§ 7. - Opłaty lotniskowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.103.1083

Akt utracił moc
Wersja od: 1 maja 2004 r.
§  7.
1.
Opłatę startową lub opłatę za lądowanie na lotniskach użytku publicznego ustala się w odniesieniu do maksymalnej masy startowej statku powietrznego podanej w świadectwie zdatności do lotu, zwanej dalej "maksymalną masą". Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić stałą opłatę startową lub za lądowanie niezależną od maksymalnej masy lub opłatę mieszaną będącą kombinacją części stałej i zmiennej. Zależność wysokości opłaty od maksymalnej masy nie musi być wprost proporcjonalna.
2.
Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może ustalić:
1)
opłatę za lądowanie, która obejmuje również start statku powietrznego;
2)
opłatę startową, która obejmuje również lądowanie statku powietrznego;
3)
odrębną opłatę startową oraz opłatę za lądowanie statku powietrznego.
3.
Przy określaniu kosztów bezpośrednich stanowiących podstawę do ustalania opłat, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się uzasadnione koszty utrzymania części lotniczej lotniska, a w szczególności koszty:
1)
stałego utrzymywania dróg startowych i dróg kołowania wraz z systemem urządzeń z nimi związanych w stanie pozwalającym na ich bezpieczne wykorzystywanie oraz pozostawanie w stanie gotowości świadczenia usług, za które pobierane są opłaty;
2)
zabezpieczenia pola wzlotów i pola manewrowego statków powietrznych obejmującego w szczególności utrzymanie, ogrodzenie, meliorację, oświetlenie, konserwację, ochronę oraz zapewnienie bezpieczeństwa;
3)
utrzymania i zabezpieczenia oświetlenia płyt postojowych dla statków powietrznych i ich udostępnienia na czas niezbędny do wykonania czynności serwisowych i ładunkowych, w części nieobjętej opłatą za parkowanie;
4)
zabezpieczenia przeciwpożarowego i ratownictwa medycznego operacji lotniczych z uwzględnieniem stałej gotowości do podjęcia niezbędnej akcji w sytuacjach awaryjnych;
5)
oświetlenia w nocy i podczas złej widoczności dróg startowych i dróg kołowania oraz udostępnienia wzrokowych i radiowych urządzeń podejścia do lądowania, z wyłączeniem przypadków, gdy są one udostępniane przez państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym;
6)
ochrony środowiska przed hałasem - chyba że stanowią podstawę do ustalania dopłaty lub opłaty, o których mowa w ust. 5;
7)
funkcjonowania innych urządzeń i systemów zapewniających bezpieczeństwo operacji lotniczych;
8)
zapewnienia lotniskowej osłony meteorologicznej, w części ponoszonej przez zarządzającego lotniskiem.
4.
Zarządzający lotniskiem użytku publicznego może zróżnicować wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, w szczególności ze względu na to, czy operacje wykonywane są w porze dziennej i nocnej - niezależnie od rzeczywistego wykorzystania pomocy radionawigacyjnych i świetlnych, lub w okresach występowania zróżnicowanego natężenia ruchu lotniczego (w godzinach szczytu i poza godzinami szczytu), z uwzględnieniem przepisów § 4 ust. 2.
5.
Na lotniskach użytku publicznego, na których występują problemy związane z ochroną środowiska, w szczególności przed nadmiernym hałasem, zarządzający lotniskiem może ustalić w różnej wysokości opłaty startowe lub za lądowanie, ustanowić dopłaty do tych opłat albo wyodrębnić opłatę hałasową - uzależniając ich naliczanie lub wysokość od poziomu hałasu lub emisji innych czynników szkodliwych wytwarzanych przez statek powietrzny. Dodatkowe przychody z tego tytułu powinny zapewnić pokrycie kosztów związanych z pomiarem emisji czynników szkodliwych, prowadzeniem działań zapobiegawczych oraz usuwaniem skutków spowodowanych oddziaływaniem na środowisko i mogą być przeznaczone wyłącznie na te cele.
6.
Przy ustalaniu wysokości dopłat lub opłat hałasowych, o których mowa w ust. 5, uwzględnia się koszty, o których mowa w ust. 3 pkt 6.