Rozdział 2 - Warunki bytowe i opieka zdrowotna - Regulamin wykonywania kary pozbawienia wolności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.31.166

Akt utracił moc
Wersja od: 29 grudnia 1995 r.

Rozdział  2

Warunki bytowe i opieka zdrowotna

§  12.
1.
Cele mieszkalne powinny odpowiadać wymaganiom higieny, mieć dostateczny dopływ świeżego powietrza i odpowiednią do pory roku temperaturę, według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych. Oświetlenie powinno być odpowiednie do czytania i wykonywania pracy.
2.
Powierzchnia celi mieszkalnej przypadająca na skazanego powinna wynosić nie mniej niż 3 m2. W celach wieloosobowych powierzchnia ta może być zmniejszona nie więcej niż o 0,5 m2 na skazanego, łącznie jednak nie więcej niż o 3 m2 powierzchni celi.
3.
W miarę możliwości należy uwzględniać prośby skazanych niepalących o nieumieszczanie ich w jednej celi z palącymi.
4.
Cele mieszkalne powinny być wyposażone w łóżka dla każdego skazanego, stoły, szafki, taborety, niezbędne urządzenia sanitarne i środki do utrzymania czystości w celi oraz głośniki radiowe. Urządzenia sanitarne powinny być usytuowane w celi w sposób zapewniający ich niekrępujące użytkowanie.
§  13. 16
 
1.
Skazany otrzymuje z zakładu karnego odzież, bieliznę i obuwie odpowiednie do pory roku.
2.
Skazany może otrzymać zezwolenie na korzystanie z własnej odzieży, bielizny i obuwia.
3.
W czasie dokonywania czynności procesowych oraz w innych uzasadnionych przypadkach skazany korzysta poza terenem zakładu karnego z własnej odzieży, bielizny i obuwia, chyba że są one nieodpowiednie ze względu na porę roku lub zniszczone albo jeżeli przemawiają przeciwko temu względy bezpieczeństwa.
4.
Skazany otrzymuje od administracji zakładu karnego środki do utrzymania higieny osobistej oraz pościel.
§  14. 17
 
1.
Skazany otrzymuje w określonych godzinach trzy posiłki dziennie, w tym co najmniej jeden gorący, o wartości odżywczej zgodnej z obowiązującymi normami żywienia, określonymi w odrębnych przepisach, jak również napój do zaspokajania pragnienia, przygotowane i podane w miarę możliwości z uwzględnieniem wymogów kulturowych i religijnych.
2.
Skazany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje wyżywienie według wskazań lekarza.
3.
Skazany w wieku do 18 lat otrzymuje wyżywienie powiększone o normę dodatkową.
4.
Dzienną stawkę budżetową dla wszystkich norm żywienia określają odrębne przepisy.
§  15.
1.
Przypadająca skazanemu należność za pracę oraz przysługujące mu inne należności, a także kwoty nadesłane spoza zakładu karnego, przekazuje się do depozytu.
2.
Skazany może otrzymywać pieniężne przekazy pocztowe od osób najbliższych oraz krajowych instytucji i organizacji, a za zezwoleniem naczelnika - również od innych osób, instytucji i organizacji.
3.
Skazany może, za zezwoleniem naczelnika, dysponować pieniędzmi, przedmiotami wartościowymi i innymi przedmiotami znajdującymi się w depozycie, jeżeli nie zostały zajęte w drodze zabezpieczenia lub egzekucji, jak również wpłacać pieniądze na książeczkę oszczędnościową.
§  16.
W zakładach karnych tworzy się z dobrowolnych wpłat skazanych fundusz samopomocy, przeznaczony na pomoc skazanym nie posiadającym środków pieniężnych oraz rodzinom skazanych znajdującym się w ciężkich warunkach materialnych. Z funduszu tego nie może być udzielana pomoc skazanym bezzasadnie odmawiającym wykonywania pracy lub wykazującym do niej niewłaściwy stosunek.
§  17. 18
Z pieniędzy skazanego znajdujących się w depozycie zakładu karnego nie podlegają egzekucji:
1)
kwoty otrzymane od osób najbliższych - w danym miesiącu do wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników,
2)
40% otrzymanej emerytury lub renty, jeżeli egzekucja jest prowadzona na poczet świadczeń alimentacyjnych, albo 75% emerytury lub renty, jeżeli egzekucja jest prowadzona na poczet innych należności,
3)
zapomogi,
4)
inne wpływy - w danym miesiącu do wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników.
§  171. 19
 
1.
Skazanym gromadzi się kwotę niezbędną na pokrycie kosztów przejazdu z zakładu karnego do miejsca zamieszkania i na wyżywienie w ciągu najbliższych dni po zwolnieniu, odpowiadającą wysokości najniższego wynagrodzenia pracowników, jeżeli skazany odbywa karę pozbawienia wolności przez okres krótszy niż jeden rok, oraz dwukrotnej wysokości tego wynagrodzenia, jeżeli odbywa karę dłużej.
2.
Skazany nie może dysponować kwotą, o której mowa w ust. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach naczelnik może wyrazić zgodę na dysponowanie tą kwotą.
3.
Na cel, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się 50% kwoty zdeponowanej przez skazanego przy przyjęciu do zakładu karnego, jednak nie więcej niż kwotę odpowiadającą wysokości najniższego wynagrodzenia pracowników.
4.
Z przypadającej skazanemu części należności za pracę gromadzeniu podlega kwota odpowiadająca 8,5% najniższego wynagrodzenia pracowników.
5.
Z innych niż należność za pracę wpływów pieniężnych skazanego gromadzi się 50% każdego wpływu, jednak nie więcej niż kwotę odpowiadającą 8,5% najniższego wynagrodzenia pracowników.
6.
Jeżeli gromadzenie kwoty w wysokości określonej w ust. 4 i 5 powoduje znaczne ograniczenie możliwości dokonywania przez skazanego zakupów, naczelnik może, w uzasadnionych przypadkach na prośbę skazanego, wysokość tej kwoty obniżyć.
7.
Gromadzenia kwot wyższych od określonych w ust. 4 i 5 można dokonywać na podstawie pisemnej zgody skazanego.
8.
Gromadzenia kwot wymienionych w ust. 4-7 dokonuje się po potrąceniach należności dochodzonych na podstawie tytułów egzekucyjnych.
§  172. 20
Na wniosek skazanego gromadzi się na książeczce oszczędnościowej następujące kwoty:
1)
środki, o których mowa w § 171,
2)
deklarowane środki pieniężne będące w dyspozycji skazanego, nie wykorzystane w danym miesiącu, jeżeli nie podlegają egzekucji.
§  18.
1.
Skazany ma prawo co najmniej dwa razy w miesiącu dokonywania zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych za kwoty posiadane w depozycie, pochodzące wyłącznie z należności za pracę wykonywaną w czasie kary pozbawienia wolności lub z tytułu nagrody pieniężnej, uzyskane w poprzednim miesiącu, pozostałe po potrąceniach egzekucyjnych. W uzasadnionych wypadkach naczelnik może zezwolić na dokonywanie zakupów za kwoty posiadane w depozycie, pochodzące z innych źródeł.
2.
Skazany zatrudniony nieodpłatnie, nie zatrudniony z przyczyn od niego niezależnych, nie podlegający obowiązkowi pracy lub niezdolny do pracy, ma prawo co najmniej dwa razy w miesiącu dokonywania zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych za kwoty posiadane w depozycie.
3.
Skazany ma prawo dokonywania zakupów przedmiotów osobistego użytku dopuszczonych do sprzedaży w zakładzie karnym za kwoty posiadane w depozycie.
§  19.
1.
Skazany ma prawo otrzymywać paczki z żywnością od osób najbliższych oraz krajowych instytucji i organizacji, a za zezwoleniem naczelnika - również od innych osób, instytucji i organizacji. Waga paczki wraz z opakowaniem nie może przekraczać 5 kg.
2.
W paczkach nie mogą być dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia w istotny sposób ich substancji, ani też artykuły w opakowaniach utrudniających kontrolę ich zawartości.
§  20.
Skazany może, za zezwoleniem naczelnika, otrzymywać paczki z potrzebną mu odzieżą, bielizną, obuwiem i innymi przedmiotami osobistego użytku oraz środkami opatrunkowymi i higienicznymi, a za zezwoleniem lekarza - również z lekami. Przepis § 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  21.
1.
Paczki podlegają kontroli w obecności skazanego.
2. 21
Paczki o wadze przekraczającej 5 kg, a także paczki zawierające przedmioty, których posiadanie w zakładzie karnym jest niedozwolone, lub artykuły, o których mowa w § 19 ust. 2, podlegają zwrotowi na koszt nadawcy. W uzasadnionym wypadku paczka przekraczająca dopuszczalną wagę może być doręczona skazanemu. Decyzje w tych sprawach podejmuje naczelnik.
3.
Artykuły żywnościowe nie nadające się do spożycia podlegają zniszczeniu w obecności skazanego.
§  22.
1.
Naczelnik może zezwolić skazanemu ze względu na stan jego zdrowia na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych lub na otrzymywanie dodatkowych paczek z żywnością - według wskazań lekarza.
2.
Skazany chory korzystający z diety może dokonywać zakupów artykułów żywnościowych i otrzymywać paczki z żywnością wyłącznie według wskazań lekarza.
§  23. 22
 
1.
Skazanemu zapewnia się bezpłatną opiekę lekarską świadczoną przez służbę zdrowia zakładów karnych, a w razie potrzeby także przez inne zakłady opieki zdrowotnej, oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i środki opatrunkowe.
2.
Skazany może, za zgodą naczelnika, korzystać ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, prywatnie praktykujących lekarzy lub inne osoby wykonujące zawody medyczne, polegających na: badaniach i poradach lekarskich, leczeniu, działaniach diagnostycznych i analityce medycznej, protezowaniu oraz z dodatkowych leków i środków medycznych. W tym przypadku skazany zobowiązany jest do pokrycia wszelkich kosztów związanych z udzielonymi świadczeniami zdrowotnymi, dodatkowymi lekami i środkami medycznymi.
§  24.
1.
Skazany obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie przełożonego o swojej chorobie oraz zauważonej chorobie innego skazanego, jeżeli ten nie zgłasza się sam do lekarza.
2.
Wobec skazanego leczonego w celi, chronicznie chorego nie wymagającego leczenia szpitalnego lub rekonwalescenta naczelnik może, na wniosek lekarza, dokonywać niezbędnych odstępstw od przewidzianego w regulaminie sposobu wykonywania kary w zakresie wynikającym z potrzeby uwzględnienia stanu zdrowia skazanego.
§  25.
1.
Skazanego obejmuje się w miarę potrzeby profilaktycznym oddziaływaniem przeciwalkoholowym oraz oddziaływaniem przeciw uzależnieniu od środków odurzających lub psychotropowych.
2.
Skazanego, u którego stwierdzono uzależnienie od alkoholu lub środków odurzających lub psychotropowych, obejmuje się odpowiednim leczeniem i rehabilitacją.
§  26.
Ilość i jakość posiłków dla skazanych oraz sposób ich przyrządzania i wydawania, stan sanitarny zakładu karnego i utrzymywanie czystości przez skazanych, ogrzewanie, oświetlenie i wentylacja zakładu, a także stan i czystość odzieży i bielizny oraz bielizny pościelowej skazanych, podlegają kontroli lekarza lub innego fachowego pracownika służby zdrowia zakładów karnych.
§  27.
Skazany ma prawo do ośmiogodzinnego snu w ciągu doby.
§  28.
1.
Skazany odbywa codziennie 60-minutowy spacer na wolnym powietrzu. Z odbywania spaceru może skazanego zwolnić jednorazowo właściwy przełożony, a na czas dłuższy - lekarz lub naczelnik. Spacer skazanych chorych odbywa się według wskazań lekarza.
2.
Skazany zatrudniony na wolnym powietrzu odbywa spacer tylko w dni wolne od pracy.
3. 23
W razie naruszenia przez skazanego ustalonych zasad odbywania spaceru, spacer może być zakończony przed czasem na niego przeznaczonym.
§  29.
1.
Skazany ma obowiązek utrzymywać należytą czystość osobistą i dbać o schludny wygląd.
2.
Skazany mężczyzna ma obowiązek ogolić się co najmniej trzy razy w tygodniu. Brodę i wąsy skazany może nosić tylko za zgodą naczelnika. Skazany mężczyzna powinien być co najmniej raz w miesiącu podstrzyżony oraz trzy razy w tygodniu ogolony, jeżeli nie czyni tego sam.
3.
Skazany korzysta co najmniej raz w tygodniu z ciepłej kąpieli. Skazany zatrudniony przy pracach brudzących korzysta z częstszych kąpieli. Kąpiel skazanego chorego odbywa się według wskazań lekarza.
16 § 13 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
17 § 14 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
18 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
19 § 171 dodany przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
20 § 172 dodany przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
21 § 21 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
22 § 23 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.
23 § 28 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.788) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.