Rozdział 3 - Aktualizacja wyceny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - Prowadzenie rachunkowości regulacyjnej i sposoby kalkulacji kosztów przez operatora telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.213.2087

Akt utracił moc

Wersja od: 3 września 2004 r.

Rozdział  3

Aktualizacja wyceny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

§ 4. W przypadku przypisania składników średniorocznego kapitału zaangażowanego do rodzajów działalności oraz dla kalkulacji kosztów operator dokonuje przeszacowania składników średniorocznego kapitału zaangażowanego do ich wartości bieżących netto.

§  5. 

1. Wartość bieżącą netto składników średniorocznego kapitału zaangażowanego stanowi wartość bieżąca pasywów oraz wartość bieżąca aktywów skorygowana o odpisy amortyzacyjne i odpisy aktualizujące, a w przypadku zobowiązań finansowych i aktywów finansowych także po kompensacie, o której mowa w art. 46 ust. 2a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 oraz z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124, poz. 1152 i Nr 139, poz. 1324).

2. Wartość bieżącą stanowi:

1) dla środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - koszt odtworzenia składnika aktywów lub grupy składników o podobnej funkcji i przeznaczeniu;

2) dla pozostałych składników średniorocznego kapitału zaangażowanego - średnioroczna wartość ustalona zgodnie z metodą opartą na koszcie odtworzenia lub na zasadach wyceny określonych w rozdziale 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, jeżeli nie zniekształca to istotnie obrazu wartości bieżącej średniorocznego kapitału zaangażowanego operatora.

3. Korekty do wartości bieżącej, wykazane w sprawozdaniu z wyniku dla każdego rodzaju działalności, o którym mowa w § 16 ust. 4 pkt 2, stanowią zmianę stanów różnicy pomiędzy wartością bieżącą netto aktywów i pasywów a ich wartością księgową netto wynikającą z ksiąg rachunkowych, obliczonych na dzień kończący bieżący i poprzedni rok obrotowy.

4. Aktualizacji wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do ich wartości bieżącej dokonuje się na dzień sporządzenia sprawozdania z prowadzenia rachunkowości regulacyjnej.

§ 6. Koszt odtworzenia, stanowiący wartość bieżącą środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ustala się:

1) w wysokości aktualnej ceny nabycia lub kosztu wytworzenia istniejącego składnika aktywów;

2) w wysokości wartości oszacowanej, wyznaczonej w oparciu o aktualną cenę nabycia lub koszt wytworzenia podobnego składnika aktywów o porównywalnym stopniu zużycia, zdolnościach produkcyjnych i potencjale użytkowym - jeżeli nie jest możliwe ustalenie aktualnej ceny nabycia lub kosztu wytworzenia istniejącego składnika aktywów;

3) w wysokości oszacowanej ceny nabycia lub kosztu wytworzenia nowoczesnego odpowiednika istniejącego składnika aktywów, pomniejszonych o ewentualne redukcje kosztów operacyjnych związane z wyższą efektywnością nowoczesnego odpowiednika w stosunku do istniejącego składnika, przy uwzględnieniu parametrów technicznych nowoczesnego odpowiednika i stopniu jego zaawansowania technologicznego - jeżeli, w przypadku określonego operatora, zastąpienie istniejącego składnika aktywów podobnym składnikiem jest niemożliwe lub nieuzasadnione ze względu na postęp technologiczny.

§  7. 

1. Korekcie do wartości bieżącej mogą nie podlegać środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o niskiej jednostkowej wartości początkowej lub o krótkim okresie użytkowania, jeżeli nie zniekształca to istotnie obrazu wartości bieżącej średniorocznego kapitału zaangażowanego operatora.

2. Przy ustalaniu okresu amortyzacji od wartości bieżącej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uwzględnia się okres ich ekonomicznej użyteczności, określony przy uwzględnieniu czynników wymienionych w art. 32 ust. 2 pkt 1-5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

3. Poprawność stosowanych okresów i stawek amortyzacji od wartości bieżącej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych powinna być corocznie weryfikowana i uwzględniana w następnych okresach.

4. Średnioroczne stany aktywów i pasywów ustala się jako średnią ważoną ich dziennych lub miesięcznych stanów w roku obrotowym, wyrażonych w wartościach bieżących. Średnioroczne stany aktywów i pasywów można ustalać także, jako średnią arytmetyczną stanów na początek i koniec roku obrotowego wyrażonych w wartościach bieżących, jeżeli nie zniekształca to istotnie obrazu średniorocznej sytuacji operatora zawartej w sprawozdaniu.