywania tej działalności, do czasu zapewnienia przez ten podmiot, że metody stosowane do przetwarzania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów zapewnią zniszczenie agrofaga.
7. 
Decyzja, o której mowa w ust. 6, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
8. 
Podmiot wykonujący działalność określoną w ust. 1 przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi informację o zamiarze rozpoczęcia przetwarzania każdej partii roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w ramach tej działalności, w terminie 3 dni przed dniem rozpoczęcia tego przetwarzania.
9. 
Jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi, że stosowane metody przemysłowego przetwarzania:
1)
nie zapewniły zniszczenia agrofaga, stosuje się przepisy art. 11 ust. 1-10;
2)
nie zapewnią zniszczenia agrofaga, zakazuje, w drodze decyzji, wykonywania działalności określonej w ust. 1, do czasu zapewnienia, że metody stosowane do przetwarzania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów zapewnią zniszczenie agrofaga.
10. 
Decyzja, o której mowa w ust. 9 pkt 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
11. 
Wojewódzki inspektor gromadzi informacje o podmiotach wykonujących działalność określoną w ust. 1 i udostępnia te informacje podmiotom zainteresowanym przemysłowym przetworzeniem roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, o których mowa w ust. 1, w zakresie określonym w ust. 3 pkt 1, 2, 4, 6 i 7.
1. 
W przypadku gdy z przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1, wynika obowiązek przyjęcia przez państwo członkowskie Unii Europejskiej środków przeciwko określonym agrofagom, każdy, do kogo odnoszą się obowiązki, nakazy lub zakazy mające na celu zwalczenie lub zapobieżenie rozprzestrzenieniu się tych agrofagów, określone na podstawie ust. 3, przestrzega tych obowiązków, nakazów i zakazów.
2. 
Obowiązki, nakazy i zakazy, o których mowa w ust. 3, mogą obejmować zwłaszcza:
1)
zakaz wprowadzania, przemieszczania, utrzymywania, rozmnażania lub uwalniania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonych agrofagów lub
2)
nakaz prowadzenia obserwacji występowania określonych agrofagów lub ich wektorów, lub
3)
nakaz informowania, w określonym terminie, wojewódzkiego inspektora w przypadku podejrzenia występowania lub stwierdzenia wystąpienia określonych agrofagów, lub
4)
nakaz wykonywania określonych zabiegów zwalczających określone agrofagi lub ich wektory, lub
5)
obowiązek dokumentowania prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów oraz przechowywania tej dokumentacji, lub
6)
nakaz prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w określony sposób ograniczający ryzyko rozprzestrzeniania się określonych agrofagów lub ich wektorów, lub
7)
nakaz zaniechania prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, lub
8)
obowiązek zaopatrywania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w paszporty roślin lub inne dokumenty lub oznaczenia, lub
9)
obowiązek poddawania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów kontroli przez wojewódzkiego inspektora, lub
10)
zakaz wprowadzania z określonych państw trzecich określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, lub
11)
nakaz zaopatrywania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich w fitosanitarne świadectwo eksportowe lub fitosanitarne świadectwo reeksportowe, lub
12)
obowiązek spełnienia określonych wymagań dotyczących uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania lub przemieszczania w państwie pochodzenia określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich, lub
13)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich przed ich wysyłką kontroli przez organ państwa pochodzenia właściwy do spraw ochrony roślin przed agrofagami, lub
14)
obowiązek potwierdzenia w fitosanitarnym świadectwie eksportowym lub fitosanitarnym świadectwie reeksportowym:
a)
spełnienia wymagań, o których mowa w pkt 12, lub
b)
poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów kontroli, o której mowa w pkt 13, lub
15)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich kwarantannie, lub
16)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich granicznej kontroli fitosanitarnej w zakresie niezbędnym do zwalczenia lub zapobieżenia rozprzestrzenieniu się tego agrofaga.
3. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, w zakresie nieuregulowanym w bezpośrednio stosowanych przepisach prawa Unii Europejskiej, obowiązki, nakazy lub zakazy, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
4. 
W przypadku gdy z przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1, wynika obowiązek wykonania określonych zadań lub czynności przez państwo członkowskie Unii Europejskiej lub właściwy organ, minister właściwy do spraw rolnictwa, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, określa również rodzaje zadań lub czynności określonych w tych przepisach, wykonywanych przez wojewódzkiego inspektora lub Głównego Inspektora, lub sposób ich wykonywania, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
5. 
W przypadku gdy z przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1, wynika uprawnienie do przyjęcia przez państwo członkowskie Unii Europejskiej środków przeciwko określonym agrofagom, każdy, do kogo odnoszą się obowiązki, nakazy lub zakazy mające na celu zwalczenie lub zapobieżenie rozprzestrzenieniu się tych agrofagów, określone na podstawie ust. 7, przestrzega tych obowiązków, nakazów i zakazów.
6. 
Obowiązki, nakazy i zakazy, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować zwłaszcza:
1)
zakaz wprowadzania, przemieszczania, utrzymywania, rozmnażania lub uwalniania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonych agrofagów lub
2)
nakaz prowadzenia obserwacji występowania określonych agrofagów lub ich wektorów, lub
3)
nakaz informowania, w określonym terminie, wojewódzkiego inspektora w przypadku podejrzenia występowania lub stwierdzenia wystąpienia określonych agrofagów, lub
4)
nakaz wykonywania zabiegów zwalczających określone agrofagi lub ich wektory, lub
5)
obowiązek dokumentowania prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów oraz przechowywania tej dokumentacji, lub
6)
nakaz prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w określony sposób, ograniczający ryzyko rozprzestrzeniania się określonych agrofagów lub ich wektorów, lub
7)
nakaz zaniechania prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, lub
8)
obowiązek zaopatrywania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w paszporty roślin lub inne dokumenty lub oznaczenia, lub
9)
obowiązek poddawania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów kontroli przez wojewódzkiego inspektora, lub
10)
zakaz wprowadzania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów z określonych państw trzecich, lub
11)
nakaz zaopatrywania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich w fitosanitarne świadectwo eksportowe lub fitosanitarne świadectwo reeksportowe, lub
12)
obowiązek spełnienia określonych wymagań dotyczących uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania lub przemieszczania w państwie pochodzenia określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich, lub
13)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich przed ich wysyłką kontroli przez organ państwa pochodzenia właściwy do spraw ochrony roślin przed agrofagami, lub
14)
obowiązek potwierdzenia w fitosanitarnym świadectwie eksportowym lub fitosanitarnym świadectwie reeksportowym:
a)
spełnienia wymagań, o których mowa w pkt 12, lub
b)
poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów kontroli, o której mowa w pkt 13, lub
15)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich kwarantannie, lub
16)
obowiązek poddania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów wprowadzanych z określonych państw trzecich granicznej kontroli fitosanitarnej w zakresie niezbędnym do zwalczenia lub zapobieżenia rozprzestrzenieniu się tego agrofaga.
7. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, obowiązki, nakazy lub zakazy, o których mowa w ust. 5, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
8. 
W przypadku gdy z przepisów, o których mowa w art. 1 pkt 1, wynika uprawnienie do wykonania określonych zadań lub czynności przez państwo członkowskie Unii Europejskiej lub właściwy organ, minister właściwy do spraw rolnictwa, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 7, może określić również rodzaje zadań lub czynności określonych w tych przepisach wykonywanych przez wojewódzkiego inspektora lub Głównego Inspektora lub sposób ich wykonywania, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego.
9. 
Jeżeli wykonanie obowiązków, nakazów lub zakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 lub 7 wymaga indywidualnego rozstrzygnięcia o prawach lub obowiązkach określonych podmiotów, rozstrzygnięcia w tym zakresie dokonuje się w drodze decyzji.
1. 
Jeżeli wojewódzki inspektor stwierdzi porażenie przez regulowane agrofagi niekwarantannowe dla Unii roślin przeznaczonych do sadzenia, za których pośrednictwem agrofagi te są przenoszone, posiadanych w celu ich sprzedaży przez podmiot profesjonalny, z uwzględnieniem art. 37 ust. 1 akapit drugi i art. 39 rozporządzenia 2016/2031, zakazuje, w drodze decyzji, sprzedaży tych roślin jako roślin przeznaczonych do sadzenia.
2. 
W przypadku postępowania prowadzonego w sprawie roślin sprzedawanych poza punktem stałej lokalizacji (sprzedaż obwoźna i obnośna na targowiskach w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych) lub roślin objętych kontrolą przemieszczających się środków transportu lub towarów nimi przewożonych, stroną postępowania jest osoba faktycznie władająca tymi roślinami.
3. 
O wszczęciu postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2, nie zawiadamia się strony i w tym postępowaniu nie stosuje się przepisów art. 10 i art. 81 Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. 
Zmiana i uchylenie decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wymaga zgody strony.
5. 
Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.